اکبر-رادی

«شناخت رادی از اشرافیت فئودال، بسیار بالا و عالی است. مثلاً بیضایی در "فرمان پسر فرمان" و یا بعضی از کارهای دیگرش که به اقشار و لایه‌های فرادست پرداخته، به اندازۀ رادی موفق نیست...چیزهایی در زندگی طبقات اشرافی دیده بود که نشان می‌دهند به خوبی دربارۀ اشرافیت مطالعه کرده بود.»

«شناخت رادی از اشرافیت فئودال، بسیار بالا و عالی است. مثلاً بیضایی در "فرمان پسر فرمان" و یا بعضی از کارهای دیگرش که به اقشار و لایه‌های فرادست پرداخته، به اندازۀ رادی موفق نیست...چیزهایی در زندگی طبقات اشرافی دیده بود که نشان می‌دهند به خوبی دربارۀ اشرافیت مطالعه کرده بود.»

«آهسته با گل سرخ»، مثل اکثر آثار رادی، "زندگی" را روایت می‌کند و در خلال روایت زندگی روزمره، نکات انسان‌شناسانۀ مهمی را هم به شکلی زیرپوستی مطرح می‌کند. ولی آنچه در ابتدا به تمامی احساس می‌شود، نمایش "زندگی" است.

«آدم یه تلفن لطیف داشته باشه. یه ملاقات باشکوه، یه نگاه قشنگ، و شب وقتی احساس می‌کنه در امن‌ترین نقطۀ دنیا نشسته، پرده رو کنار بزنه، منظرۀ طبیعت و چکه‌های باران روی شاخه‌های بادرنگ و بعد، یه گیلاس ملوس هم جلوش بذاره و یه اُپِرِت آلمانی با همه چیز.»

اکبر رادی، ‌زاده شمال بود و تحولات پرشتاب اجتماعی سال‌های دهه 20 و 30 تاثیری عظیم در آثارش گذاشت. قلم رادی به عنوان یکی از پیشگامان نمایشنامه‌نویسی ایران در آن سال‌ها سرشار از جوهر درد مردمی است که نفس می‌کشند و حقیقت دارند. سبک رئال او برگرفته از مشاهدات عینی اوست.

محمود دولت آبادی گفت: زنده نگاه داشتن نام و یاد چهره‌ها و شخصیت‌های فرهنگی کشور، وظیفه‌ای است که برعهده تمام افراد جامعه به ویژه جوانان است.

«اکبر رادی» مصداق بارز صحبت‌های شایگان است. کسی که از درد اجتماع و مردمش نوشته و شخصیت‌های نمایشنامه‌هایش آدم‌هایی از پیرامونمان هستند.

کتاب «پشت صحنه آبی» شامل گفتگو با اکبر رادی به زودی توسط نشر مروارید به چاپ دوم می‌رسد.

بهروز بختیاری از انتشار کتاب داستان‌ها و نمایشنامه‌های چاپ‌نشده اکبر رادی تا شهریورماه امسال خبر داد.

هفت اثر منتشرنشدۀ اکبر رادی به همت بهروز محمودی‌بختیاری منتشر می‌شود.