امانوئل کانت، فیلسوف بزرگ آلمانی و یکی از اثرگذارترین چهره‌های دوران روشنگری 22 آوریل 1724 در کونیگسبرگ، مرکز پروس شرقی به دنیا آمد. او به فیلسوف مدرنیته مشهور است. کانت در زندگی نظمی استثنایی داشت. امانوئل در هشت سالگی از سوی کشیشی که آثار استعداد را در او می‌دید، به مدرسه دینی کونیگسبرگ فرستاده شد.
در آن مدرسه انضباط شدیدی حاکم و معلمان بسیار سختگیر بودند. امانوئل توانست مدرسه را به پایان رسانده و به دانشگاه کونیگسبرگ وارد شود. پس از شش سال، از آن دانشگاه نیز فارغ‌التحصیل شد، اما به‌دلیل عدم دستیابی به یک شغل دانشگاهی، ناگزیر شد به‌عنوان معلم سرخانه مشغول کار شود.
پس از چند سال، بالاخره در 31 سالگی شغلی در دانشگاه به‌دست آورد. این شغل که فاقد حقوق و دستمزد بود، به وی اجازه می‌داد سخنرانی‌های عمومی برگزار کند و درآمد ناچیزی از راه تعلیم خصوصی دانشجویان به‌دست آورد. تا این زمان، کانت آثاری در زمینه دینامیک و ریاضیات منتشر کرده بود.
او هر کارش را در ساعتی مخصوص به خود انجام می‌داد و ذره‌ای از آن تخلف نمی‌کرد. بین مردم شهرش این جمله رایج بود که می‌توانید ساعت‌تان را با کار‌های کانت تنظیم کنید. او هیچ‌گاه ازدواج نکرد و به مسافرت هم نرفت. وظایفش به‌عنوان مدرس دانشگاه ایجاب می‌کرد که همه بخش‌های فلسفه را درس دهد و سال‌های متمادی توان فکری خود را صرف تدریس و انتشار مقالات و کتب فلسفی کرد.
بزرگ‌ترین اثر فلسفی او «نقد عقل محض» است که نخستین اثر مهم فلسفی‌اش نیز بود. این کتاب دوران‌ساز در سال 1781، زمانی که کانت 57 ساله بود، انتشار یافت. خودش گفته است: این کتاب محصول 12 سال تفکر عمیق و جدی است.
