نیما-یوشیج

وقتی قصد رفتن به خانه نیما را داری، باید از مسیری طولانی و پرپیچ و خم گذر کنی تا ببینی پدر شعر نو کجاست و چگونه بوده؟!

“پدربزرگ من برای من قصر و قلعه ساخته است نه خانه . باروهای بلند ، دیوارهای منقش ، سقف‌های منبت کاری شده و …”

اگر روشنفکر نداند چه می‌خواهد، ولی روحانیت بداند که جمهوری اسلامی ‌می‌خواهد، تاریخ می‌گوید من که نمی‌ایستم و به مرگ خودم حکم نمی‌کنم. آن روشنفکر نمی‌داند که چه می‌خواهد پس من (تاریخ) به مسیر کسانی می‌روم که می‌دانند چه می‌خواهند. همین را در جنگ هم می‌بینیم.

کتاب «سیاست در شعر نو» با مروری براندیشه سیاسی احمد شاملو و نیما یوشیج منتشر شد.

سه تن بودند. اولی، جوان بود و پُرحرارت، علوی که اکنون نمی‌دانم کجاست. هرکجا هست به سلامت. دیگری، مقدسیان، که خندان‌خندان تا لبِ گوْ می‌آمد و می‌رفت. افسوس که سالی می‌گذرد -‌ و بیش- که رفت. و دیگر خودِ کاظم رضا، که نمی‌دیدمش، فقط اسمش بود.

از آنجا که این روستا زادگاه نیما یوشیج، پدر شعر نوی فارس بوده، در میان مردم ایران از محبوبیت و شهرت بالایی برخوردار است و جنگل‌های زیبا و مه آلودش زبانزد هر بیننده که تا به حال از آن دیدن کرده است. خاطرات طبیعت توصیف ناپذیر این روستا همواره در میان اشعار ماندگار نیما نمایان است.

«آی آدم‌ها»، «داروگ»، «می‌تراود مهتاب» را همه خوانده‌ایم و شنیده‌ایم. این‌ها سروده‌های «علی اسفندیاری» است. کسی که او را به نام «نیما یوشیج» می‌شناسیم. همان پدر شعر نو فارسی یا «نیمایی». با بنیتا همراه باشید تا نگاهی به زندگی او و تصاویری غریب از او بیندازیم.

مجموعه «باران» به چند وجه، مجموعه‌ای تازه و معاصر ما است. هرچند شاملِ دفترشعرهای شاعرانی چون نیما، شاملو، سیمین بهبهانی، کسرایی، مصدق، شاملو و دیگر نامداران شعر نو است که هر یک در روزگار خود و بعد از آن به اشکال مختلف در قالب یک دفتر یا کلیاتِ شاعری به‌چاپ رسیده‌اند.

تعدادی از کتاب های مجموعه «شعر معاصر ایران» توسط انتشارات نگاه با قطع و چاپ جدید منتشر و راهی بازار نشر شدند.