فضلیت خانه کعبه در روایات

مقدمه
غرض اصلى از خلقت انسان، شناختن خدا و وصول به مرتبه محبّت و انس به او است واین امروابسته به صفاى نفس و تجرّد آن است. پس هر چه نفس انسانى صاف‏تر و تجرّد آن بیشتر شد انس و محبّت او به خدا بیشتر مى‏شود و حصول صفاى نفس و تجرّد آن وابسته به دورى از شهوات طبیعیّه و بازداشتن آن از لذّات شهویّه و ترک متاع و زخارف دنیویّه و صرف جوارح و اعضا به جهت خدا در اعمال شاقّه و مداومت به یاد خدا و متوجّه ساختن دل به اواست. .
از این جهت خداى - تعالى - قرار عباداتى را فرمود که متضمّن این امور هستند، زیرا بعضى از عبادات، بذل مال است در راه خدا که باعث دل کندگى از متاع دنیوى مى‏گردد، چون: زکات و خمس و صدقات. و بعضى متضمّن ترک شهوات و لذّات است، چون : روزه. و بعضى دیگر مشتمل بر یاد خدا و متوجّه ساختن دل به او و صرف کردن اعضا در عبادت او است، چون: نماز. و از میان عبادات، حجّ مشتمل بر همه این اموروبلکه بیشتر است ، زیرا در آن ترک وطن و مشقّت بدن و بذل مال و قطع آمال و تحمّل مشقّت و تجدید میثاق الهى و طواف و دعا و نماز است. (1)
قرآن مجید کعبه و بیت حرام را با جمله «قیاما للناس» توصیف مى‏کند آنجا که مى‏فرماید:
جَعَلَ اللّهُ الْکَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرْامَ قِیاما لِلنّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ الْهَدْىَ وَ الْقَلائِدَ ذلِکَ لِتَعْلَمُوا انّ اللّهَ یَعْلَمُ ما فِى السَّمواتِ وَ ما فِى الارْضِ وَ انَّ اللّهَ بِکُلِّ شَىْ‏ءٍ عَلیمٌ (مائده ، 97)
«خداوند کعبه را قوام (حیات) مردم قرار داده و همچنین ماه حرام و قربانیهاى بى‏نشان و با نشان را، این احکام به خاطر آنست که بدانید خداوند در آنچه که در آسمان‏ها و زمین است آگاه است و خداوند به همه چیز دانا است.
اجتماع در موسم نه تنها حیات معنوى مسلمانان را تأمین مى‏کند بلکه مایه تأمین همه نوع عواملی است که در حیات فردى و اجتماعى ما دخالت دارد، دقت در معنى آیه ما را به یک معنى وسیع رهبرى مى‏کند و آن اینکه آنچه با مصالح مسلمین در ارتباط است، و قوام حیات و کیان آنها به شمار مى‏رود در این مراسم تأمین مى‏شود.(2)
خداوند وعده کرده است که هرسال ششصد هزار نفر کعبه را حج کنند اگر کمتر از آن باشد خداوند با ملائکه کامل می کند وکعبه در قیامت مانند عروسی زیبا محشور می شود وکسانی که حج کرده اند به آستار کعبه می گیرند تا این که کعبه وارد بهشت می شود و آنها نیز همراه آن وارد بهشت می شوند.(3)

اولین خشکی بر روی زمین
 

آسمانها وزمین همگی آفریده خداوند متعال می باشد واولین مکانی که بر روی کره زمین پدیدار شده است مکانی نیست جز زمین وخانه کعبه.
2- ((قال ابو جعفر صلوات اللَّه علیه لمّا اراد اللَّه عزّ و جلّ ان یخلق الارض امر الرّیاح فضربن متن الماء حتّى صار موجا ثمّ ازبد فصار زبدا واحدا فجمعه فى موضع البیت ثمّ جعله جبلا من زبد ثمّ دحى الارض من تحته و هو قول اللَّه عزّ و جلّ إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبارَکاً فاوّل بقعة خلقت من الارض الکعبة ثمّ مدّت الارض منها))
حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که چون حق سبحانه و تعالى اراده نمود که زمین را بیافریند امر فرمود بادها را از اطراف که آب را بر هم زدند پس همه دریا دراثر این امر خداوند تبدیل به موجهایی شد و کفهائى را که از اطراف بوجودآمد در موضع خانه جمع فرمود و کوهى شد از کف .پس امر کرد که بصورت خشکی درآید وهمین خشکی رااززیرآن پهن کرد و اشاره باین است آن چه حق سبحانه و تعالى فرموده است به درستى که اولین خانه ای که برای مخلوقات ایجاد شد، آن خانه‏ایست که در مکّه است یعنى کعبه و آن را مبارک گردانیدم که عالمى از برکت آن به نفع آخرت ودنیا منتفع شوند .
2-((و قال الصّادق صلوات اللَّه علیه انّ اللَّه تبارک و تعالى دحى الارض من تحت الکعبة إلى منى ثمّ دحاها من منى إلى عرفات ثمّ دحاها من عرفات إلى منى فالارض من عرفات و عرفات من منى و منى من الکعبه))
امام صادق علیه السّلام فرمود: «همانا که خداى تبارک و تعالى زمین را از زیر کعبه تا منى بگسترد، و سپس آن را از منى تا عرفات گسترش داد، و پس از آن از عرفات تا منى گسترده ساخت. پس زمین از عرفاتست، و عرفات از منى و منى از کعبه است.

روز دحو الارض وفضیلت آن
 

1-((و روى عن موسى بن جعفر صلوات اللَّه علیهما انّه قال فى خمسة و عشرین من ذى القعدة انزل اللَّه عزّ و جلّ الکعبة البیت الحرام فمن صام ذلک الیوم کان کفارة سبعین سنة و هو اوّل یوم أنزلت فیه الرّحمة من السّماء على آدم علیه السّلام))
حضرت امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که در بیست و پنجم ماه ذى القعده حق سبحانه و تعالى کعبه را فرستاد یعنى خانه ای که از یاقوت سرخ است، یا فرمودند که حضرت آدم خانه را بساز و این حکم را از آسمان فرستادند. پس کسى که این روز را روزه دارد کفاره هفتاد ساله گناهان او باشد و این اولین روزیست که رحمت الهى از آسمان بر حضرت آدم علیه السّلام آمد .
2-((و قال الرّضا صلوات اللَّه علیه لیلة خمسة و عشرین من ذى القعدة دحیت الارض من تحت الکعبة فمن صام ذلک الیوم کان کمن صام ستّین شهرا))
حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه فرمودند که شب بیست و پنجم ذى قعده زمین از زیر کعبه گسترده شد. کسى که آن روز را روزه دارد چنان است که شصت ماه را روزه داشته باشد .(4)

نزول خانه کعبه ازآسمان
 

حضرت صادق صلوات اللَّه علیه فرموده است که حدیث من حدیث پدر من است و حدیث پدرم حدیث جدّ من است تا به حق سبحانه و تعالى:‏
(( و انّ اللَّه عزّ و جلّ انزل البیت من السّماء و له اربعة ابواب على کلّ باب قندیل من ذهب معلّق))
(حق سبحانه و تعالى خانه را از آسمان فرستاد و آن چهار در داشت و بر هر درى قندیلى از طلا آویخته بود . )
از حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه ازکیفیت آفرینش حرم و نشانهاى میلها که نصب کرده‏اند سؤال شد. حضرت فرمودند : که چون حضرت آدم از بهشت به زمین آمد بر کوه ابو قبیس ودرسرزمین صفا فرود آمد .
وعامه مى‏گویند در سراندیب به زمین آمد، پس شکایت کرد به حق سبحانه و تعالى از وحشت خود که از مفارقت بهشت به او دست داده بود و شکایت نمود که آن چه ازاذکار ملائکه و ساکنان بهشت مى‏شنید در اینجا نمى‏شنوند ، پس حق سبحانه و تعالى یاقوت سرخى فرستاد و در جاى خانه کعبه گذاشتند و حضرت آدم آن خانه را طواف مى‏کردند و روشنایى آن چهار فرسخ را گرفت و برآن چهارفرسخ علامت گذاشتند و حق سبحانه و تعالى آن چهار فرسخ را حرم گردانید، و مشهور آن است که بیت المعمور بود و در طوفان نوح به آسمان بردند.
امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که حق سبحانه و تعالى امر فرمود حضرت ابراهیم را که خانه کعبه را بنا کند. حضرت گفت: خداوندا در کجا بنا کنم: خطاب رسید که در جائى بنا کن که بر حضرت آدم قبه نازل شد و حرم روشن شد و آن قبه بود تا زمان حضرت نوح بالا بردند.(5)

چرا کعبه؟
 

((و رُوی عن الصادق ع أنّه سئل لمَ سمّیت الکعبه کعبه قال لانها مربعه فقیل له و لم صارت مربعه قال لانها بِحذاء البیت المعمور و هو مربع فقیل له و لم صار البیت المعمور مربَعا قال لأَنه بحذاء العرش و هو مرَبع فقیل له و لم صار العرش مربعا قال لأَنَّ الکلمات الّتی بنی علیها الاسلامُ ارْبَع و هی سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله الا اللَه و اللّه اکبر)).
روایت شده از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند :چرا نام کعبه را کعبه گذاشتند؟ فرمود: چون به شکل مربع است.گفتند چرا به شکل مربع است؟ فرمود:چون کعبه در مقابل بیت المعمور است وآن مربع است. گفتند چرا آن مربع است؟فرمود:چون آن هم در مقابل عرش است وعرش مربع است. گفتند چرا عرش مربع است؟فرمود: چون کلماتی که اسلام بر اساس آنها بنا شده است چهار تا می باشد وآن چهارکلمه :
((سبحان الله والحمد لله ولا اله الا الله والله اکبر)) می باشد.(6)

کعبه بهترین سرزمین پیش خدا
 

1-((و روى سعید بن عبد اللَّه الاعرج عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال احبّ الارض إلى اللَّه تعالى مکّة و ما تربة احبّ إلى اللَّه عزّ و جلّ من تربتها و لا حجر احبّ إلى اللَّه عزّ و جلّ من حجرها و لا شجر أحبّ إلى اللَّه عزّ و جلّ من شجرها و لا جبال احبّ إلى اللَّه عزّ و جلّ من جبالها و لا ماء احبّ إلى اللَّه عزّ و جلّ من مائها))
حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که محبوب‏ترین جاهاى زمین نزد حق سبحانه و تعالى مکه معظمه است. هیچ خاکى نزد حق سبحانه و تعالى محبوب‏تر از خاک آن نیست و هیچ سنگى نزد حق سبحانه و تعالى محبوب‏تر از سنگ آن نیست و هیچ کوهى محبوب‏تر از کوه آن نیست به نزد من و هیچ آبى محبوب‏تر از آب آن نیست به نزد من.( 5)
2-(( قال الباقر صلوات الله علیه: ما خلق اللَّه و تبارک و تعالى بقعة فى الارض احبّ الیه منها و أومى بیده إلى الکعبة و الا اکرم على اللَّه عزّ و جلّ منها لها حرّم اللَّه الاشهر الحرم فى کتابه یَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ))
حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند : که حق سبحانه و تعالى قطعه از زمین نیافریده است که در نزد او از این محبوبتر باشد و اشاره به کعبه فرمودند و نیست قطعه ای از زمین که نزد حق سبحانه و تعالى از کعبه گرامى‏تر باشد. بخاطر کعبه حق سبحانه و تعالى ماههاى حرام را در کتاب خود از روزى که حق سبحانه و تعالى آسمانها و زمینها را آفرید مقرر فرمود .
3-((و روى عن الصّادق صلوات اللَّه علیه انّه قال انّ اللَّه عزّ و جلّ اختار من کلّ شى‏ء شیئا و اختار من الارض موضع الکعبة))
حضرت صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند: که حق سبحانه و تعالى از هر چیز، چیزى را برگزید و از زمین جاى کعبه را برگزید و بالاتر از این نمى‏باشد که پیغمبران و اوصیاى ایشان در حالت عبادت رو بسوى او کنند ‏. (7)

معرفی صاحب کعبه
 

1-((و روى حریز عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال وجد فى حجر انى انا اللَّه ذو بکّة صنعتها یوم خلقت السّماوات و الارض و یوم خلقت الشّمس و القمر و حفّفتها بسبعة املاک حفیفا مبارک لأهلها فى الماء و اللّبن یاتیها رزقها من ثلاثة سبل من اعلاها و اسفلها و الثنیة و روى انّه فى حجر اخر مکتوب هذا بیت اللَّه الحرام بمکّة تکفّل اللَّه عزّ و جلّ برزق أهلها من ثلاثة سبل مبارک لهم فى اللّحم و الماء))
حضرت امام جعفر صادق‏صلوات اللَّه علیه فرمودند که در سنگى یافتند که در آن نوشته بود منم خداوند صاحب بکّه که من خلق کرده‏ام کعبه رادر آن روزى که آسمانها و زمین را آفریدم و روزى که آفتاب و ماه راه آفریدم و در دور آن در آوردم هفت فرشته را که همیشه محافظت آن نمایند و برکت دادم در آب و شیر که برای اهل آن می رسد و روزى آن از سه طرف آید، از طرف اعلاء آن و اسفل آن که ابطح باشد و از طرف عقبه مدنیین که بیشتر آذوقه از جانب مصر و شام و از طرف یمن به طرف آن مى‏آید ، و هم چنین از طرف طایف انواع میوه‏ها و حبوب مى‏آید و از طرف اسفل خرما و سایر چیزها از عراقین و لحسا و نجد مى‏آید و با این که حاصلى از خود ندارد همیشه انواع نعماء الهى در آنجا وافر است و از طرف جده و همیشه متاعها از هند مى‏آید .
و در روایت است که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند:که چون قریش کعبه را منهدم ساختند در یکى از پیهاى ارکان آن یافتند سنگى را که خطى بر آن نوشته بود و نتوانستند بخوانند تا بعد از تفحص شخصى پیداشد که سواد خواندن آن خط را داشت
(در آن نوشته بود که منم خداوند صاحب بکّه یا مکه معظمه من این کعبه را حرام گردانیده‏ام و حرمت دادم از آن روزى که هفت آسمان و زمین را آفریدم و این کعبه را در میان این دو کوه مقرر فرمودم و هفت فرشته بر دور آن مقرر ساختم که همیشه آن را محافظت نمایند.)
و اینها همه از آیات بینات است که حق سبحانه و تعالى فرموده است که فِیهِ آیاتٌ بَیِّناتٌ‏.(5)

بقای دین با بقای کعبه
 

1-((و قال الصادق صلوات اللَّه علیه لا یزال الدّین قائما ما قامت الکعبة))
از حضرت صادق صلوات اللَّه علیه منقول است که همیشه دین بر پاست تا کعبه برپاست و بعد از وفات حضرت صاحب الامر و ائمه معصومین صلوات اللَّه علیهم که قرآن را بالا برند کعبه را نیز به آسمان خواهند برد .
2-((و قال زرارة بن اعین لأبی جعفر صلوات اللَّه علیه قد ادرکت الحسین صلوات اللَّه علیه
قال : نعم اذکر و انا معه فى المسجد الحرام و قد دخل و فیه السّیل و النّاس یقومون على المقام .
قال الحسین صلوات الله علیه: انّ اللَّه عزّ و جلّ قد جعله علما لم یکن لیذهب به فاستقرّوا و کان موضع المقام الّذى وضعه ابراهیم علیه السّلام عند جدار البیت فلم یزل هناک حتّى حوّله اهل الجاهلیّة إلى المکان الّذى هو فیه الیوم فلمّا فتح النّبیّ صلّى اللَّه علیه و آله مکّة ردّه إلى الموضع الّذى وضعه ابراهیم علیه السّلام فلم یزل هناک إلى ان ولّی عمر فسال النّاس من منکم یعرف المکان الّذى کان فیه المقام فقال له رجل انا قد کانت اخذت مقداره بنسع فهو عندى فقال ائتنى به فاتاه فقاسه ثم ردّه‏ إلى ذلک المکان))
منقولست از زراره که گفت عرض نمودم به حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه که آیا شما حضرت امام حسین صلوات اللَّه علیه را دیدید؟
حضرت فرمودند: که بلى بخاطر دارم که من با آن حضرت در مسجد الحرام بودم و سیل داخل مسجد شده بودو مردم بخاطر مقام غمگین بودندکه مبادا سیل آن راببرد ، حضرت امام حسین صلوات اللَّه علیه فرمودند: که حق سبحانه و تعالى مقام را معجزه حقیقت خانه و دین اسلام گردانیده است .موضع مقام که حضرت ابراهیم علیه السّلام در آنجا قرار دادند، بامر الهى نزد دیوار خانه کعبه بود و همیشه در آنجا بود تا در زمان جاهلیت و کفر اکثر قریش مقام را از آنجا بر داشتند و به جائى گذاشتند که هم اکنون در آنجاست ،پس چون حضرت سید المرسلین صلّى اللَّه علیه و آله مکه معظمه را فتح نمودند، مقام را به جایى که در زمان‏حضرت ابراهیم در آنجا بود نقل فرمودند و در آنجا بود تا در زمان پادشاهى عمر، از مردمان تفتیش کرد که کیست که داند که این مقام در جاهلیت در کجا بود، شخصى از منافقان گفت: من اندازه‏اش را برداشته‏ام از پوست و نزد من است. گفت: بیار چون پوسته را آورد اندازه گرفتند و مقام را در جاى زمان جاهلیت گذاشتند .( 7)
در اخبار بسیار روایت است که چون حضرت صاحب الامر (علیه السلام) ظهور کند اول مقام را به جاى خود گذاردو در خطبه طویلى حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه مى‏فرماید: که اگر فرصت یابم بدعتهاى بعدازپیامبر را برطرف کنم و از آن جمله مقام را در جاى خود گذارم.(5)

بافضیلت ترین جاى زمین‏
 

((و روى عن ابى حمزة الثّمالى قال قال لنا علیّ بن الحسین صلوات اللَّه علیهما أیّ البقاع افضل فقلنا اللَّه و رسوله و ابن رسوله اعلم فقال لنا افضل البقاع ما بین الرّکن و المقام و لو انّ رجلا عمّر ما عمّر نوح فى قومه الف سنة الّا خمسین عاما یصوم النّهار و یقوم اللّیل فى ذلک المکان ثمّ لقی اللَّه عزّ و جلّ بغیر ولایتنا لم ینفعه ذلک شیئا))
از ابو حمزه روایت شده است که حضرت سید الساجدین صلوات اللَّه علیه رو به ما کردند و فرمودند که کدام موضع بافضیلت تر است: همه گفتیم یا من گفتم خدا و رسول و فرزند رسولش اعلمند. پس خود فرمودند: که بهترین جاهاى عالم میان رکن و مقام است که آن را حطیم مى‏گویند و اگر شخصى به اندازه عمر حضرت نوح عمر کند و روزها روزه باشد و شبها درآن مکان عبادت کند اگربغیر اعتقاد به امامت ما از دنیا برود آن عبادات برای او هیچ سودی ندارد. (8)

احترام کعبه از ابتداى خلقت‏
 

1-((عن الصادق صلوات الله علیه قال رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله یوم فتح مکّة: انّ اللَّه تبارک و تعالى حرّم مکّة یوم خلق السّماوات و الارض و هی حرام إلى ان تقوم السّاعة لم تحلّ لأحد قبلى و لا تحلّ لا حد من بعدى و لم تحلّ لی الّا ساعة من النّهار))
از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه هست که حضرت سید المرسلین صلّى اللَّه علیه و آله در روز فتح مکه فرمودند: به درستى که خداى سبحانه و تعالى حرام کرده است که کسى به عنوان جنگ داخل شود ، و حرام ومحترم است تا روز قیامت و حلال نشده است پیش از من و حلال نیست و نخواهد شد برای کسى بعد از من و حلال نشد برای من مگر یک ساعت از روز که با سلاح جنگ داخل شدم.
2-((و روى کلیب الاسدىّ عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه انّ رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله استاذن اللَّه عزّ و جلّ فى مکّة ثلاث مرّات من الدّهر فاذن اللَّه له فیها ساعة من النّهار ثمّ جعلها حراما ما دامت السّماوات و الارض))
از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه هست که حضرت سید المرسلین صلّى اللَّه علیه و آله از حضرت حق سبحانه و تعالى سه مرتبه برای فتح مکه رخصت طلبید. پس حق سبحانه و تعالى آن حضرت را در یک ساعت از روز رخصت داد و بعد از آن‏ ساعت حرام کرد مکه را تا آسمانها و زمین باشد، یعنى تا روز قیامت که آسمانها در هم پیچیده خواهد شد و زمین به زمین دیگر مبدل خواهد شد.
3-((و قال الصادق صلوات اللَّه علیه انّ اللَّه عزّ و جلّ حرّم مکّة یوم خلق السّماوات و الارض و لا یختلى خلاها و لا یعضد شجرها و لا ینفّر صیدها و لا یلتقط لقطتها الّا المنشد ))
حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند:
حق سبحانه و تعالى مکه را حرام گردانیده است از روزى که آسمانها و زمین را آفریده که در آن قتال واقع نسازند و حرمت آن را بدارند و علفش را نچینند، و خلالى از او نچینند که دندانها را به آن خلال کنند و درختش را قطع نمى‏توان کرد و صیدش را نمى‏توان باخود برد و لقطه‏اش راکسی نمی تواندبردارد مگر برای اینکه صاحب آن را پیدا کند و به او برساند.

نیت سوء به کعبه وغضب الهی
 

(( ما اراد الکعبة احد بسوء الّا غضب اللَّه عزّ و جلّ لها و روی اسماعیل بن جابر عن الصادق صلوات الله علیه: نوى یوما تبّع الملک ان یقتل مقاتلة اهل الکعبة و یسبی ذرّیتهم ثمّ یهدم الکعبة فسالت عیناه حتّى وقعتا على خدّیه فسال عن ذلک فقالوا ما نرى الّذى اصابک الّا بما نویت فى هذا البیت لأنّ البلد حرم اللَّه و البیت بیت اللَّه و سکّان مکة ذرّیّة ابراهیم خلیل اللَّه فقال صدقتم فما مخرجى ممّا وقعت فیه قالوا تحدّث نفسک بغیر ذلک فحدّث نفسه بخیر فرجعت حدقتاه حتّى ثبتنا فى مکانهما فدعا القوم الّذى اشاروا علیه بهدمها فقتلهم ثمّ اتى البیت فکساه الانطاع و اطعم الطّعام ثلثین یوما کلّ یوم مائة جزور حتّى حملت الجفان إلى السّباع فى رءوس الجبال و نثرت الاعلاف للوحش ثمّ انصرف من مکّة إلى المدینة فانزل بها قوما من اهل الیمن من غسّان و هم الانصار))
کسى اراده بدى به کعبه معظّمه نکرد مگر آن که حق سبحانه تعالى بر او بخاطر کعبه غضب کرد.
اسماعیل بن جابر روایت کرده است که در میان مکه و مدینه بودیم و با دوستان خود درموردحالات انصار پیامبر گفتگو می کردیم. جمعى مى‏گفتند که آنها از هر قبیله وطایفه جمع شده‏اند و جمعى گفتند که آنها از یمن‏اند ،تا به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه رسیدیم و خواستیم که دراین مورد از آن حضرت بپرسیم. حضرت در سایه درختى نشسته بودند، خودشروع کردند و فرمودند: چون تبع که پادشاه یمن بود و عالم گیر شد و از جانب عراق برگشت علماء و فرزندان انبیاء با او بودند و چون به وادى هذیل رسید جمعى به او گفتند که شما متوجه مکه‏اید و اهل مکه مدتهاى مدید است که مردمان را فریب داده‏اند و شهر خود را حرم خدا نامیده اند و خانه کعبه را خداى خود کرده‏اند. تبّع گفت اگر چنین باشد مردان جنگى آن را مى‏کشم و زن و فرزند ایشان را اسیر مى‏کنم و خانه هایشان را خراب مى‏کنم. پس چون اراده را در ذهن جا داد، هر دو چشمش از کاسه بیرون آمد و بر روى او آویخته شد. پس علماء و فرزندان انبیاء را طلبید و گفت فکرى بکنید که چرا و چنین واقعه پیش من آمده است. علما نخواستند به او بگویند، تا آن که علمارا قسم داد یا تهدیدبه قتل کرد.
علما گفتند: چه نیتی در ذهن خود داری؟
گفت: این که اهل مکه را بکشم و خانه هایشان را خراب کنم و زن و فرزندانشان را اسیر کنم.
علما گفتند: البته که این بلا به سبب این نیت بد به نزد تو آمده است.
گفت: چرا ؟
گفتند: زیرا که این شهر حرم الهى است و خانه خداوند عالمیان است و ساکنان این شهر فرزندان ابراهیم خلیل الرحمن‏اند.
گفت راست گفتید. حال چه علاج باید کرد؟
علما گفتند: آن فکر را از ذهن خود بیرون کن و نیت خوبى کن. شاید که حق سبحانه و تعالى این بلا را دفع کند. پس چون نیت را خوب کرد چشمهایش به جاى خود برگشت و خوب شد. پس کسانی راکه آن سخن را به او گفته بودند کشت و به ‏زیارت خانه آمد و خانه را جامه پوشانید و سى روز هر روز صد شتر کشت که جمعا سه هزار شتر می شود تا آن که امر کرد کاسه‏ها را پر از گوشت کنند و برای درندگان بر سر کوهها برند و برای وحشیان دانه و علف بسیار در صحرا ریختند که حیوانات و وحوش و طیور همه از آن بهره‏مند شدند و بعد از آن از مکه معظمه به مدینه مشرفه آمد و جمعى از قبیله غسّان را در آنجا جا داد و این جماعت انصارند.( 7)

کراهت بناء بلندتر از کعبه‏
 

((و روى العلا عن محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات اللَّه علیه قال لا ینبغى للرّجل ان یقیم بمکّة سنة قلت کیف یصنع قال یتحوّل عنها و لا ینبغى ان یرفع بناء فوق الکعبة))
حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند که سزاوار نیست که یک سال در مکه اقامت نمایند. عرض نمودم که چه کند اگر کسى در مکه بماند؟ حضرت فرمودند : که در اثناى سال به جاى دیگر رود مانند مدینه مشرفه و سزاوار نیست که خانه بسازند که ارتفاعش بیشتر از کعبه باشد.( 6)

سفارش امیرالمومنین در مورد خانه کعبه
 

((والله والله فی بیت ربکم لا تُخلوه ما بقیتم فانه اِن تُرک لم تُناظِروا))
بترسید از خدا ، بترسیداز خدا درباره خانه پروردگارتان، تا زنده هستید آن را خالی مگذارید، که اگر ترک شود ورها گردد مهلت داده نمی شوید.(9)
وامصیبت کعبه در زنجیر شیطان بنگرید مکه را چون یوسف مصرى به زندان بنگرید
در حریم وحى بانک شرک و عصیان بشنوید بر لواى عدل نقش ظلم و طغیان بنگرید
در مقام قرب آثار نفاق و افتراق در سراى امن رسم جور و عدوان بنگرید
در صفا و مروه و اعراف و مشعر رو کنید شرطگان را در کمین اهل ایمان بنگرید
لهو و لعب و میسر و ازلام در مرآى عام بنگرید از چار سو با چشم گریان بنگرید
در فناى شرع فریاد دریغا سر کنید کفر مطلق در لباس شرع و قرآن بنگرید
در کنار روضه پاک رسول هاشمى افتراء بر شارع و بر شرع بهتان بنگرید
سر برآرید اى مسلمانان و در بیت الحرام حرمت اسلام را پامال شیطان بنگرید
سر بر آرید اى مسلمانان و در امّ القرى دشمنان دین و ایمان را به جولان بنگرید
دردها درمان پذیرد گر به حبل اتحاد چنگ یا زید و به وحدت سوى قرآن بنگرید
تیغ لا شرقى و لا غربى بر آرید از نیام راه حق گیرید و پس امداد یزدان بنگرید
قامت مردى بر افرازید و حق خویش را در کف از شمشیر بران روز میدان بنگرید
نغمه وحدت، شعار رزم آواى نجات بر لب روح خدا پیر جماران بنگرید
توشه برگیرید از پیغام جان بخش امام پرتو حق را ز رخسارش نمایان بنگرید
ما دواى درد خود را در جماران جسته‏ایم اللّه اللّه اى مسلمانان به ایران بنگرید(2)
((اللهم انّا نرغب إلیک فی دوله کریمه تعز بها الاسلام و اهله و تذل بها النفاق و اهله))
منابع:
1)معراج السعاده، محمد مهدی نراقی، ج2
2) نقدی برآیین وهابیت، آیت الله سبحانی
3)شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج2
4)من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ترجمه غفاری،ج(3و2)
5)لوامع صاحبقرانی، محمد تقی مجلسی،ج7
6)علل الشرایع، شیخ صدوق،ترجمه ذهنی تهرانی،ج2
7)ثواب الاعمال وعقاب الاعمال، شیخ صدوق، ترجمه غفاری
8)پیام مولا از بستر شهادت، آیت الله مصباح یزدی
ارسالی از طرف کاربر محترم : modir_saba
/ع