
الف: اعتدال در خوف و رجا
ترس و امید، دو نیروی محرّک ادمی به سوی کمال است:ترس به خاطر درک عظمت آفریدگار و کوتاهی در انجام مسئولیتها، و امید به رحمت و یاری حضرت حق؛ همواره باید در حدّ متعادل باشند:«یَدعُونَ رَبَّهُم خَوفاً وَ طَمَعاً»چه این که «خوف»بیش از حد، آدمی را به وادی «یأس»و کفر می کشاند:«وَ ...