جوادی

گروه حوزه‌های علمیه: مستکبران و مشرکان دو مزاحم درونی و معرفتی برای استدلال و برهان دارند؛ لذا چون وهم و خیال را تحت کنترل عقل نیاوردند و شهوت و غضب را هدایت نکردند، هر زمان که پیامبر جدید آمد او را مسخره می‌کنند و شبهه معاد دارند و اصل مبدا برای‌ آنها روشن نشده است.

گروه حوزه‌های علمیه: مشرکان اگر بخواهند به چیزی ایمان بیاورند حسی، تجربی و با مشاهده است و چون ایمان با غیب سروکار دارد و تجریدی است، آنها هیچ وقت ایمان نمی‌آورند؛ بنابراین چون برهان پیامبران تجریدی است قهرا نمی‌توانند آن را بپذیرند.

گروه حوزه‌های علمیه: انسان در هر رکعت نمازش با جمله « بِحَولِ اللَّه وَ قُوَّتِهِ اَقُومُ وَ اَقْعُد» نفی جبر و تفویض می‌کند؛ وقتی سوال می‌کنند ما می‌توانیم در نماز از کسی تبری جوییم، امام می‌فرمایند: بله، شما از معتزله و اشاعره در هر رکعت نماز با گفتن جمله «بِحَولِ اللَّه وَ قُوَّتِهِ اَقُومُ وَ اَقْعُد» تبری می‌جویید.

گروه حوزه‌های علمیه: علامه جوادی آملی با بیان اینکه تمام علومی که انسان در دنیا کسب می‌کند میهمان هستند، اظهار کرد: علومی که در حوزه و یا دانشگاه به ما می‌آموزند، میهمان آن معارف الهی است که خداوند متعال در درون آدمی قرار داده است.

گروه حوزه‌های علمیه: علامه جوادی آملی در تفسیر آیه 39 سوره فاطر عنوان کرد: آیات قرآن که شفا و رحمت برای مومنین است باعث زیان کافران نمی‌شود؛ ویژگی کفار باعث افزایش زیان و دشمنی آنها می‌شود؛ چرا که آیه جدید باعث انکار جدید، باعث درد جدید و باعث گناه و الحاد جدید می‌شود.

گروه حوزه‌های علمیه: علامه جوادی آملی با تشریح معنای مستکبر در قرآن بیان کرد: کسی که شمشیر ظلم را از غلاف بیرون بیاورد با همان شمشیر کشته می‌شود؛ طالبان و القاعده مکرهای آمریکا در جهان اسلام هستند، ما امیدواریم که بساط آمریکا با همین طالبان و القاعده کنده شود.

گروه حوزه‌های علمیه: دنیا دار امتحان است؛ هر کس یک گناهی را در دنیا بکند فورا خدا به حیات او خاتمه نمی‌دهد، اگر این گونه باشد چیزی شبیه شبه جبر اتفاق می‌افتد؛ چرا که انسان از ترس مرگ گناه نخواهد کرد.

گروه حوزه‌های علمیه: اگر هیچ موجودی در عالم نیست مگر اینکه فعل خدا باشد؛ لذا بحث در فعل خدا دینی است؛ اما بسیاری اسلامی حرف می‌زنند ولی قارونی فکر می‌کنند و می‌گویند علم، بشری است آنها خیال می‌کنند که عقل را از خانه خودشان آورده‌اند.

گروه حوزه‌های علمیه: «حبل متین» بودن قرآن یعنی طناب آویزان و به جای محکم بسته شده، که یک سر این طناب در نزد خداوند است؛ لذا خداوند قرآن را نازل نکرد آن گونه که باران را نازل می‌کند و از آسمان می‌اندازد، خداوند قرآن را به وسیله حبل آویخت و نازل کرد.

گروه حوزه‌های علمیه: مشرکان معرفت‌شناسی تجربی دارند؛ لذا تبشیر و انذار پیامبر(ص) در آنها اثر ندارد؛ انذار پیامبر(ص) در کسانی اثر دارد که علاوه بر معرفت‌شناسی تجربی به معرفت‌شناسی تجریدی هم اعتقاد دارند.