در این که موسیقی ایرانی وامدار موسیقی مقامی خراسانی است، شکی نیست. موسیقیای محزون و دلنواز با نوای تار. خطهی خراسان اساتید برجستهای در موسیقی داشت که متاسفانه چندان که باید و شاید از وی قدر دانی نشد. کسانی چون حاج «قربان سلیمانی» و نیز استاد «ابراهیم شریفزاده» که به تازگی دیده در نقاب خاک کشید. با بنیتا همراه باشید تا به مناسبت در گذشت استاد شریفزاده، نگاهی مختصر به زندگی و موسیقی وی داشته باشیم.
خطهی خراسان اساتید بسیاری را در دامن خود پروریده است که نامشان جهانی است؛ مانند استاد «محمدرضا شجریان» که بنا به گفتهی خودش از موسیقی این خاک و سرزمین بسیار بهره گرفته است. چندی پیش خبر منتشر شد که شاید کمی این فراغ استادان موسیقی را تسکین دهد.محمدرضا شجریان روی صحنه باز می گردد.خبری بسیار خوش بود. این مطلب را میتوانید در بنیتا بخوانید.

استاد ابراهیم شریفزاده از اساتید نامدار موسیقی مقامی خراسان بود. وی خالق آثار معروفی چون «سرو خرامان»، «دلبر رعنا» و «دختر عموجان» است. او جزو آخرین بازماندههای موسیقی خراسانی بود. وی همچنین یکی از سه خنیاگر باقیمانده از نسل طلایی موسیقی خراسان بود.
وی متولد شهر باخرز از توابع استان خراسان رضوی بود. وی خواندن موسیقی مقامی را از نوجوانی آغاز کرده بود و با «غلامحسین سمندری» از دوتار نوازان شهیر باخرزی همکاری نزدیکی داشت. همکاری این دو قریب به 60 سال طول کشید و آلبوم موسیقی «خونپاش و نغمهریز» حاصل این همکاری است.
استاد شریف زاده اذان معروفی نیز دارد که به شیوهای منحصر بفرد خوانده میشود. این اذان توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود معطوف کردهاست.
آنچه خواندن شریفزاده را با دیگر استادان موسیقی محلی خراسان متمایز میکرد، این بود که وی علاوه بر اجرای حزن انگیز موسیقی این خطه، نغمههایی را به صورت حماسی اجرا میکرد. پژوهشگران موسیقی معتقدند در تاریخ موسیقی خراسان هیچ کس به این صورت نمیخوانده است.
دریغا که اکنون پس از درگذشتِ اساتیدی چون استاد حسین سمندری، «عبدالله سرور احمدی»، «غلامعلی پورعطایی»، «ذوالفقار عسکریان» و «نورمحمد درپور»، استاد دیگری از موسیقی سترگ منطقهی خراسان نیز بدرود حیاط گفت.
به مناسبت درگذشت این استاد، «فرزاد طالبی» مدیرکل دفتر موسیقی، پیام تسلیتی را منتشر کرد. در این پیام آمده است: «فاخته گرم سخن سرزمین آفتاب، به محضر نورانی خالق نغمههای جاودان پیوست. «استاد محمدابراهیم شریفزاده» خواننده صاحب سبک آواهای مقامی و حنجره توانمند موسیقی محلی ایران در گستره شریف مناجاتخوانی و مثنویخوانی و نیز یادآور اصالتهای بومی و منطقهای خراسان، به دعوت پروردگار بیهمتا، فروتنانه پاسخ گفت. اینجاب فقدان ایشان را به خانواده صبور و محترمشان و همچنین جامعه هنری کشور، تعزیت گفته و آمرزش و آرامش آن روح بلند را از درگاه خداوند متعال، خواستارم.»
مراسم تشییع پیکر این استاد با حضور مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی، از مقابل منزلش در باخرز برگزار شد.