نهضت اجرای فقه جعفری از تاسیس تا رهبری شهید عارف حسینی
انتخاب علامه عارف حسینی که رحمتی الهی برای ملت پاکستان بود ، باعث بیداری و آمادگی ملت شد. این عالم والامقام ، زندگی خود را برای حفظ کلمه وحدت و وحدت کلمه وقف فرمود. علامه حسینی واجد شرایط و اوصاف رهبری بود و می توانست با اوضاع آشفته ، دست و پنجه نرم کند. انتخاب وی باعث آرامش قلوب شیعیان مظلوم و راهگشای ملت پاکستان شد.
آغاز رهبری ایشان مواجه با استبداد و خودکامگی حکومت بود. از سوی دیگر ، در میان شیعیان ، بذر تفرقه و پراکندگی پاشیده شده بود. علامه حسینی در چنین وضع دشواری به صحنه رهبری ملت شیعه پاکستان گام نهاد. ایشان قبل از انتخاب ، عضو شورای عالی نهضت بود و به محض انتخاب به عنوان رهبر ، تغییرات سازمانی را آغاز کرد. بعد از آن بود که تحولات قابل توجهی در سطح ملت و کشور به وجود آمد و این تحولات ، سرنوشت ملت را تعیین کرد. او با توجه به شناخت دقیق خود ، احساس کرد که نهضت باید هر چه بیشتر مردمی شود و این کار را عملی کرد. وی برای رسیدن به این هدف کارهای زیادی را انجام داد که توجه خوانندگان گرامی را به مواردی از آن فعالیت ها جلب می کنیم.
تحول سازمانی
برای انجام این مهم علامه شهید یک هفته بعد از انتخاب ، مسافرت های خود را به اطراف و اکناف کشور آغاز کرد. ایشان قبل از هر کاری ، برای پیشرفت فعالیت های شورای عالی نهضت ؛ وکلا ، حقوقدانان ، دانشمندان ، روشنفکران ، استادان دانشگاه و افرادی از طبقات دیگر را به عضویت شورای عالی درآورد و در نتیجه تعداد اعضای این شورا از 12 نفر به 37 نفر افزایش یافت. این اعضا از تمام مناطق کشور و به تناسب نفوس برگزیده شده بودند.
تحول دیگری که از طرف ایشان در سازمان به وجود آمد ، این بود که نهضت را به ایالت های چهارگانه ، قبائلی و مرزی گسترش داد و در هر منطقه، رئیس جداگانه ای را منصوب کرد و به این ترتیب تمام ایالت ها نیز در امور سازمان فعال شدند. در مراحل بعد ، این موضوع به شهرستانها و بخش ها هم گسترش یافت و اینها همه نشانه لیاقت و کارایی و کاردانی علامه حسینی بود.
تغییرات در مورد اساس نامه
کار بزرگ دیگری که به دست علامه حسینی«ره» انجام پذیرفت و در تمام سطوح تحول آفرید و راه برای آینده ملت هموار گردید ، تغییر برخی از مواد اساس نامه بود. علامه حسینی ، در اولین پیام خود بعد از انتخاب به عنوان رهبر«نهضت اجرای فقه جعفریه» ، اهداف بلند خود را تبیین کرد و در اولین سخنرانی خود خطاب به ملت پاکستان اظهار داشت: «بدانید که ضرورت ها ایجاب می کنند که دائره نهضت وسعت یابد. به اطراف خود بنگرید و ملت را که هدف هجوم خارجیان قرار گرفته است ، ببینید! توهین به اماکن مقدسه برای ما هشداری از هجون خارجیان است. ببینید ! توهین به اماکن مقدس باید تحولات فکری را ایجاد کند. اگر ما در افکار خودمان انقلاب نکنیم ، خیلی زود در اثر توطئه های دشمنان ، دچار غفلت خواهیم شد.
اگر ملت متحد شود ، ولی فکری برای تداوم و استحکام اتحاد و و همبستگی نداشته باشد ، این اتحاد پایدار نخواهد بود. اتحاد خودتان را حفظ کنید! امروزه توطئه های زیادی علیه این انقلاب در جریان است. اگر ملت از این توطئه ها اطلاع نداشته باشد ، چطور می تواند با آنها مقابله کند؟ دشمن می خواهد شما را گرفتار درگیری های گروهی و اختلافات عقیدتی کند تا به هدف خود نائل آید و از آب گل آلود ماهی بگیرد. ما همه باید از توطئه ها و نقشه های شوم دشمنان کاملا آگاه باشیم.
استعمار وقتی وارد یک جامعه می شود ، اولین کاری که می کند این است که ملت را براساس تفاوت های قومی ، زبانی ، نژادی و مذهبی به گروه های مختلف تقسیم می کند و سپس با شایعه و دروغ ، چهره افراد فعال و وحدت طلب را خدشه دار و آنان را از صحنه خارج می کند و برای نابودی جوانان ، آنان را از مسائل حقیقی و واقعی بی خبر نگه می دارد و به کارهای بدون هدف و سرگرم کننده مشغول می دارد و به کارهای بدون هدف و سرگرم کننده مشغول می کند. اگر ما توجه کنیم ، درمی یابیم که امروز دشمن ، با توطئه ها و تاکتیک های این چنینی ، ملت را به بازی گرفته است.»
به دنبال این پیام تغییرات بنیادین در اساس نامه پدید آمد که عمده آنها عبارتند از:
خواست های مذهبی و ملی شیعیان
1. در قانون اساسی پاکستان وجود نمایندگی شیعیان در ادارات و سازمان های قانون گذاری حق اساسی شیعیان است.
2. حفظ و حراست از حقوق شیعیان در زمینه های اقتصادی مذهبی ، مدنی و سیاسی
3. ترویج نظرات و عقائد اهل تشیع از تمام رسانه های گروهی
4. مراعات حق شیعیان در کتب درسی در تمام سطوح آموزشی کشور
5. ترویج دین محمد«ص» وآل محمد«ص» و عزاداری سید الشهدا(ع) و حفظ حراست از آن
6. ایجاد مراکز دینی و تبلیغی و آموزشی و پرورشی در سطح کشور
7. ایجاد حوزه علمیه رسمی کشور
8. همکاری با تمام سازمان هائی که با اهداف نهضت هماهنگ باشند و تحقق عملی اتحاد بین همه فرقه های اسلامی
9. از بین بردن تعصب های قومی ، زبانی ، مذهبی و منطقه ای در سطح کشور
10. از بین بردن مشکلات اداری و سازمانی و رشوه و تقدیم ضوابط بر روابط
11. اقدامات عملی در مورد وظایف خطیر همچون مقدم داشتن امر به معروف و نهی از منکر
12. جلوگیری عملی از فساد و فحشاء در سطح کشور
13. اعلام جهاد منظم علیه استکبار جهانی
14. اقدامات عملی مناسب برای تربیت و پرورش ملت اسلامی در مورد مسائل فکری ، عقیدتی و اخلاقی
15. ایجاد مراکز بهزیستی برای رفاه حال افراد مستضعف
16. از بین بردن اختلاف طبقاتی در کشور
17. قیام برای رهایی از استثمار و استعمار اقتصادی و برپایی نظام اقتصادی اسلامی
18. قیام برای تحقق بخشیدن به انقلاب جهانی اسلام
19. کمک تا حد امکان به مستضعفین و محرومین سراسر جهان
20. از بین بردن فقر و گرسنگی در کشور
بدیهی است که عملی شدن این اهداف نیاز به زمان و شرایط مناسب داشت ، ولی اصولا طرح این اهداف می توانست میدان عمل وسیعی را در برابر مردم قرار دهد و راه های طولانی فعالیت های ملی و دینی را تعیین کند تا سکوت طولانی را شکسته شود و ملت با عزمی راسخ به سوی اهداف بلند و گسترده گام بردارد. این تحول ریشه ای در اهداف نهضت ، موجب فعالیت های مثبت و روز افزون گردید و نهضتی که خود را محدود در چارچوب نجات ملت شیعه از زکات و عشریه اجباری تصور می کرد ، گام در وسعت اهداف جهانی اسلام و مستضعفان جهان نهاد و این چنین در سیاست کشور اعلام حضور کرد و راه های متعدد موفقیت و تعالی را در پیش پای ملت هموار ساخت.
علامه شهید برای وصول به این هدف بعد از مشورت های طولانی و اندیشیدن زیاد ، منشور سیاسی مذهبی خود را در 15 تیر 1365 در اجتماع صدها هزار نفری شیعیان در شهر «لاهور» اعلام کرد. پس از این نهضت به جای اینکه منحصرا یک سازمان مذهبی باشد ، یک حزب سیاسی مذهبی بود. در همین زمان از سوی نهضت ، منشوری جامع صادر شد که شامل همه ابعاد زندگی ، اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و مذهبی بود و در برابر همه مسائل اجتماعی موضع گیری روشن داشت.
نتایج دراز مدت این موضع گیری ها را باید گذشت زمان مشخص کند ، ولی اثرات مشهود آن در حال حاضر ، چشمگیر و ارزنده است. از مشخص ترین آثار ارزنده این موضع گیری ها ، گسترش تفکر انقلاب اسلام ناب محمدی بود که از سرزمین ایران طلوع نمود و شعاع آن جهان اسلام و عالم مستضعفان را روشن کرد. کسانی که تصور می کردند، اسلام نظام تاریخی گذشته است و برای زمان موجود مناسب نیست ، در مقابل این منشور مبهوت شدند. ناگفته نماند که علامه شهید در اجتماع 15 تیر 1365 (برابر با ششم جولای 1986) در شهر «لاهور» اعلام کرد که «نهضت اجرای فقه جعفریه» در انتخابات آینده به عنوان یک حزب سیاسی و ملی شرکت خواهد کرد. چنین بود که اقدام برای دخالت در سیاست از سوی نهصت از یک طرف ضامن آینده اسلامی ملت و از جهت دیگر مورد هجوم ناجوانمردانه دشمنان قرار گرفت. بگذارید تا در تاریخ بماند که از سوی ساده اندیشان متحجر علیه این منشور اسلامی حکم تکفیر صادر شد! این موضع گیری های عوام فریبانه و ارتجاعی می رفت که اختلافات شدیدتری را به دنبال آورد که با درایت شهید و علمای متعهد ، از چنین اختلافاتی جلوگیری به عمل آمد ، ولی دشمن از پا نمی نشست و در راه ایجاد این اختلافات ، از مرتجعان ، روحانی نماهای متحجر و منافقان استفاده می کرد.
این اقدامات که ملت مسلمان را به ساحل بیداری رهنمون شد و خواری و ذلت دشمنان اسلام و استکبار جهانی و صهیونیزم بین المللی را به دنبال داشت ، سبب شد که استکبار به وحشت بیفتد و نجات خود را در غروب این خورشید مشرق و در خاموش کردن شمع عمر این شخصیت والامقام جستجو کند. استکبار و ارتجاع که از ترور شخصیت علامه عارف حسینی ناامید شده بودند و تهدید را در او کارساز نمی دیدند ، آتش خشم شیطانی خود را با خون سرخ او فرونشاندند.
ملت رهبری مخلص ، دانا ، مدبر و مدیر را از دست داد و نهضت بار دیگر یتیم شد. ملت و حزب با مشکلات زیادی روبرو گردیدند ، تا اینکه مسئولان نهضت طبق اساس نامه ، 40 روز بعد از شهادت رهبر ، در محل شهادت ایشان اجتماع کردند و علامه سید ساجد علی نقوی را به عنوان رهبر تشیع و رئیس «نهضت اجرای فقه جعفریه» انتخاب کردند و نهضت با رهبری او که تداوم دهنده راستین راه و دنبال کننده جدی اهدف شهید حسینی است ، راه خویش را ادامه داد.
منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 50