به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان، جاش روگین ستون نویس و تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی برای واشنگتن‌پست نوشت: دولت ترامپ با توجه به درخواست چند ژنرال ارشد، در حال بررسی اعزام نیروهای بیشتر به افغانستان، طولانی‌ترین جنگ ایالات متحده است.
در ادامه این یادداشت آمده است: بعد از 15 سال نبرد، جنگ افغانستان در نقطه حساسی قرار گرفته است. نیروهای امنیتی افغانستان به زانو در آمده‌اند و دولت افغانستان از آمریکا و شریکای ناتو خود درخواست کرده تا برای مبارزه با طالبان که با کمک روسیه و پاکستان مناطقی را تصرف کرده، به آنها کمک کند.
ژنرال جان نیلکسون فرمانده ارشد نیروهای آمریکا در افغانستان خواستار اعزام نیروهای بیشتری به این کشور شده است، همچنین وی درخواست کرده است تا ماموریت آمریکا در افغانستان مورد بازبینی همه جانبه قرار گیرد.
روگین در ادامه نوشت: با آماده شدن «جیمز ماتیس» وزیر دفاع آمریکا برای ارائه طرح رسمی به کاخ سفید، مباحث در مورد اینکه آیا واشنگتن مجددا در افغانستان بایستی هزینه کند یا خیر، آغاز شده است. اما در حال حاضر گزینه‌ای بهتر از این وجود ندارد.
حمدالله محب سفیر افغانستان در آمریکا در این رابطه گفت: طالبان هرچند قادر نیستند به طور مستقیم برای حمله به خاک آمریکا برنامه‌ریزی کنند، اما افغانستان را بر فعالیت انواع گروهای تروریستی فراهم می‌کنند.
وی افزود: اگر ما اجازه دهیم گروه تروریستی، مهم نیست کدام گروه تروریستی باشد، در افغانستان پیروز شود، این موضوع همگی آنها را جسورتر می‌کند.
محب خاطر نشان کرد: هم اکنون نیاز فوری به افراد و تجهیزات پیش از شروع فصل جنگی که قطعا خونین خواهد بود، احساس می‌شود. چندین هزاری نیروی که قرار است به افغانستان اعزام شوند در ماموریت‌های آموزشی و مشاوره به نیروهای افغانستانی شرکت خواهند داشت و در مبارزه مستقیم حضور نخواهند داشت.
همچنین دولت افغانستان برای پر کردن خلاهای مربوط به بالگرد، تجهیزات نیروهای ویژه و کمک‌های اطلاعاتی تقاضای کمک کرده است. بسیاری از بالگردهای ارتش افغانستان بدلیل نداشتن قطعات و تحریم روسیه از سوی آمریکا زمین گیر شده است.
سفیر افغانستان امیدوار است که دولت ترامپ نسبت به اختصاص دادن منابع بیشتر به افغانستان متعهد باشد. وی گفت که عجله برای خروج از افغانستان که دولت قبل بدنبال آن بود، در دولت فعلی مشاهده نمی‌شود.
رهبران جمهوری‌خواه در کنگره از طرح افزایش تعداد سربازن ارتش افغانستان که بتوان بودجه آنها را تامین کرد، حمایت می‌کنند. اما آنها به دنبال این موضوع هستند که مطمئن باشند که دولت ترامپ اشتباهات اوباما را تکرار نکند از جمله این که برای خروج جدول زمانی تعیین کنند.
در ادامه این یادداشت آمده است: «مک تورنبری» رئیس کمیته جنگ کاخ سفید در این رابطه گفت: تنگ‌نظری‌های سیاسی ماموریت افغانستان را دشوارتر کرده است.
وی گفت: این موضوع حائز اهمیت است که حضور ما در افغانستان به یک خواست عمومی تبدیل شود، اوباما چنین کاری را انجام نداد و ماموریت ما از این موضوع رنج می‌بیند.
در زمان انتخابات ترامپ خیلی کم از افغانستان صحبت کرد بجز موردی که آنرا با شیگاکو در رابطه با میزان کشته‌ها مقایسه کرد و همچنین ذکر این نکته قرار نیست افغانستان به این زودی بهبود یابد. این صبحت نکردن از افغانستان به ترامپ این فرصت را می‌دهد که آزادنه هر سیاستی را که بخواهد در این مورد اتخاذ کند.
ژنرال‌هایی که از این طرح حمایت می‌کنند با دادن نقش به ناتو در رابطه با تعهد در قبال کمک مالی و نیروی انسانی این طرح را قوی‌تر جلوه می‌دهند، این موضوع می‌تواند به انتقاد ترامپ از ناتو درباره انجام ندادن عملیات ضدتروریسم و عدم پرداخت سهم خود در عملیات‌ها، پاسخگو باشد.
همچین این ژنرال‌ها می‌توانند استدلال کنند که افغانستان می‌تواند یک شریک راهبردی برای آمریکا در امر مبارزه با تروریسم باشد.
کارشناسان اعتقاد دارند که افزایش نیروها برای تقویت نیروهای امنیتی افغانستان در بهترین حالت یک راه حل موقتی است. بدون یک راهبرد جامع که در آن اصرار پاکستان برای حمایت و فراهم آوردن مکان امن برای طالبان در نظر گرفته نشود، دستاوردها پایدار نخواهد بود.
همچنین این راهبرد باید شامل یک روش منطقی برای بازگشت به میز مذاکره در راستای پایان دادن به جنگ باشد، در حال حاضر طالبان فشار لازم برای پیوستن به میز مذاکره را مشاهده نمی‌کند.
کریستوفر کلندا مشاور سابق امور افغانستان و پاکستان پنتاگون در این رابطه گفت: یک تعهد کامل و بدون استراتژی مشخص خطر یک شکست کامل را گوشزد می‌کند.
ماتیس، نیکلسون، ژنرال جوزف دانفورد، ژنرال مک مستر مشاور جدید امنیت ملی، همگی در مورد افغانستان تجربه کافی را دارند و می‌دانند که عملیات نظامی بخش لازم اما ناکافی داستان افغانستان است.
قبولاندن تعهد آمریکا به افغانستان، در وهله اول به ترامپ و بعد افکار عمومی جامعه آمریکا کار آسانی نخواهد بود. اما اگر دولت قادر باشد که بار مسئولیت جنگ را تقسیم کند و استراتژی واضحی داشته باشد، مزایای این طرح بر مضررات آن خواهد چربید.
/
