معرفی انیمه A Silent Voice: یافتن رستگاری در دوستی

«صدای سکوت»  A Silent Voice یا «شکل صدا» The Shape of Voice یک فیلم انیمه ای درام نوجوانانه ژاپنی ساخته سال 2016 و محصول استودیویِ کیوتو انیمیشن Kyoto Animation است.
در نگاه اول «صدای سکوت» ممکن است هشداری جدی در مورد اثرات مخرب قلدری باشد؛ اما تعبیر این فیلم به این سادگی، عدالت را در حق آن به جا نمی‌آورد. با بررسی پیامدهای جدی و زشت آزار و اذیت در میان همسالان، این انیمه سفری عاطفی و رستگاری بخش را از عمق افسردگی انجام می‌دهد تا به معنای دوستی برسد.دختری با اختلال شنوایی به نام شوکو نیشیمیا Shōko Nishimiy پس از انتقال به یک مدرسه ابتدای جدید در سال ششم توسط همکلاسی‌های خود از جمله پسری شیطان به نام شویا ایشیدا Shōya Ishida، مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. این آزارها که توسط معلمشان مورد بی‌توجهی قرار گرفته و بی‌ضرر فرض می‌شود، به سرعت از کنترل خارج می‌شود. تشویق و فشار نامحسوس دیگر همکلاسی‌ها، اعمال ایشیدا را به پیش میراند. در همین حال نیشیمیا احساس گناه می‌کند و خود را به خاطر ناتوانی که در کنترل او نیست مقصر می‌داند. این به وضوح در حالت چهره او نمایان است و درد و ناامیدی کسی را نشان می‌دهد که قادر به ابراز کلامی احساسات خود نیست.
هنگامی که ایشیدا در این آزار و اذیت‌ها زیاده‌روی می‌کند مادر نیشیمیا تصمیم می‌گیرد که او را به مدرسه دیگری منتقل کند؛ چیزی که ایشیدا را تبدیل به یک فرد مطرود می‌کند. در اینجا داستان چرخش هوشمندانه می‌کند؛ به جای سیاه نمایی شخصیت ایشیدا و نشان دادن یک جهته او به عنوان یک عوضی، او را تبدیل می‌کند به کسی که با او احساس همدردی کرده و حتی با او هم ذات پنداری می‌کنید. او توسط همکلاسی‌هایش طرد می‌شود که خود نشان دهنده سطح وسیع‌تری از بی‌رحمی در نوجوانان است و اینکه چگونه کسانی که زمانی خود را دوست او می‌نامیدند برای محافظت از خود علیه او می‌شوند.
ایشیدا که پر از احساس تنهایی و خشم از خود است وارد حالت شدیدی از افسردگی می‌شود. او همه را با یک ضربدر بزرگ بر روی صورتشان می‌بیند؛ انگار که آن‌ها تبدیل به نمادی عینی از طرد شدگی خودش هستند. همان‌طور که در صحنه فلش فوروارد اولیه فیلم نشان داده می‌شود 6 سال بعد از این اتفاقات ایشیدا که حالا یک نوجوان دبیرستانی است در تلاش برای فرار از گودال ناامیدی که او را تسخیر کرده به مرحله اقدام به خودکشی می‌رسد. تا اینکه دوباره با نیشیمیا ملاقات می‌کند و سعی در جبران اشتباهاتش و برقراری دوستی با او می‌کند. تلاش در برقراری رابطه دوستی ناشیانه میان آن‌ها بیشتر زمان فیلم را به خود اختصاص می‌دهد. این دو روح آسیب‌دیده به نوعی به دنبال یافتن نوعی تسلای خاطر و آرامش در یکدیگر هستند؛ اما برقراری ارتباط بین آن‌ها ساده نیست، حتی با این‌که ایشیدا زبان اشاره را یاد گرفته، به نظر می‌رسد که اثرات پایدار صدمه روحی که آن‌ها تحمل کرده‌اند، زخمی دائمی برجا گذاشته.
آنچه در ادامه می‌آید یک سفر عاطفی و روانی طولانی است در رابطه با اینکه چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنید و یاد بگیرید که خود را ببخشید. عناصر عاشقانه داستان هم در خدمت تکمیل کردن این مسئله هستند و بر روی آن سایه نمی‌اندازند؛ ایشیدا در جستجوی یافتن معنای واقعی دوستی است که به گفته دوست و همکلاسی‌اش توموهیرو “درجایی فراتر از چیزهای مانند کلام و منطق قرار دارد “.
در کنار کار انیمیشن قوی فوتوشی نیشیا Futoshi Nishiya، طراحی صدایِ یوتا تسوروکا Yota Tsuruoka و هیرومونه کوراهاشی Hiromune Kurahashiفوق‌العاده عمل کرده است. استفاده به وفور از صداهای محیطی برای زندگی با قابلیت شنیدن ایشیدا در کنتراست با سکوت صحنه‌های مربوط به نیشیمیا قرار می‌گیرد. چنین شکافی به ظاهر آن‌ها را از هم جدا می‌کند در عین حال موقعیت مشترک آن‌ها به عنوان دو نوجوان مطرود چیزی است که در نهایت آن‌ها را به هم می‌پیوندد.
کارگردان این انیمه، نائوکو یامادا Naoko Yamada به زیبایی این فیلم را انیمیت کرده است. فیلم‌نامه آن توسط ریکو یوشیدا Reiko Yoshida بر اساس مانگای به همین نام ساخته یوشیتوکی اویما Yoshitoki Ōima نوشته شده است و این واقعیت که سازندگان این انیمه سه زن در صنعتی به‌شدت مردانه هستند، آن را به چیزی نادر تبدیل می‌کند. یامادا نزدیک به 13 سال است که در استودیوی کیوتو انیمیشن مشغول به کار است اما این اولین انیمیشن بلند اوست که یک فیلم مستقل به حساب می‌آید و اسپین‌آفی از یک سریال انیمه ای نیست. به همچنین این اولین فیلم اوست که در سینماهای بریتانیا اکران می‌شود.
تبدیل یک مانگای هفت‌ قسمته به انیمه‌ای 130 دقیقه‌ای کار سختی است، با این حال در اینجا با فیلمی با عمق روان‌شناختی روبرو هستیم که به کنکاش در معنای دوستی و گرفتار آمدن در مقوله‌ی شان و مقام و پذیرفته شدن می‌پردازد و کاراکترهای آن جوهر کافی دارند تا درد و رنج خود را قابل‌لمس و قابل‌درک کنند. بالاتر از همه این‌ها مسیر خلاقانه‌ای که یامادا در پیش گرفته، نشان دهنده یک فیلم‌ساز با روشی متمایز در نگاه کردن به جهان است که پا جای پای استعدادهای پیشرو چون اوزو Ozu، کیتانو Kitano و میازاکی Miyazaki می‌گذارد. بله او در این حد خوب است.
ماکوتو شینیکا Makoto Shinkai کارگردان انیمیشن تحسین شده‌ی «نام تو» Your Name این فیلم را “اثری خارق‌العاده ” و “کاری درخشان و بزرگ ” خوانده است که حتی او هم قادر به تکرار آن نیست. «صدای سکوت» جایزه بهترین انیمه سال را در جشنواره “توکیو انیمه اوراد “ Tokyo Anime Award Festival و “انجمن منتقدان فیلم ژاپن “ Japan Movie Critics Awards در سال 2017 از آن خود کرده. این انیمه به همچنین نقدهای بسیار مثبتی از منتقدان دریافت کرده؛ مجله‌های “تایم‌آوت لاندن “، “گاردین ” و “تلگراف ” به آن 4 ستاره از 5 داده‌اند. امتیاز «صدای سکوت» در سایت “روتن تومیتوز ” 91 از 100 و در سایت “آی ام دی بی ” 8٫2 از 10 است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.