بیان

اشاره:   همان طور که به یاد دارید، در نوشتار قبل گفته شد که علی محمد باب، مؤسس فرقه گمراه بابیت، علاوه بر ادعای بابیت، ادعای مهدویت، رجعت و نبوت هم داشت و کتاب «بیان» خود را برتر از قرآن و تنها معجزه خود معرفی می کرد در جلسه قبل، قرار بر این شد که استاد حقیقت گو، آن کتاب را مورد نقد و بررسی قرار دهد

•«الرّحمن، عَلَّمَ القُرآن، خَلَقَ الإنسان، عَلَّمَهُ البَیان»[1] آزادی و اقسام آن   «هر موجود زنده ای که می‌خواهد راه رشد و تکامل را طی کند، یکی از احتیاجاتش آزادی است»[2] و در این میان انسان و رشد و پرورش او نیازمند برخورداری از آزادی و مواهب آن است

•«الرّحمن، عَلَّمَ القُرآن، خَلَقَ الإنسان، عَلَّمَهُ البَیان»[1] آزادی و اقسام آن   «هر موجود زنده ای که می‌خواهد راه رشد و تکامل را طی کند، یکی از احتیاجاتش آزادی است»[2] و در این میان انسان و رشد و پرورش او نیازمند برخورداری از آزادی و مواهب آن است

آزادی بیان یکی از پذیرفته ترین اصول حیات سیاسی و اجتماعی در عصر جدید است. مدافعان آن معتقدند اجازه یافتن حکومت ها برای کنترل گفته ها و نوشته ها خطرناک است. با این حال، عموما موافقت وجود دارد که بیان باید مشمول بعضی حدود باشد. ازاین رو، بیشتر مناقشات کنونی درباره آزادی بیان به همین حدود مربوط می شود.

قرآن مجید که به منظور هدایت تمام انسان ها بر پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده، کتابی است الهی و دارای مراتب که مرتبه اعلایش، یعنی همان «ام الکتاب » نزد خداوند سبحان است: «و انه فی ام الکتاب لدینا لعلی حکیم » (1)

حق «آزادی بیان» یکی از حقوق سیاسی مدنی انسان شمرده می شود که در آموزه های مکتب اسلام تشویق و تأیید شده است

آزادی موهبتی است الهی که خدای متعال به انسان عطا فرمود اما از آنجا که انسان موجودی ضعیف است، برای او هم حجت درونی (عقل) و هم حجت بیرونی (پیامبران) قرار داد تا انسان را به سوی کمال و اهداف عالیه الهی رهنمون سازند ولی در عین حال بشر در انتخاب راه صواب و خطا آزاد است

گروه حوزه‌های علمیه: مفسر قرآن کریم با اشاره به دستورات اقتصادی و اخلاقی اسلام تاکید کرد: «وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا» دستور بین‌المللی قرآن کریم است و اختصاص به مسلمین ندارد.