موعظه

انسان ذاتاً موجودی اجتماعی است و باید در اجتماع رشد و پرورش یابد و به کمال برسد؛ زیرا غایت و نهایت انسان چیزی ورای این دنیاست

انسان موجودی است سالک و پویا که فطرتاً دارای حسّ«کمال جویی» است. این ضمیمه آدمی را از درون به حرکت وا می دارد تا او را به کسانی که مظهر کمالات هستند، نزدیک کند.

با توجه به این که در شماره قبل قسمتهای از این مقاله افتادگی داشت، جهت استفاده خوانندگان گرامی، قسمت اول این گفتار به طور کامل همراه با بخش دوم آن در این شماره از مجله درج گردید .

جوانی، دوره شور و نشاط زندگی هر فردی است که عواطف و احساسات در وجود انسان شعله ور می شود و حساسیت های ویژه ای به خود و دیگران پیدا می کند

بی تردید اگر بخواهیم شاهد یک تربیت صحیح وایده آل و پربازده در جامعه اسلامی باشیم، می بایست از شیوه ها و روش های تربیتی مناسب که مطابق با موازین و راهکار های عقلی و شرعی است، بهره جویی کنیم

ائمه طاهرین در تربیت فرزندانشان شیوه های مختلفی به کار می بردند و در هر موقعیتی از شیوه ای مناسب بهره می جستند. از سیره و سخنان امام ساجدین علی بن الحسین(ع) چنان برمی آید که آن حضرت از سه شیوه «تربیت الگویی »، «تربیت عملی » و «تربیت موعظه ای » بیشتر بهره می بردند.

تربیت اجتماعی در جایی تصوّر می شود که برای انسانهای دیگر در اجتماع، حقوق و تکالیفی در نظر گرفته شود. زیرا «تربیت» فرایندی است که در بُعد اجتماعی هدفش تسهیل عمل به وظائف اجتماعی در مقابل سایر انسانها و موقعیت های اجتماعی است

یکی از ابعاد مهم تربیت اسلامی تربیت اخلاقی است. مراد ازتربیت اخلاقی اعمال روشها و به کارگیری اصولی است که در پرتوآنها فرد فضایل اخلاقی راکسب می کند و صفات رذیله رااز خود دورمی سازد

حضرت علی (ع) در روز جمعه سیزدهم ماه رجب و سی سال پس از عام الفیل از بانویی به نام فاطمه بنت اسد در کعبه زاده شد . پدر او ابوطالب، بزرگ بطحا - مکه - و رئیس بنی هاشم بود، 30 سال از ولادت حضرت محمد (ص) گذشته بود که امیرالمؤمنین علی (ع) پا به عرصه گیتی نهاد و از آغاز زندگی از لطف و مهربانی پیامبر (ص) بهره مند شد .

قرآن مجید، در زیر مجموعه ی اصل تبلیغی تذکر، از روش موعظه ی حسنه، یادآوری نعمت ها و رحمت ها، عبرت آموزی و تکرار، بارها استفاده کرده است .