به گزارش ایسنا، متخصصان و دانشمندان علوم پزشکی در استرالیا در سال 2010 میلادی نوعی پروتئین بسیار قوی در شیر این حیوان نیمه آبزی کشف کردند که قادر به مبارزه با مقاومت آنتی بیوتیکی است.
اکنون علت و چگونگی این اتفاق توسط متخصصان کشف شده و به گفته آنها شیر این حیوان می‌تواند منجر به تولید نوعی جدید از آنتی‌بیوتیک‌ها شود.
این موجودات عجیب و بومی استرالیا دارای منقاری اردک مانند و پاهای زهرآلود بوده و یکی از تنها دو پستانداری است که تخم‌گذارند.
پلاتیپوس از راسته تک سوراخیان، گروهی کوچک از پستانداران است که هم تخم گذاری و هم شیردهی دارند. شیوه شیردهی این حیوان عجیب اینگونه است که پس از تغلیظ شیر در ناحیه شکمی خود، آن را از طریق منافذ پوستی ترشح کرده و از این طریق نوزادان خود را تغذیه می کند.
به گفته متخصصان، این سیستم تغذیه‌ای با خواص آنتی باکتریال شیر این جاندار مرتبط است چرا که شیر پلاتیپوس در معرض محیط خارجی قرار گرفته و باعث می‌شود نوزادان آنها در تماس با باکتری‌های مضر قرار بگیرند.
دکتر "جولی شارپ" از دانشگاه دیکن استرالیا اعتقاد دارد که این پروتئین آنتی باکتریال و منحصر به فرد موجود در شیر پلاتیپوس برای دفاع در برابر همین باکتری‌هاست. به همین علت متخصصان ساختار و خصوصیات این پروتئین را بررسی کردند تا متوجه شوند هر قسمت آن دقیقا چه کاری انجام می دهد. ویژگی های این پروتئین هرگز در هیچ کدام از 100 هزار پروتئین تاکنون کشف شده، دیده نشده بود.
دکتر "ژانت نیومن" از آژانس علوم ملی استرالیا (CSIRO) می گوید این مطالعات به منظور آگاهی از عملکرد سایر داروها ادامه خواهد یافت.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) در گزارشی که در سال 2014 منتشر کرد اقداماتی را خواستار شد که بتواند مانع از وقوع «عصر پسا آنتی بیوتیکی» شود؛ دوره ای که عفونت های معمولی و آسیب های جزیی که چندین دهه قابل درمان بودند، دوباره باعث مرگ و میر می شوند.
مقاومت آنتی بیوتیکی هنگامی رخ می دهد که باکتری ها نوعی مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها پیدا کرده و آن را به نسل بعدی باکتری ها منتقل کنند.
طبق اعلام سازمان بهداشت عمومی انگلیس (PHE)، یک پنجم آنتی بیوتیک های تجویز شده غیرضروری اند چرا که بسیاری از بیماری ها خود به خود بهبود می یابند. سالانه 5000 نفر تنها در انگلیس به علت عفونت های مقاوم به داروها جان خود را ازدست می دهند.
به گزارش بی بی سی، خون اژدهای کومودو نیز یکی دیگر از منابع عجیب و غریبی است که به عنوان نوعی آنتی بیوتیک بالقوه جدید مورد بررسی قرار گرفته است.
