یزدان-سلحشور

محسن تنابنده، بازیگر خوبی‌ست؛ نویسنده خوبی هم هست اما به نظر می‌رسد به همان اندازه که در این دو حوزه موفق است در کارگردانی موفق نیست

دیدن برخی فیلم‌ها روی پرده سینما و در تعطیلات آخر هفته، احتمالاً هیچ خطری برای سلامت روح و روان ما -به عنوان مخاطب حرفه‌ای سینما- ندارد! ممکن است ما ذائقه‌ی طلایی برای تشخیص طعم‌های منحصر به فرد داشته باشیم و جز غذاهای درجه یک میل نکنیم و در عینِ حال آدامس هم بجویم! در هر دو حالت، دهان در حال جنبش است! اما در یک رستوران معتبر که رؤسای جمهور کشورها ...

وارد سالن شدم به این قصد که در صندلی‌های نزدیک به درِ خروجی بنشینم تا همان ده دقیقه اولِ فیلم، از سالن خارج شوم! قصدِ بی‌شرمانه‌ای بود اما انتظار حتی فیلم متوسطی را هم نداشتم و این روش را چندین سال است در مورد فیلم‌های بد به کار می‌گیرم و همیشه هم جواب داده! [البته مسعود فراستی از من زرنگ‌تر است در اولین صندلیِ اولین ردیف می‌نشیند و به قول فروغ فر ...

فکر نکنم در این مورد خاص که علیرضا داوودنژاد فیلمساز خوبی‌ست اختلاف نظر چندانی باشد؛ «خوب» از این نظر، که کارنامه قابل دفاعی دارد و دائم هم در حال بهتر شدن است.

کلاً ما در ایران، چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب با پدیده‌ای روبرو هستیم به اسم «بالا»؛ این «بالا» در زندگی ما خیلی مهم است

احتمالاً کمتر چهره‌ی ایرانیِ دوران مدرن همچون جمشید مشایخی، مرگش با بازتاب‌هایی این چنین متضاد در داخل و خارج از ایران همراه بوده

این متن هیچ ربطی به نقد سینما، سینمانویسی یا حتی نویسندگی حرفه‌ای ندارد! به طور کلی تکذیب می‌کنم! [چنانکه امسالِ ما، با «جویبار بهاری تکذیب» آغاز شد و به «سیلاب بهاری تکذیب» رسید!] این متن، یک انشاء است: عید خود را چگونه گذراندید! * سیل طبیعی آمد

کمیک‌استریپ‌ها گرچه ریشه در متون مصر باستان داشتند و بعدها هم در قرون پیش از قرن بیستم، به شکل کاریکاتورهای دنباله‌دار منتشر می‌شدند اما از دهه دوم قرن بیستم بود که توانایی «خلق فرهنگ» را یافتند و در جنگ نخست جهانی، به آثاری بدل شدند که در جبهه‌های جنگ خوانده می‌شدند اما آنچه که توانست بعدها در اواخر چهارمین دهه قرن بیستم، به «فرمان‌برداری فرهنگی ...

انقلاب که شد، از همان 22 بهمن 57، هر کس، هر گروه، هر راسته و نحله‌ی فکری، به فکر ایدئولوژیک کردن هنر و ادبیات افتاد