به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری میزان، روزنامه آمریکایی مدعی شده وزارت خارجه و شورای امنیت ملی آمریکا در حال برنامهریزی برای شرایط پس از خروج از برجام و برگرداندن تحریمها علیه ایران هستند.
به نوشته «واشنگتنپست»، «باب کورکر»، رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا هفته گذشته تأکید کرد تمام مقامات و قانونگذاران پیشبینی میکنند اگر مقامات آمریکا و طرفهای اروپایی نتوانند در موعد تعیینشده درباره تغییرات موردنظر دونالد ترامپ در برجام به توافق برسند، بدونشک رئیسجمهور آمریکا از توافق هستهای با ایران خارج خواهد شد.
چهار شرطی که ترامپ در پی گنجاندن آنها در برجام جدید است بدین قرار است: باید از ایران خواسته شود اجازه بازرسی فوری از همه سایتهای مورد درخواست بازرسان بینالمللی را بدهد، تضمین شود ایران هرگز حتی به تسلیحات هستهای نزدیک نخواهد شد، مفاد برجام تاریخ انقضا نداشته باشد و در صورت عدم پایبندی ایران به هر یک از مفاد برجام، تحریم های هستهای آمریکا به صورت خودکار بازگردند و باید به روشنی موشکهای بالستیک دوربرد را غیرقابل تفکیک از تسلیحات هستهای دانسته شود و توسعه و آزمایش موشکی ایران را تحت تحریم های شدید قرار گیرد.
رئیسجمهور آمریکا طرهای اروپایی را تهدید کرده اگر تغییرات مذکور در برجام تا 12 ماه «می» ایجاد نشود، از برجام به صورت یکطرفه خارج خواهد شد.
حالا واشنگتن پست گزارش داده که« برایان هوک»، مدیر سیاستگذاری وزارت خارجه آمریکا هفته گذشته برای دیدار با مقامات انگلیس، فرانسه و آلمان به وین سفر کرده تا راهحلی برای «ترمیمم» برجام و برآوردهشدن خواستههای دونالد ترامپ بیابند، اما ظاهراً امیدی به موفقیت در این زمینه نیست. بنابراین اگر ترامپ برجام را لغو کند، نیاز است آمریکا برای کاهش اثرات منفی خروج از برجام و تقویت موضع خود در گفتگوهای ماهها و سالهای آینده آماده باشد.
واشنگتنپست میافزاید در حال حاضر وزارت خارجه و شورای امنیت ملی آمریکا مشغول طراحی راهبردی دیپلماتیک، اقتصادی، و روابط راهبردی برای شرایط پس از خروج برجام هو همچنین بازگرداندن تحریمها علیه ایران و پاسخ مناسب به واکنش احتمالی کشورهای اروپایی، چین، روسیه و ایران هستند.
یک مقام ارشد دولت آمریکا به واشنگتنپست گفتهاست: این احتمال وجود دارد که ما یک توافق جانبی و مکمل را با انگلیس، فرانسه و آلمان امضاء کنیم اما به هر حال نیاز است برای عدم توافق نیز برنامهریزی کنیم و این هدف اصلی برنامهریزیهای کنونی است.