توانایی صحبت در جمع، هم در زندگی شخصی و هم در زندگی حرفه‌ای شما اهمیت دارد. حتی اگر معمولا سخنرانی نمی‌کنید، این توانایی اعتماد به نفس شما را افزایش می‌دهد و اضطرابتان را در شرایطی که ممکن است منجر به صحبت در جمع شود کم کند. حتی کسانی که از اضطراب اجتماعی رنج می‌برند نیز می‌توانند با درمان اضطراب ،سخنرانان قابلی شوند.
برای شما قابلیت‌های کلیدی برای سخنران خوب شدن را آورده‌ایم. وقتی اضطراب اجتماعی خود را کنترل کردید، روی این توانایی‌ها کار کنید.
1- حضور در صحنه
سخنرانان خوب، اعتماد به نفس دارند و دوستانه برخورد می‌کنند. اشتیاق بسیاری نشان می‌دهند و پرانرژی هستند.
اعتماد به نفس از انتخاب موضوعی حاصل می‌شود که به آن علاقه دارید و دانش بسیاری در این زمینه کسب کرده‌اید.
برخورد دوستانه به سادگی با لبخند زدن به حضار حاصل می‌شود.
اشتیاق و انرژی وقتی به مبحث مورد صحبتتان علاقه دارید و چیزهای بسیاری در مورد آن می‌دانید به طور طبیعی حاصل می‌شود.
اگر احساس می‌کنید حضور در صحنه شما ضعیف است، سخنرانان قابل را تماشا کنید و شیوه کارشان را تقلید کنید تا جایی که به خوبی بیاموزید. به بیانی دیگر، وانمود کنید اعتماد به نفس دارید تا در نهایت واقعا احساس کنید اعتماد به نفس دارید.
2- کنترل صدا
صدا، مهم‌ترین وسیله برای سخنرانان است. کیفیت صدای خود را از طریق تنفس دیافراگمی بهبود ببخشید. این کار، کمبود اکسیژن حاصل از اضطراب سخنرانی را کاهش می‌دهد. این نوع تنفس به شما کمک می‌کنید تن، گام و درجه صدایتان را بهتر کنترل کنید.
3- زبان بدن
صاف و ریلکس بایستید. دستانتان را کنار بدنتان یا قفل شده جلوی بدنتان بگذارید، مگر اینکه از دستانتان برای تاکید روی نکته‌ای استفاده می‌کنید. حالات صورتتان را نیز کنترل کنید تا با پیامی که می‌خواهید بیان کنید هم خوانی داشته باشد.
4- نحوه صحبت
حتی اگر صدا و زبان بدن شما عالی باشد، اگر حضار نتوانند سخنانتان را دنبال کنند پیغامی که می‌خواهید برسانید مبهم خواهد بود. آهسته و سنجیده سخن بگویید، باید به نظر خودتان بیش از حد آهسته صحبت کنید. بین ایده‌ها، مکث کنید. از اصواتی مثل "همم" و "امم" خودداری کنید. صدای خود را بالا و پایین ببرید تا سخنرانی جذاب‌تر باشد.
5- ارتباط با مخاطبان
سخنرانان خوب با مخاطب‌های خود هماهنگ هستند. سخنرانی، چیزی فراتر از ایستادن جلوی جمعیت و صحبت کردن است. بلافاصله پس از جلب توجه تمامی آن‌ها شروع به صحبت کنید. اگر وسیله‌ای را آماده می‌کنید، حین آن با حضار صحبت کنید تا توجهشان را از دست ندهند. ارتباط چشمی برقرار کنید و حرکات حضار را بخوانید. لبخند و سر تکان دادن نشانه خوبی است، در حالی که بی قراری و نگاه‌های سردرگم نشانه خوبی نیست و باید در روش کارتان تجدید نظر کنید.
استراتژی "مایه کوبی" بر کاهش این اضطراب تاثیرگذار است. این استراتژی، به طور خلاصه به معنای تفسیر متفاوت شرایطی است که از آن هراس دارید.
به این شکل ارائه می‌شود:
1- به شما گفته می‌شود که سخنرانی جلوی حضار ممکن است برای شما ایجاد اضطراب کند. و این، اتفاقی است که برای بسیاری از انسان‌ها می‌افتد.
2- با نگرانی‌های معمول که با ترس همراه هستند مثل بی حوصلگی مخاطبین و مسخره شدن توسط آن‌ها روبرو می‌شوید.
3- سپس، نگرانی‌های شما تکذیب خواهند شد. مثلا، به ندرت کسی به سخنران می‌خندد یا این که حتی اگر شما خوب عمل نکنید، حضار با شما همدردی خواهند کرد.
به نوعی، این استراتژی همانند روان درمانی رفتاری-شناختی است با این که به جای شرکت در جلسات درمانی، به شکل اطلاعات با شما در میان گذاشته خواهد شد.
قبل از هر سخنرانی، همین حرف‌ها را به خودتان بزنید و ببینید آیا کمکی به شما خواهد کرد یا خیر.
ترس از سخنرانی، طبیعی است. با این حال اگر حین سخنرانی اضطراب بیش از حدی تجربه می‌کنید، ممکن است دچار نوع به خصوصی از اضطراب اجتماعی باشید. مهم است که به روان پزشک مراجعه کنید. بهبود بخشیدن توانایی سخنرانی، باید همراه با غلبه بر اضطراب اجتماعی شما نیز باشد.
