کمپانی جیلی صاحب برند معروف ولوو از سال 2010 تا امروز روند سریعی را برای تبدیل شدن به یک خودروساز استاندارد و البته فراتر از آن خودروساز لوکس طی کرده است. در بین شرکت‌های خودروسازی چینی می‌توان آن را کمپانی چند ملیتی و متفاوت با بقیه هموطنانش دید و روی آن حساب ویژه‌ای باز کرد. حالا کرمانی‌ها دست به کار شده و جدیدترین محصول SUV این برند را به ایران آورده‌اند تا خاطره تلخ خودروهای چینی از یاد عزیزان برود!
شرکت بم خودرو نماینده شرکت جیلی در ایران قرار است آبرو داری کرده و یک خودروی خوش ساخت و با آپشن‌هایی کامل را ارئه نماید. طراحی NL3 اصلا در حال و هوای شرقی و مخصوصا چینی‌ها نیست و رنگ بوی خرید اروپایی آنان روی خطوط کلی بدنه کاملا پیداست. از حق نگذریم این خودرو از عقب زیباتر است و هماهنگی خطوط بدنه در قسمت پشتی بیشتر از جلو ست. البته چراغ‌های جلو و عقب کاملا با هم در تناسب و هماهنگی بوده و این ویژگی مثبتی برای جیلی تازه وارد است.
در نگاه اول کناره‌های خودرو با ارتفاع کم شیشه‌های درب عقب ما را یاد لندرور اسپرت می‌اندازد و اما خشکی خطوط روی درب حال و هوای بی‌ام‌و را دارد و اگر چراغ‌های عقب را پهن‌تر طراحی می‌کردند حتما یک بی‌ام‌و X3 از آب در می‌آمد! اما شیب سقف که به سمت عقب خودرو ادامه دارد با وجود سانروف بزرگ و لبه‌های برجسته باربند مانند زیبایی آن را دو چندان کرده است. اما جلو پنجره از طراحی اروپایی دور مانده و تکرار فرم پنج‌ضلعی لوگو تا رسیدن به قاب آن فقط شلوغ کاری بوده و اصلا به عقب بی‌ام‌و آن نمی‌خورد! بالاخره چینی‌ها بایستی یه جایی اثر انگشت خود را به جای بگذارند و انصافا علاقه ما به این خودرو برای هرچه ولوو تر بودن آن است نه چینی بودن آن!
قبل از اینکه سوار شویم و استارت بزنیم، سری به درون سینه آهنی آن زده و از نزدیک با موتور 1.8 لیتری توربوشارژ جدید جیلی آشنا شدیم. البته این صحنه‌ای که شما می‌بینید زیر روکشی پلاستیکی و مشکی رنگ مخفی می‌شود. این موتور جدید با نام TGDi شناخته شده که البته D در اینجا به معنای دیزل نیست، بلکه به معنای تزریق مستقیم است تا بدانیم که با فناوری‌های روز به کار رفته در آن سر و کار داریم. 184 اسب بخار قدرت و 285 نیوتن متر گشتاور تولیدی آن از طریق جعبه‌دنده 6 سرعته اتوماتیک به هر چهار چرخ می‌رسد تا بالاخره یک SUV به تمام معنا را ببینیم.
وقتی سوار آن می‌شوید برعکس شلوغی‌های طراحی خارجی با یک داشبورد و کنسول وسط ساده و خلوت روبرو می‌شوید که کمی با طراحی خارجی آن تضاد دارد. اینجا شیب خطوط ملایم به کناره‌ها رفته و از روکش آلومینیومی ساب خورده برای دو رنگ کردن جلو داشبورد استفاده شده است تا همه چیز لوکس به نظر برسد. تعبیه کلیدها به صورت عمودی کنار دسته دنده کمی حس و حال آمریکایی به آن داده است و به دل آدم می‌نشیند. اما این سادگی دلیل دیگری هم دارد و آن نشان دادن به روز بودن و فناوری های جدید بکار رفته در این خودروست. مخصوصا وقتی به آمپرهای پشت فرمان نگاه می‌کنید بخوبی متوجه این قضیه می‌شوید.
اما نکته ظریفی اینجا وجود دارد و آن این است که فونت مورد استفاده در پشت آمپرها متعلق به خودروهای ولوو دهه هشتاد میلادی است! این هم آخر نوستالژی برای علاقمندان ولوو است. صفحه نمایش لمسی و بزرگ 9 اینچی وسط داشبورد کنترل کننده تمام امور خودرو و بخش سرگرمی است. البته کمی نوشته اعداد روی کلیدها بزرگ است و حتما برای افراد مسن و یا عینکی‌ها این کار را کرده‌اند! دسته دنده زیبای آن درسمت چپ خود میزبان کلیدهای ترمز دستی، نگه‌داشتن خودکار و خاموش کردن ESP برای مانور بیشتر است. اما در سمت راست خود کلیدهای حالت رانندگی Eco، حالت رانندگی اسپرت، کلید فرود از تپه برای آفرود، کلید پارک خودکار و قفل دیفرانسیل‌ها برای حالت 4WD را می‌بیند.
غربیلک فرمان و خوش دستی آن عالی است ولی این همه ماجرا نیست. پهلوهای کنسول وسط دارای حفره‌های زشتی است که خود شرکت جیلی در رندرهای تبلیغاتی آنها را محو می کند تا دیده نشوند. متاسفانه حضور این حفره‌ها باعث زشت‌تر شدن قسمت داخلی این جیلی اروپایی نما است. تازه داشتیم با فونت‌های دهه هشتاد ولوو حال می‌کردیم! شاید دلتان بخواهد چیزی در آنجا بگذارید و از این فضا استفاده کنید اما فرم آن این اجازه را به شما نمی‌دهد و صحنه آن بدتر هم می‌شود. یک نکته جالب توجه هم در رابطه با جا لیوانی دوقلوی تعبیه شده در کنسول وسط سرنشین جلو است که هیچ بطری در آن جای نمی‌شود جز بطری چای چینی ها!
فضای جلو روشن و دلباز است چیزی که درباره سرنشینان عقب صادق نیست. فضای سرنشین عقب عجیب تاریک و دلگیر است و این خودرو نیز ناخواسته همگان را دعوت به نشستن در قسمت جلوی خودرو می‌کند. صندلی‌های جلو برقی بوده و بسیار راحت و لذت بخش است. اما صندلی های عقب زیادی فلت و نیمکتی شکل است ولی فضا برای پا و افراد بزرگسال مناسب است؛ البته فقط دو نفر! طراحی درون درب‌های جلو باز قابل تحمل است ولی درب‌های عقب دارای طراحی داخلی بسیار شلوغی است مخصوصا با فرم عجیب غریبی که درب آن دارد.
طراحی عقب خودرو با چراغ‌های تمام قرمز رنگ کشیده که توسط نواری کرومی به هم متصل می شوند بر زیبایی‌های آن افزوده است. این جیلی دوست داشتنی با ابعاد 4519 میلیمتر طول، 1831 میلیمتر عرض و 1694 میلیمتر ارتفاع نسبتا جمع جور و شهری است. فاصله دو محور آن از هم 2670 میلیمتر بوده که فضای داخلی مناسبی را به همراه دارد. البته وزن آن نیز کمی بیشتر از 2 تن است که میزان قدرت تولیدی موتور توربوشارژ برای آن کافی است. یک اسپویلر کوچک هم بالای شیشه عقب آن است که چراغ ترمز را در خود پنهان کرده است.
از آپشن‌های آن بایستی به شش ایربگ، دوربین عقب، سنسورهای پارک جلو و عقب، کروز کنترل، کنترل پایداری، استارت دکمه‌ای، سیستم کمکی حرکت در شیب و سقف پانوراما اشاره کرد. البته این که در آخر و هنگام تحویل کدامیک به دست مشتری می رسد را خدا داند! قیمت و تاریخ تحویل آن هنوز مشخص نیست ولی با این آپشن‌ها و موتور توربو بایستی روی صد میلیون تومان فکر کرد.
نظر شما در رابطه با این خودرو چیست؟
