به گزارش خبرنگار مهر، علی بوذری در نشست رسانه ای «هفته تصویرگری» که عصر امروز 30 مهرماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، به ضرورت تقویت مبانی تئوریک در بین تصویرگران اشاره و بیان کرد: سال گذشته همزمان با هفته تصویرگری نشست هایی برگزار شد چرا که ما احساس کردیم لازم است دوستان تصویرگر به لحاظ مبانی نظری هم در کار خود رشد کنند. از این رو کارگاه آموزشی کتابهای تصویری برگزار خواهد و همایشی در این زمینه همزمان با هفته تصویرگری برپا می‌شود. چرا که موضوع کتابهای تصویری طی سالهای اخیر مسئله مهمی بود و ناشران، نویسندگان و تصویرگران به آن توجه کرده اند.
این هنرمند تصویرگرهمچنین بیان کرد: اواخر تابستان فراخوانی ارسال کردیم و از تصویرگران و پژوهشگران ادبیات کودک و نوجوان خواستیم تا مقالات خود را ارسال کنند. سلسله مقاله هایی از دانشگاه شیراز، شهید بهشتی، دانشگاه هنر و همچنین انجمن تصویرگران دریافت کرده و از کسانی همچون مرتضی خسرونژاد، نوش آفرین انصاری، زهره قائنی و سحر ترهنده خواسته ایم تا در این همایش شرکت و مقالات خود را ارائه کند.
بوذری با اشاره به اینکه همایش کتابهای تصویری روز 11 آبان ماه برگزار می‌شود گفت: در این همایش بین 12 تا 16 مقاله ارائه خواهد شد و بدنبال آن مجموعه مقالات منتشر می‌شود و دراختیار مخاطبان علاقه مند قرار می گیرد.
این هنرمند تصویرگر در پاسخ به این که چه اتفاقی برای موزه تصویرگری افتاد وآیا قرار است چنین موزه ای شکل بگیرد یا نه، افزود: تاسیس این موزه کار چندان راحتی نیست. قرار نیست تنها یک ساختمان در اختیار ما قرار گیرد و به گورستان آثار مطرح تصویر تبدیل شود بلکه قرار است یک موزه زنده و پویای تصویرگری داشته باشیم که درخور شأن و اعتبار این هنر باشد و علاقهمندان تصویرگری را به خود جذب کند.
بوذری در ادامه بیان کرد: تاسیس یک موزه یک چیز است و فعال و زنده نگه داشتن آن چیز دیگر. انجمن تصویرگران پیگیر این مسئله است و امیدواریم به زودی با همکاری شهرداری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر سازمانهای مرتبط بتوانیم فضایی را به موزه تصویرگری اختصاص بدهیم.
این هنرمند تصویرگر با اشاره به اینکه تعدادی از آثار مهم تصویرگری به خاطر نبودن فضایی استاندارد از بین رفته، افزود: چند سال پیش خبری منتشر شد مبنی بر اینکه تصاویر کتاب «پسرک چشم آبی» اثر فرشید مثقالی از بین رفته است. این مسئله تنها مربوط به تصاویر این هنرمند نبوده بلکه طی این سالها آثار دیگری هم که جزو آثار شاخص تصویرگری بوده به خاطر عدم وجود یک فضای استاندارد نابود شده و از بین رفته است. از این رو تشکیل موزه تصویرگری و فعال و زنده نگهداشتن آن ضروری به نظر می رسد.
