به گزارش ایسنا، این مترجم و پژوهشگر امروز (شنبه، 11 آذرماه) در سلسله نشستهای «حکمت و معرفت» که در محل سالن همایشهای دانشگاه پیام نور کاشمر برگزار شد، با بیان اینکه براساس تجربهای که به دست آورده بارها و بارها باید ترجمه کرد و آن را دور ریخت، افزود: در طی 30 سال گذشته چندین کتاب را ترجمه کردهام که آثار آگاتا کریستی از آن جمله است.
او با بیان اینکه ترجمه فنی نیست که چون زبانی بلد بودید بتوانید آن را انجام دهید، اظهار کرد: ترجمه نه تنها مستلزم شناخت دنیای اطراف است بلکه در مرحله اول باید زبان فارسی را خوب شناخت.
عبداللهنژاد با اشاره به اینکه زبان انگلیسی را اغلب میتوانند صحبت کنند و این هنری نیست که بگوییم کسی زبان انگلیسی یاد گرفته است، بیان کرد: آنچه باید یاد گرفت زبان فارسی است.
او با بیان اینکه نباید انتظار داشت با ترجمه، کتابی بلافاصله به چاپ برسد، به کسانی که میخواهند کار ترجمه را انجام دهند پیشنهاد داد: یکی از کتابهایی را که توسط مترجم درجه یکی ترجمه شده شما هم بدون اینکه به متن اصلی نگاه کنید مجدد چندین صفحه آن را ترجمه و ایرادهای خود را پیدا کنید.
این مترجم با بیان اینکه متأسفانه افرادی که لیسانس و یا فوق لیسانس میگیرند فکر میکنند اگر بیکار شوند باید ویراستار شوند در صورتیکه اینگونه نیست، بیان کرد: اکنون در عصری زندگی میکنیم که از روشهای مختلف میشود زبانهای مختلف را آموخت و آموختن زبان خارجی فقط یک مهارت است.
او با بیان اینکه هرچند همه چیز تغییر میکند و این شامل زبان فارسی هم خواهد شد، اظهار کرد: باید کاری کرد که مردم به فارسی شکسته کمتر بنویسند.
این پژوهشگر با بیان اینکه در املای کلمات تا جایی که میتوان نباید تصرف کرد، افزود: باید سعی کرد به همان معیاری که داریم بنویسیم.
او با اشاره به اینکه زبان محاوره ساختارهای خود را دارد، بیان کرد: باید بین زبان فارسی محاوره و فارسی شکسته تفکیک قائل شد.
این مترجم فرق عمده فارسی محاورهای و فارسی نوشتاری را در ساختارهای نحوی دانست نه در تصرف املای کلمات و افزود: اگر زبان فارسی آسیب ببیند و از بین برود در درجه اول پیوستگی اجتماعی آسیب خواهد دید.