لازیک
این روش مانند روش لیزیک است، با این تفاوت که فقط اپیتلیوم برداشته می‌شود یا به عبارتی تفاوت آن با PRK در این است که اپیتلیوم طوری برداشته می‌شود که اپیتلیوم تخریب نشود و پس از عمل سرجای خود گذارده می‌شود. باید توجه داشت که عمل رفرکشن به روش لایه‌برداری لیزری، عملی غیرقابل برگشت است و چنانچه خطایی صورت گیرد، تاثیرهای این خطا روی بینایی بیمار جبران‌ناپذیر است.
کاربری دستگاه
باید به خاطر داشت، هدف اصلی از این لیزر، جدا کردن یا شکست پیوند بین ماکرومولکول‌های قرنیه است و تاثیرات حرارتی جزو تاثیرات مخرب و ناخواسته این لیزر است که می‌تواند موجب تیرگی قرنیه بیماری پس از عمل شود. اغلب میزان فلونس دستگاه بیشتر از 2mj/cm110 جهت لایه‌برداری موردنیاز نیست.
فلونس روی قرنیه در سیستم مورد بحث 2mj/cm90 است. به دلیل اینکه در زمان این عمل بیمار هشیار است، باید مواظب بود که زمان تابش اشعه لیزر بیمار چشم خود را حرکت ندهد. در غیر این صورت لیزر قسمتی از قرنیه را لایه‌برداری خواهد کرد که نباید صورت گیرد، ولی چون حرکت چشم اجتناب‌ناپذیر است، لذا کمپانی‌های سازنده اقدام به نصب سیستمی جهت کنترل حرکت چشم بیمار می‌کنند به این صورت که چنانچه بیمار چشم خود را حرکت داد، محل اصابت لیزر نیز تغییر می‌کند و در مکان اصلی خود اصابت کند.
سرعت این سیستم باید حداقل 2 برابر سریع‌تر از سرعت تکرار شوتینگ لیزر، باشد. به عنوان مثال در سیستم مورد بررسی سرعت تکرار شوتینگ لیزر برابر با HZ50 و سرعت تعقیب‌کننده چشم HZ1000 می‌باشد. سرعت شوتینگ لیزر ارتباط مستقیمی با مدت زمان عمل دارد. البته به این پارامتر بدون در نظر گرفتن اندازه نور لیزر، نمی‌توان توجه کرد.
البته باید به این نکته نیز توجه داشت که افزایش سرعت لیزر می‌تواند موجب افزایش حرارت بافت شود. در هر صورت باید در زمان بررسی این پارامتر، به زمانی که بافت جهت انتقال حرارت به بافت کناری نیازمند است، نیز توجه داشت. بنابراین مقایسه این پارامتر به پارامترهای Flounce at cornea و اندازه نور لیزر بستگی دارد.
به دلیل اینکه در هر سیستم اپتیکی هر چند دقیقه، شکست‌های ناخواسته وجود دارد و با توجه به اینکه چشم از این مقوله مستثنی نیست،جهت اصلاح دید برخی از بیماران که میزان عدم انطباق آنها بیش از حد معمول است از روشی که به اصطلاح آن را Customize Ablation می‌نامند، استفاده می‌کنند. جهت این عمل اندازه نور لیزر باید کمتر از mm1 باشد.
معیارهای استفاده از این دستگاه در بیماران
حداقل سن 18 سال و حداکثر تا زمانی که فرد آب مروارید نداشته باشد، عدم تغییر قابل توجه نمره عینک در یک سال گذشته (یعنی حداکثر بیش از 5/0 دیوپتر تغییر نکرده باشد)، ضخامت کافی قرنیه، نزدیک بینی 1- تا 10- دیوپتر، آستیگماتیسم 5/0 تا 6 دیوپتر، دور بینی حداکثر تا 6+ دیوپتر، عدم وجود کواتوکونوس (قوزقرنیه) و یا نامنظمی در سطح قرنیه، عدم وجود بیماری‌های عمومی نظیر انواع روماتیسم، دیابت پیشرفته و نقص ایمنی، عدم حاملگی و شیردهی، عدم وجود بیماری‌های چشمی مثل گلوکوم (آب سیاه)، آب مروارید، خشکی متوسط تا شدید چشم و بیماری تبخال چشمی، گشاد نشدن بیش از حد معمول مردمک چشم در تاریکی، داشتن توقع‌های واقعی از قابلیت و توانایی‌های عمل جراحی لیزر یا لیزیک در تصحیح دید.
برای خواندن بخش اول- کاربرد لیزر اگزایمر- اینجا کلیک کنید.
