عوارض بحران میانسالی در زندگی مشترک

 1. بر روی خود و فرزندانتان تمرکز کنید

معمولا در بحران میانسالی، بسیاری از رفتار‌ها خارج از کنترل بروز داده می‌‌شوند و قابل تغییر از طرف شما نیستند. بنابراین، به جای تمرکز بر روی رفتار‌های ناخوشایند و غیر معمول همسرتان که دچار بحران میانسالی شده است، بر سلامت فکری و رفتاری خود و تاثیر نپذیرفتن فرزندان از وضعیت موجود زمان بگذارید. در زمان‌های آزاد فعالیت‌هایی‌ را انجام دهید که به ذهنتان مهلت استراحت می‌‌دهد و تا جایی‌ که می‌‌توانید قربانی منفی‌ بافی‌‌های همسرتان نشوید.

 2. حد و مرز‌هایی‌ را بین خود و همسرتان تعیین کنید

بسیاری از همسرانی که دچار بحران میانسالی می‌‌شوند، اقدام به خیانت کرده یا حداقل تصوراتی مبنی بر تمایلشان دارند. بسیار مهم است که همسرتان بداند با بهانه این بحران، نمی‌‌تواند هر عملی را انجام داده و از طرف شما بخشیده شود. حدها و مرز‌های خود را برای رفتار و اعمال او تعیین کنید و نگذارید که اوضاع کاملا از کنترل خارج شود.

 3. خشم خود را به نحو صحیحی پردازش کنید

در دورانی که همسرتان با بحران میانسالی دست و پنجه نرم می‌‌کند، لحظات بسیاری خواهد بود که خشم را با تمام وجود تجربه کنید. متأسفانه تحقیقات نشان داده اند که نیمی از افراد با پرخاشگری، فحاشی، فریاد زدن یا دعوا کردن با همسرشان سعی‌ می‌‌کنند از لحاظ احساسی‌ خود را تخلیه کنند. باید گفت که نه تنها تاثیری در تغییر رفتار‌های همسر درگیر بحران ندارد، بلکه موجب تحریک و تشدید بحران می‌شود. به محض شروع موقعیتی تنش‌زا از سوی همسر، سعی‌ کنید به مدت چند دقیقه از محل دور شوید و درگیر هیچ بحثی‌ نشوید. حتی می‌‌توانید خود را به کاری کاملا متفرقه مشغول کنید. در ضمن لازم است از تاثیر منفی‌ این برخورد‌ها بر فرزندانتان آگاه باشید.

4. به صحبت کردن در خصوص رابطه اصرار نکنید

بسیاری می‌‌گویند: "ما یک زوج بی‌نظیر بودیم که همه غبطه ما را می‌‌خوردند، اگر مدام به همسرم یادآوری کنم که روابط ما چطور بود احتمالا زودتر این بحران را پشت سر می‌‌گذارد و رفتارش را اصلاح می‌‌کند."، و مدام سعی‌ می‌‌کنند در مورد رابطه و احساسی‌ که داشتن با همسر دچار بحران میانسالی صحبت کنند. متأسفانه باید گفت که کاملا نتیجه‌ای عکس دارد. چنانچه همسرتان خود را تا حدی دور و منزوی کرده باشد، تکرار این صحبت‌ها هیچ تاثیری به جز تحریک ساز مخالف او نخواهد داشت. به او زمان بدهید و منتظر باشید از سمت او آمادگی برای چنین صحبت‌هایی‌ را ببینید.

 5. بشنوید بدون آنکه قضاوت کنید

سعی‌ کنید در این دوران، گوشی شنوا برای درد دل و صحبت‌های همسرتان داشته باشید. مهمترین نکته این است که قضاوت نکنید و پس از شنیدن حرف‌ها یا نظرات و افکارش او را محکوم یا توبیخ نکنید.
هرچه همسر شما احساس راحتی‌ بیشتری با شما بکند و بداند که با صحبت کردن مورد قضاوت واقع نخواهد شد، حس نزدیکی‌ و اعتماد بیشتری خواهد داشت که در روند درمان او تاثیر مثبتی می‌گذارد.

 6. در صورت لزوم از کمک روانشناس استفاده کنید

در صورتی‌ که رفتار‌های غیر معمول، افسردگی، انزواطلبی، منفی‌ گرایی یا خشم همسرتان در این دوره مدام تشدید شده و زندگی‌ روزمره و سلامت خانواده، فرزندان و زندگی‌ مشترکتان را تهدید می‌‌کند، قبل از بالا رفتن وخامت اوضاع او را ترغیب و همراهی کنید تا از کمک مشاوران و روانشناسان بهره برده و این دوران را با آرامش بیشتری سپری کند.