دکتر احمدرضا درستی مطلق؛ متخصص تغذیه و رییس انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور
اسلام روزه را برای تمام افرادی که قادر به روزه داری باشند، واجب دانسته و این عمل شریف برای سایر ادیان نیز گرامی می باشد، ولی عملی که موجب آزار و ضرر به خود یا دیگران شود نیز پذیرفته نیست زیرا که در دین اسلا م آمده <لا ضرر و لا ضرار فی الا سلا م.
یادآوری می شود که روزه داری می تواند با حذف چربی های اضافی و جایگزینی چربی های لطیف و تازه به جای انواع سفت شده قبلی، به تغذیه مناسب کمک شایانی کند. روزه داری حتی در کسانی که لا غر و یا دارای وزن طبیعی هستند نیز به بدن فرصت می دهد تا بدن آن ها این چربی های قدیمی را بسوزاند و پس از پایان دوره روزه داری، به جای آن ها چربی تازه و مناسبتری را جایگزین نماید.
با این وجود، لا زم به ذکر است که اگر فرد دارای بیماری لطمه زننده و یا شرایط فیزیولوژیکی خاصی باشد که طبق نظر پزشک، روزه داری منجر به صدمه به بدن او می شود، روزه داری از نظر دین مبین اسلا م قابل قبول نیست. به عنوان مثال، برخی از کسانی که دیابت دارند، بدلیل تغییرات شدید قند خون ناچار به رعایت رژیم ویژه هستند که آنان را ملزم می نماید هر چند ساعت یک بار، مقداری غذا میل کنند و عدم رعایت موازین تغذیه ای لطمات جدی به سلا مت آنان وارد می سازد.
یا افراد مبتلا به بیماری های کلیوی همانند سنگ کلیه، ضروری است که حجم زیادی مایعات در طی روز بنوشند و یا افراد مبتلا به زخم های گوارشی همانند زخم معده، باید در مورد نحوه تغذیه خود توجه بسیار زیادی بکنند؛ همین طور افراد دارای مشکلا ت قلبی عروقی و فشارخون.
به همین دلیل، ضروری است افراد مبتلا به هر نوع بیماری با پزشک متخصص مربوط به زمینه بیماری خویش، مشاوره و تحت نظر ایشان اقدام به روزه داری نمایند.
علا وه بر ابتلا ی به بیماری ها، چنانچه افراد بسیار لا غر و یا مبتلا به سوء تغذیه بوده و یا جزو افراد در معرض خطر محسوب شوند، باز هم توصیه می شود با متخصص تغذیه مشاوره نموده و با توجه به توصیه ها اقدام به روزه داری نمایند. از نظر علم تغذیه 3 گروه از انسان ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سوء تغذیه هستند که عبارتند از: کودکان و نوجوانان، مادران باردار و شیرده و نهایتا سالمندان.
بنا بر قوانین اسلا می، روزه گرفتن برای کودکان خردسال نه تنها ضروری نبوده، بلکه صحیح نیزنمی باشد. درعین حال، به تغذیه کودکان بزرگتر (12-9 ساله ) و نوجوانان (18-13 ساله) و فعالیت بدنی آنان در طول روز نیزباید توجه خاص شود؛ چرا که دریافت ناکافی مواد غذایی می تواند به رشد و نمو آن ها لطمات جبران ناپذیری وارد کند.
نوجوانانی که دچار وقفه در رشد و یا نمو شوند گاهی با کوتاه ماندن قد و یا لا غری و یا چاقی بیمارگونه قابل تشخیص هستند؛ ولی متاسفانه اختلا لا تی که در اثر وقفه نمو در ساختمان دستگاه های بدنی آن ها اتفاق می افتد عموما قابل رویت نیست. بعنوان مثال دختران بدغذا و مبتلا به سوء تغذیه (حتی خفیف)، در بزرگسالی بیشتر و سریعتر بیمار گردیده و عموما مبتلا به ضعف و دردهای بدنی (بویژه سردردهای مزمن)، بیماریهای زنان، سقط و زایمان زود رس و مرده زایی و خونریزی غیر طبیعی و .... می گردند...
برای خواندن بخش دوم- من هم می توانم روزه بگیرم- اینجا کلیک کنید.