طرب

چکیده: موسیقی و غنا در دین شریف اسلام، از نهی‌شدگان مسلم به حساب می‌آید، و به نوعی باید اعتراف کرد، که می‌توان گفت: در حرمت کلی بعضی از اقسام موسیقی و غنا به نوعی اجماع وجود دارد و هیچ اختلافی در آن نیست

چکیده:   در این مقاله با نگاهی اجمالی به نظرات فقیهان درباره ی حکم غنا، موضوع غنا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است؛ زیرا پرداختن به حکم غنا نیازمند تبیین جامع موضوع آن است

2.غنا به معنای صدای مشتمل بر ترجیع صاحب جواهر از برخی فقیهان نقل می کند که آنان به آوردن واژه ترجیع در تعریف غنا اکتفا کرده و گفته اند غنا، ترجیع صدا و کشیدن آن است

4.غنا به معنای صدای مشتمل بر ترجیع و طرب مشهور فقیهان در تعریف غنا گفته اند غنا، کشیدن صدایی است که مشتمل بر ترجیع طرب آور باشد

8.صدای با ترجیع متناسب با مجالس لهو برخی غنا را آوازِ با ترجیعی می دانند که متناسب با مجالس لهو خوانده شود، چنانکه در تعریف خود چنین آورده اند: «الغناء المحرّم عبارة عن الصوت المرجّع فیه علی سبیل اللهو و الباطل و الاضلال عن الحق، سواء تحقق فی کلام باطل أم فی کلام حق»

هدف اصلی در نظام آفرینش حیات برپایه کمال و بالندگی است. براین اساس ، نقش آفرین هستی در تدارک این مقصود ،بهترین ابزار انتقال را در خدمت بشر قرار داده تا برای دریافت هدایت و سوق او در طریق سعادت، به شایستگی، او را کفایت نماید

بی تردید غنا از موضوعاتی است که حکم حرمت در شریعت اسلامی بدان تعلق گرفته است. این ادعا در گفتار فقهای بزرگوار و نیز در روایات اهل بیت(ع) مشهود است. در این نوشتار نخست پاره ای از آراء فقها را ذکر کرده و در پی آن، متعرض روایات مربوط خواهیم شد.

طرب المجالس کتابی است در اخلاق نظری، تألیف میرحسینی سادات هروی (641 718 ه . ق) که به اهتمام دکتر سید علیرضا مجتهد زاده به سال 1352 در مشهد چاپ شده است

چکیده : آیا اسلام غناء ( آوازخوانی) را مطلقاً منع کرده است؟ اگرچنین نیست چه نوع غنائی منع شده است؟ چه عاملی غناء را به یکی از مبهم ترین موضوعات فقهی تبدیل کرده است؟ آیا راهی برای برون رفت ار این ابهام وجود دارد؟ نویسنده تلاش کرده است تا در این مقاله نشان دهد اجمال در حکم غناء ناشی از ابهام در مفهوم آن بوده سپس به ریشه یابی علل این ابهام در ادلة شر ...