نیایش

دوران زندگانی امام باقر (علیه السلام) مقارن با افول قدرت و هیبت امویان و اقتدار عباسیان شده بود

ای پروردگار من! که گفتار گویندگان در وصف ذات اقدس تو خموش ماند و به درماندگی خویش اعتراف آورد.

همپایی قرآن و عترت حاوی این نکته است که تفسیر قرآن را باید از عترت جست. همین موضوع ضرورت آشنایی بیشتر با سخنان اهل بیت را آشکار می سازد و صحیفه سجادیه، خود ترجمان قرآن است

پیشوای چهارم شیعیان علیه السلام بعد از حضور در حماسه افتخار آفرین و عزت بخش عاشورای حسینی، از لحظه ای که در غروب عاشورا با شهادت پدر بزرگوار و سایر عزیزانش مواجه گردید برای ادامه راه آنان، مسئولیت سنگینی را به دوش کشید

پروردگارا! تو بعد از تمامی مخلوقات باقی مانده و هیچ موجودی بعد از تو وجود نخواهد داشت.

هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد شب ها و روزگاران؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد امواج دریاها؛ هیچ معبودی جز خدا نیست و رحمت الهی بهتر از آنچه جمع می کنند، می باشد؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد خار و درخت؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد مو و کرک؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد سنگ و کلوخ؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد حرکت دیدگان؛ هیچ معبو ...

خداوندا! ای گرداننده دل ها! دل های ما را سوی طاعت خود بگردان.

خداوندا! من از نزد تو رحمتی می خواهم که با آن دلم را هدایت کنی و کارهایم را با آن رو به راه سازی و پریشانی ام را از میان برداری و کارهای پنهان مرا به صلاح آوری و کارهای آشکار مرا مرتبتی بلند بخشی و عملم را با آن نیکو گردانی و هدایت مرا با آن به من برسانی و با آن انس مرا بازگردانی و با آن مرا از هر بدی مصون داری.

در مجموعه سخنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام ، برای دعا و نیایش ویژگی هایی ذکر شده که هر یک از آن ها، از یک منظر و بعد حقیقت دعا را در فرهنگ اسلامی تبیین می کند، مانند: دعا، عصاره و مغز عبادت است

اگر برای نماز همین عبارات محدود[1] و زمان مشخص و ترتیب ویژه نبود، بهتر نبود؟ مثلا هر کس با خدای خودش با زبان خودش و راحت بدون هیچ آداب محدود کننده ای نیایش می کرد بیشتر قربت نصیبمان نمی شد؟ R