بازیهای-محلی-ایران

● نام بازی: رفیق تو را کی برد؟

نام بازی: قایم موشک نام محلی: گیزلَن پاچ اهداف کلی: پرورش اعتماد به نفس در نزد کودکان به هنگام تنهایی، زایل کردن ترس تاریکی و تقویت جسمانی اهداف جزئی: پرورش هوش، قدرت تصمیم گیری و خوب نگریستن تعداد بازیکن: 5 الی 10 نفر سن بازیکنان: 6 الی 14 ساله ابزار لازم: ندارد محوطه بازی: مکانی مانند باغ یا کوچه شرح بازی:

● اهداف کلی: ایجاد روحیه همکاری و تعاون و صداقت و راستگویی

· نام بازی: چیستان (قلندر آی قلندر)

بازى‌هاى استان تهران عبارتند از: آب اومد کدوم آب، آبجى نساء، آسیاب بچرخ، آسیاب بشین، آفتاب مهتاب چه رنگه، آن مان نبارا، اتل متل توتوله، اِشن‌قَر، الک دولک، اوسا بدوش زن اوسا ندوش، باقالى به چندمن، بامبک، بره‌غُزی، پنج دوک، پنجره، پِنشت، تاب‌بازی، ترکه‌بازی، ترنابازی، تیرون‌بازی، جست‌و خیز، جفتک چارکش، چال مال خدا، چرخک، چشمک، چوب‌توپ، حسن کمال، حم ...

از بازی های نمایشی سنتی مازندران به ویژه در غرب استان، ریسمان بازی است. این بازی غالبا” در مراسم عروسی برگزار می شد.

بازی است گروهی که بوسیله چوب های دستی بازیکنان بشرح زیر در زمین باز و دشت هموار صورت می گیرد: دو گروه از بازیکنان پس از یارگیری و تهیه چوب به تعداد بازیکنان ،برای خود رئیس یا سرگروه انتخاب می کنند. هدف از بازی نشانه گیری و اصابت چوب پرتاب شده حریف مقابل در هواست .

شروع بازی: ابتدا دو بازیکن به عنوان سرگروه تعیین می شوند و سایر بازیکنان را به طور مساوی تقسیم می کنند.

برای این بازی که با توپ اجرا می شود به بیش از چهار بازیکن نیاز است . آنها دودسته شده گروه آغاز کننده بازی در وسط می ایستند

به علت شباهت این شکل به صلیب آن را از ارمنی جیزیقی می‏نامند. تعداد بازیکنان هر چند نفر می‏تواند باشد اما بازی تیمی نیست و هر بازیکن به نفع خود بازی می‏کند