عارفان

دوشادوش بینش علمی، فلسفی و مذهبی، یک نوع بینش حیاتی و نشاط آفرین دیگر نیز وجود دارد که از رکود و بی تحرک ماندن سیر اندیشه و افکار بشر در مدار نگرشهای فلسفی و علمی جلوگیری می کند این نوع بینش را باید بینش هنری نامید

هر تلاشی بر اساس جذبه و عشق درونی شکل می گیرد؛ زیرا تا محبت و میل قلبی به کاری نباشد، حرکتی انجام نمی شود. «بزرگان عرفان، محبت را مرکب سالک می دانند» و این همه برگرفته از سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله است که در جواب حضرت علی علیه السلام فرمود: «مرکب، همان شوق دیدار یار و لقای محبوب است».

محمد بدیعی، شهره عارفان، قم، مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما، چاپ اول، 1383، 190 صفحه.

عارف دلسوخته جمال السالکین، مرحوم آیت الله سید احمد کربلایی، فرزند سید ابراهیم موسوی تهرانی، در شهر کربلا متولد شد و به کربلایی و حائری شهرت یافت. سید احمد، تحت تربیت و لطف پدری متقی، مؤمن و ولایت مدار مراحل رشد را گذراند. او پس از ایام طفولیت، مشغول کسب علوم دینی شد و از اساتید حوزه علمیه شهرهای کربلا و نجف بهره های وافر برد.

مقاله «عرفان سعدی» به قلم دوست ارجمند و گرانمایه دکتر جعفر آقایانی چاوشی استاد دانشگاه صنعتی شریف با ترجمه دکتر محمد مهدی فولادوند مترجم توانا و گرانسنگ را در فصل نامه آینه میراث شماره 19 و 18 بخش نقد و معرفی کتاب، صفحه 29 خواندم و با نظر ارجمند دو استاد بزرگوار: «روژه آرنالدز» از دانشگاه سوربن و «دکتر تقی پورنامداریان» از پژوهشگاه علوم انسانی و م ...

رهیافت عرفانی به خدا در ذات آدمیان نهاده شده است و هیچ انسانی یافت نمی شود که از چنین نعمتی بی بهره باشد

یکی از مباحث مهم درعرفان عملی و مقامات العارفین توبه است. توبه گرچه در نظر مفسران، علمای علم اخلاق، متکلمان و محدثان از جایگاهی بلند و ارزشی والا برخوردار است اما عارفان و صوفیان توجه ای خاص و عنایتی ویژه به آن مبذول داشته اند

ابن عطا در تفسیر و تأویل آیه: «پاک است خدایی که بنده خود را شبانه سیر داد» گفته است: خداوند، مکان قربت و جایگاه نزدیکی را از اینکه تأثیری به آفریده یی گذارد، پاک گردانیده است و گفته است در آیه مذکور: او به نفس سیر داده شده و به روح و سرّ خود به گردش درآمده است

مسئله تأثیر مناجات های حضرت علی علیه السلام در گستره تاریخ، بر صاحب نظرانِ همه شاخه های علوم، مسئله ای غیرقابل انکار است

شیخ اکبر محیی الدین عربی از بزرگترین عارفان جهان اسلام است. محیی الدین، اول کسی بود که اصول و قواعد عرفانی را به کامل ترین وجه تبیین کرد و درباره عرفان تحلیلی، نظری به دست داد.