مدیریت رفتارهایی که باید در هنگام طلاق با فرزندانتان داشته باشید، جزئی از فرایند جدایی شماست که پیش از طلاق باید به آن فکر کنید.
فرزندان طلاق به جدایی والدینشان به روش‌های متفاوتی واکنش نشان می‌دهند. به گفته دکتر استونز، واکنش فرزندان طلاق به عوامل زیر بستگی دارد:
- نحوه روابط خانوادگی قبل از طلاق؛
- سن و ویژگی‌های شخصیتی فرزندان طلاق؛
- نحوه مدیریت موقعیت بعد از طلاق توسط والدین؛
بسیاری از کودکان آسیب‌پذیر هستند و ترس‌های زیادی دارند که برخی از آن‌ها واقعی است و برخی غیرواقعی. اغلب کودکان در مواجهه با رویدادهای ناگواری همچون طلاق والدین احساسات شدید اضطراب جدایی را بروز می‌دهند؛ البته این‌ها واکنش‌های طبیعی به یک رویداد بسیار استرس‌زا هستند. فرزندان طلاق هم از این قواعد مستثنا نیستند.
معمولاً، کودکان در مواجهه با تغییرات بزرگ انعطاف‌پذیرند و به محض آنکه موقعیت با ثبات شود، به خوبی با آن کنار می‌آیند؛ اما در صورتی که مشکلات حادی را در رابطه با روابط‌شان با دیگران و یادگیری دروس مدرسه نشان دادند نزد یک روان‌شناس یا مشاور بروید.
اقامت و تماس با فرزندان طلاق
مشاجرات بر سر نگهداری و تربیت فرزندان طلاق، بسیار گسترده هستند. استونز دعواهای حقوقی بر سر نگهداری فرزندان طلاق را بسیار زیان‌بخش میداند و معتقد است والدین فرزندان طلاق بایستی با یکدیگر به توافق برسند که به صورتی از فرزندانشان مراقبت کنند که هر دو درگیر فرایند تربیت آن‌ها باشند. زیرا رابطه و تماس با هر دو والد برای ثبات و شادی فرزندان اهمیت زیادی دارند. البته در شرایطی که یکی از والدین معتاد یا دچار سوء رفتار نباشد.
در همین زمینه، ریسی، روان‌شناس استرالیایی، معتقد است: «طلاق به معنای پایان رابطه با فرزند نیست. خانواده ادامه دارد، اما به صورتی متفاوت. فرزند شما اکنون دو خانه دارد. قواعد و مسائل جدیدی ممکن است ایجاد شده باشد.»
طی مطالعات انجام‌شده توسط او، 60درصد از فرزندان طلاق که در سنین کودکی هستند، جملات زیر را بیان می‌کنند:
- آن‌ها دوست دارند با هر دو والد زندگی کنند؛
- آن‌ها ویژگی‌های مثبت هر دو والد را دوست دارند؛
- آن‌ها دوست دارند با والدی که با او زندگی نمی‌کنند ارتباط بیشتری داشته باشند؛
راهکارهایی برای والدین
دکتر استونز برای والدین فرزندان طلاق در سنین کودکی، پیشنهادات زیر را ارائه می‌کند:
- آن چه که بین شما اتفاق افتاده است را به شیوه‌ای که او متوجه شود توضیح دهید. به او اطمینان دهید که هم پدر و هم مادر او را دوست دارند و مقصر جدایی او نبوده است.
- هر تغییری برای کودک سخت است؛ بنابراین این تغییر را در میزان حداقل حفظ کنید. اگرچه شما نمی‌توانید از تغییر جلوگیری کنید، می‌توانید به آن‌ها کمک کنید که با آن کنار بیایند. کودکان می‌توانند با موقعیت جدیدشان سازگار شوند، اگر ثبات داشته باشند.
- گاهی اوقات پدر کاملاً غایب است. حفظ یک تصویر مثبت از او در ذهن کودک می‌تواند بسیار دشوار باشد، اما این موضوع اهمیت زیادی دارد.
- به مدرسه تغییری که در زندگی او اتفاق افتاده است را اطلاع دهید و به صورتی فعالانه با مسایل مربوط به او و روابط با دوستانش درگیر شوید.
- چالش‌هایی که او در زندگی با آن مواجه می‌شود، قبل از زیادشدن باید حل شوند. هرچند این کار در وهله اول دشوار است.
- از کودکتان انتظار نداشته باشید که از لحاظ هیجانی مراقب شما باشد. شما یک والد هستید.
- از فرزندتان نخواهید که نقش واسط را بین شما و همسر سابقتان ایفا کند.
- مراقب نشانه‌های پریشانی و استرس شامل بیماری جسمی یا تغییرات در رفتار باشید.
- در صورتی که فرزندتان نیاز دارد با فردی غیر از شما و همسرتان صحبت کند او را نزد یک روان‌شناس یا مشاور ببرید.
