به گزارش ایسنا، "آرنو آلان پنزیاس" در تاریخ 26 آوریل سال 1933 میلادی در شهر مونیخ آلمان به دنیا آمد.
وی در همان اوایل، به علت فعالیت‌های حزب نازی آلمان به انگلستان فرستاده شد. 6 ماه بعد نیز به همراه خانوداه اش به سمت آمریکا فرار کردند.
پنزیاس در سال 1951 از دبیرستان فنی " بروکلین" فارغ التحصیل شد. سپس وارد کالجی در شهر نیویورک شد و در رشته های فیزیک و شیمی به تحصیل پرداخت.
وی در سال 1954 به مدت دو سال در واحد "رادار" ارتش خدمت کرد و این امر موجب علاقه وی به مطالعه درزمینه " امواج رادیویی" شد.
پنزیاس پس از پایان خدمت در ارتش به دانشگاه "کلمبیا" رفت تا تحصیلات خود در رشته فیزیک و به خصوص " امواج رادیویی" را ادامه دهد.
وی سرانجام در سال 1962 با مدرک دکتری از دانشگاه کلمبیا فارغ التحصیل شد و پس از پایان این دوره به همراه "رابرت وودرو ویلسون" به ازمایشگاه معروف و تحقیقاتی "بل" در ایالت "نیوجرسی" رفت و در آنجا نیز به تحقیقات خود در زمینه "امواج رادیویی" ادامه داد.
در سال 1964 پنزیاس به همراه همکارش ویلسون برای نخستین بار "تابش زمینه کیهانی" را کشف کردند.
این دو دانشمند همچنین هنگام کار در گونه جدید شاخه آنتن "هولمدل" درآزمایشگاه‌های "بل" در شهر "هولمدل"، منشا صدا را در هواکره یافتند که قادر به توضیح آن نبودند.
آنها پس از از بین بردن تمام منابع صدا در اطرافشان، سرانجام توانستند صدای تابش زمینه کیهانی را بشنوند.این کشف آنها یک نکته مهم برای اثبات" Big Bang " یا "انفجار بزرگ" بود.
" تابش زمینهٔ کیهانی" (CMB) ، تابشی "الکترومغناطیسی" است که سراسر کیهان را پوشانده است. پیشینهٔ این تابش در محدودهٔ ریزموج با بسامدGHz 160 و طول موج mm 1٫9 است. کیهان‌شناسان تابش زمینهٔ کیهانی را بهترین شاهد برای نظریه"انفجاربزرگ" می‌دانند.
پنزیاس و ویلسون در سال 1978 موفق به دریافت جایزه نوبل "فیزیک" شدند. این دو همچنین در سال 1985 نشان علمی "هنری دراپر" را نیز کسب کردند.