مشروطه

وقتی صحبت از مدارس دخترانه می شود، معمولاً مدارس جدید امروزی به ذهن می رسد. ولی هیچ گاه از خود نپرسیده ایم که پیش از تأسیس مدارس جدید وضع تحصیلی دختران چگونه بوده است و اینکه مدارس جدید دخترانه اولین بار چگونه و توسط چه کسی یا کسانی و با چه اهدافی تأسیس شدند؟

محقق نائینی، نظریه پرداز بزرگ مشروطه، از قائلین به ولایت عامّه فقیه بود، هر چند به دلیل مساعد نبودن شرایط، به حکومت مشروطه با اذن و نظارت فقها، رضایت داد

یکی از دغدغه های بنیادین مصلحان و اندیشه وران اسلامی، آرامش روانی فضای اجتماعی است. کشمکش ها به طور معمول جامعه را ناآرام کرده، در مواقع بحرانی به وضعیّت آنومی(1) خواهد کشاند.

نهضت مشروطیت، یکی از مهم ترین وقایع تاریخ معاصر ایران است که درباره آن تحقیقات زیادی صورت گرفته؛ اما این پژوهش ها نه تنها سبب احساس استغنای محققان نشده؛ بلکه چاپ و انتشار کتب و مقالات گسترده در سال های اخیر، نشان دهنده احساس نیاز بیش تر جامعه علم و تحقیق به بررسی و کاوش در مورد این پدیده تاریخی است

بسم الله الرحمن الرحیم. این جانب ابتدا از همه شرکت کنندگان در این سمینار بخصوص اساتید محترم دانشگاه و اساتید محترم حوزه و کسانی که با نوشتن مقاله و ارایه سخنرانی مشارکت فعال داشتند تشکر و قدردانی می نمایم

معمولاً مورخان علم نقلی تاریخ یا علم تحلیلی و انتقادی تاریخ، به حوادث و تحولات تاریخی بر اساس ظاهر پدیدارهای تاریخی به تحلیل و درک تحولات آن می پردازند. از این منظر، تاریخ اساسا فاقد معنا و حقیقت باطنی است: همه چیز، در حکم ابزار مورد استفاده انسان های قهرمان و برتر است و اکثریت مردم نیز در مقام تابع و مصرف کننده نظریه های آنان اند.

در ابتدای بحث، لازم می دانم به دو مطلب اعتراف کنم: اول این که بنده معلم فلسفه غربی هستم ومورخ به معنای متداول کلمه نیستم؛ دوم این که اطلاعاتم در مورد نهضت مشروطه ایران، واقعا تخصصی نیست؛ با این که گاهی برحسب نیاز روز یا کنجکاوی علمی،به بعضی از آثار ونوشته ها رجوع کرده ام واین کار را شاید بدون دقت وتأمل انجام نداده ام

«شهر خدا» اصطلاحی است که در حوزه فلسفه سیاسی به کار می رود. آن چه که در نظریه افلاطون «مدینه فاضله» خوانده می شود، در اندیشه متکلمان مسیحی؛ مانند آگوستین، «شهر خدا» یا «مدینه الهی» نام دارد

آدمیان به دلیل برخورداری از قوه فاهمه، هرگز نمی توانند استنتاج های ذهنی و کنش های عینی شان رابدون آن به سرانجام روشنی برسانند

در اندیشه سیاسی شیعه، همواره گفتمان سیاسی ثابتی بر اساس اصل «لزوم تأمین مشروعیّت دینی» و اصل «لزوم ایفای مسؤولیّت دینی» وجود داشته است