Meningioma ، Germinoma، ضایعات التهابی یا انفیلتراتیوی، عفونت‌ها، ضایعات عروقی، متاستازها و لنفوئیدها که معمولا بدخیم‌اند و از عناصر نامتجانس با محدوده مشخص تشکیل می‌شوند و تغییراتی که ایجاد می‌کنند بیش از تغییرات استخوانی است، ضایعات عروقی مانند آنوریسم‌های شریان کاروتید، التهاب هیپوفیز، سارکوئیدها و وجود هیستوسیت‌ها گاهی نمای ضایعات نئوپلاسمیک را در MRI تقلید می‌کنند.
اما معمولی‌ترین نوع ضایعات هیپوفیزی آدنوم‌ها هستند که به چند دسته پرولاکتینوماها، آدنوم‌های سوماتوتروپ(آکرومگالی)، آدنوم‌های کورتیکوتروپ (بیماری کوشینگ)، آدنوم‌های مترشحه تیروتروپین و آدنوم‌های غیر عملکردی هورمونی تقسیم می‌شوند.
چگونگی ایجادآکرومگالی
آکرومگالی در اثر ترشح بیش از حد هورمون رشد به وجود می‌آید و معمولا از آدنوم هیپوفیزی اسیدوفیل یا کروموفوب ناشی می‌شود. در حاملگی طبیعی، میزان هورمون رشد هیپوفیزی به موازات ترشح اپی‌توپ‌های جفتی این هورمون،کاهش می‌یابد. تشخیص این بیماری با توجه به عدم موفقیت تست تحمل گلوکز در سرکوب ترشح هورمون رشد هیپوفیزی تایید می‌شود.
تومورهای هیپوفیز را بر اساس اندازه آنها به دو گروه میکروآدنوم (کوچک‌تر از 1 سانتی‌متر) و ماکروآدنوم (بزرگ‌تر از 1 سانتی‌متر) تقسیم می‌کنند. تومورهای بزرگ غالبا با سردرد و تغییرات میدان بینایی همراه هستند. حاملگی در زنان مبتلا به آکرومگالی نادر است (احتمالا به علت ابتلای نیمی از این زنان به‌هایپرپرولاکتینمی).
در یک مطالعه روی 14 زن مبتلا به آکرومگالی، در 50 درصد آنها تخمدان پلی‌کیستیک و 43 درصد آنها دارای فنوتیپ تخمدان پلی‌کیستیک بوده‌اند. این زنان به‌طور مکرر علایمی از هایپرآندروزنیسم را در حضور میزان نرمال استروژن و تستوسترون و مقدار کم SHBG دارند هورمون رشد و IGF-1 هر دو مستقیما روی فعالیت تخمدان تاثیر می‌گذارند و به علاوه هورمون رشد به‌طور غیرمستقیم با بالابردن انسولین روی تخمدان‌ها تاثیر دارد.
درمان‌های دارویی قبل از جراحی به جهت کاهش اندازه تومور و یا بعد از آن به جهت جلوگیری از رشد مجدد تومور شامل آنالوگ‌های سوماتواستاتین، آنتاگونیست رسپتورهای هورمون رشد، آگونیست‌های دوپامین یا ترکیبی از اینهاست. به علاوه در زنان مبتلا به ماکروآدنوم‌ها، باید در هر سه ماهه حاملگی تست میدان بینایی نیز انجام شود. مطالعات روش رزکسیون اندوسکوپیک همراه با حداقل تهاجم را از طریق بینی و سپتوم بینی در میکروآدنوم‌ها را توصیف کرده‌اند.
نحوه درمان
درمان قطعی، جراحی یا رادیوتراپی است که باید قبل از بارداری انجام شود، هر چند که درمان جراحی نسبت به عوارض رادیوتراپی ارجحیت دارد. موارد درمان نشده آکرومگالی باعث کاهش طول عمر افراد مبتلا به خصوص آنهایی که به دیابت و بیماری‌های قلبی نیز دچار شده‌اند، می‌شود.
بروموکریپتین اثرات متناقضی روی سطح هورمون رشد در بیماران مبتلا به آکرومگالی داشته است، این دارو هم باعث کاهش سطح هورمون رشد شده و هم مواردی از رشد تومور در حاملگی در اثر مصرف این دارو گزارش شده است. داروی Octreotide (با نام تجاری Sandostatin محصول شرکت Novartis ) یک اُکتاپپتید است که اثرات سوماتواستاتین طبیعی را تقلید می‌کند ولی نسبت به هورمون سوماتواستاتین طبیعی مهارکننده قوی‌تری برای کاهش هورمون رشد، گلوکاگُن و انسولین است.
اخیرا از این دارو برای کاهش هورمون رشددر زنان مبتلا به آکرومگالی که حامله بوده‌اند و یا قصد حاملگی داشته‌اند، استفاده شده است؛ درانتقال مادر به جنین این دارو نشان داده شده است که بدون اثرات جانبی بوده است. در این بیمار نیز این دارو با موفقیت مورد استفاده قرارگرفته است.
برای خواندن بخش اول- آکرومگالی در زنان- اینجا کلیک کنید.
