اعظم حاجی یوسفی؛ بنیانگذار خیریه کودکان نیکوکار موعود ایرانیان، معصومه موسایی
تربیت و پرورش صحیح فرزند یکی از مهمترین دغدغههای والدین است و به محض به دنیا آمدن نوزاد والدین با نگاهی پر از امید و آرزو برای آیندهاش به پرورش او میپردازند؛ اما والدین باید بدانند که تربیت دختران با پسران متفاوت است و مقایسه آن دو با یکدیگر بسیار اشتباه، ولی متاسفانه رایج است.
پژوهشها حاکی از آنند که وقتی دختران و پسران در خانواده دچار آسیب میشوند بیشتر مورد رسیدگی قرار میگیرند و این موضوع باعث شده پسران نتوانند احساسات خود را بیان کنند و حتی از صحبت در مورد آن خجالت بکشند و مطالعات دیگر نشان دهنده این است که مادران امروزی آموزش یکی از مهمترین اصول تربیتی یعنی همدردی را فراموش کردهاند، در حالی که همدردی یکی از مهارتهای مهم اجتماعی است که به کودک کمک میکند در بزرگسالی به راحتی دیگران را درک کرده و از انجام رفتارهای ناشایست بپرهیزد.
این مهم در تعاملات اجتماعی به ویژه در زندگی مشترک بسیار حائز اهمیت میباشد.
فراموش نکنیم، فرهنگ در طول تاریخ و در جریان نسلها ایجاد میشود، بنابراین رفتار امروز ما نتیجهاش در طول تاریخ و نسلها نشان داده میشود و رفتارهای اشتباه ما در تربیت کودکان میتواند پیامدهای بسیار بدی را برای نسلها به همراه آورد و باعث بروز آسیب در جامعه شود.
و متاسفانه یکی از آسیبهایی که در حال حاضر در جامعه ما رو به افزایش میباشد خشونتهای خانگی از جمله خشونت علیه مردان است که البته صدایش در سکوت مردان زیاد بلند نمیشود که بخشی از آن مربوط به روشهای تربیتی نادرست خانواده در مورد پسران میباشد.
وقتی از کودکی به فرزندان پسرمان میگوییم تو مردی و یک مرد گریه نمیکند.
وقتی به او آموزش نمیدهیم که بین مدارا کردن و تو سری خوردن تفاوت از زمین تا آسمان است و وقتی به او اعتماد و عزت نفس نمیدهیم و اشتباهات رایج دیگر باید بدانیم چه بلایی در آینده بر سرش میآوریم.
آیا به این مهم فکر کردهاید که عدم توجه و آگاهی شما به عنوان والدین شاید یکی از دلایل افزایش خشونت خانگی علیه پسران و در آینده علیه مردان خواهد شد؟
بنابراین آگاهانه عمل کنید و اشتباهات رایج تربیتی را کنار گذاشته و از آنجا که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است.
لطفا به نکات زیر توجه کنید:
دقت کنید
پنج سال اول زندگی را برای آموزش مهارتهای زندگی کردن به کودکان از دست ندهید و از اشتباهات رایج به ویژه در مورد فرزندان پسر بپرهیزید.
هیچ گاه رفتار دختران را با پسران مقایسه نکنید. به عنوان مثال؛ دختران در ابراز احساسات و هیجانات، صحبت کردن در مورد مسائل و مشکلات، توانایی ارتباط با دیگران و ... قوی تر عمل میکنند در حالی که پسران در بیان احساساتشان نیازمند کمک هستند و این گونه موضوعات نباید شما را نسبت به رفتار متفاوت پسرتان نگران کند.
معمولا پسرها هنگام ناراحتی دعوا میکنند و دختران گریه و وظیفه والدین است که به او کمک کنند تا در سکوت نمانده و عکسالعمل خود را با صحبت کردن نشان دهد.
در این راه او را از سنین بسیار پایین تشویق کنید تا یاد بگیرد در مورد چیزهایی که باعث آزارش میشوند صحبت کند و تحت فشار قرار نگیرد.
از فرزندان پسرتان بیش از حد انتقاد نکنید یادتان باشد او تنها یک پسربچه است، تذکر دادن در مورد کارهای بد او کافی است. افراط به خرج ندهید. هیچگاه به او نگویید این رفتارها از تو بعید است.
هیچگاه او را با خواهرش مقایسه نکنید و به هیچ عنوان به او نگویید از خواهرت یاد بگیر یا ببین خواهرت این کارها را نمیکند.
بدانید شیوه رفتاری هر جنس متفاوت است، با پسر بچهها واضح، دقیق، روشن و منطقی صحبت کنید.
همه کارهایش را انجام ندهید. بگذارید کارهای شخصیاش را در حد توان خودش انجام دهد.
هیچگاه به پسرتان نگویید، گریه نکن (مردها هم حق دارند گریه کنند و بغض خود را فرو دهند) به او اجازه دهید هرگاه غمگین است بدون خجالت گریه کند.
هیچگاه پسر خود را خیلی مغرور بار نیاورید و در عین حال اعتماد به نفس را هم از او نگیرید. به او یاد دهید در عین ادب و تواضع، شخصیت و غرور خود را هم حفظ کند.
در مقابل او به پدرش احترام بگذارید، حتی اگر از همسرتان جدا شدهاید. در مورد او با احترام صحبت کنید.
به تغذیه پسران اهمیت دهید. آنها چون رشد سریعی دارند، نیازمند غذاهای مقوی و سرشار از ویتامین هستند.
از پسرتان تعریف کنید و با تعریف کردن به او اعتماد به نفس و حس ارزشمندی دهید (البته نه تعریف بیهوده) از شجاعت، مهربانی، صداقت، گذشت، تلاش و... تعریف و از او تقدیر کنید و با این روش او را تشویق به تکرار کنید.
از مشکلات زندگی در حد توان و قدرت درکش با او صحبت کنید و اینگونه صحبت کردن در مورد مشکلاتش را به او بیاموزید و کمک کنید برای حل مشکل خود به دنبال راه حل باشد.
شیطنت بخشی از وجود پسر بچهها است. در عین مراقبتهای لازم به او آزادی دهید و بگذارید آزادانه بپرسد، بازی کند و خلاصه اجازه دهید بچگی کند تا دنیای اطراف خود را کشف نماید و از آن لذت ببرد.
مطالعات نشان میدهند پسرانی که با پدرانشان ارتباط فیزیکی دارند و با آنها به بازی، شوخی و کشتی میپردازند، بهتر کنترل احساسات را میآموزند.
شهامت حرف زدن را از پسربچهها نگیرید. به او نگویید بیان احساسات رفتاری زنانه است. اجازه دهید آزادانه حرفش را بزند و از چیزی که باعث آزارش میشود صحبت و انتقاد کند.
سعی کنید با پسرتان روابط دوستانهای داشته باشید و به دقت به حرفهایش گوش دهید.
کمی از کارهایتان را کم کنید و زمانی هرچند کوتاه به او اختصاص دهید و به او اجازه دهید در مورد علایق خود با شما گفتگو کند.
پسران معمولا پرجنب و جوشتر از دختران هستند و معمولا بازیهای آنها پر سر و صداتر از بازیهایی است که دختران میکنند. همچنین پسرها هنگام بازی بیشتر از دخترها خرابکاری میکنند و به همین دلیل باید بر بازی آنها بیشتر نظارت شود، اما در مورد دختران چون نیاز ذاتی به پرستاری دارند موضوع کمی تفاوت میکند.
پسران حتی در گفتار هم با دختران تفاوت دارند، دختران معمولا از صحبت با پدر و مادر لذت میبرند و تمایل بیشتری به حرف زدن دارند به همین دلیل به سوالات پدر و مادر پاسخهای مفصل و طولانی میدهند و این در حالی است که پسران معمولا ترجیح میدهند کمتر صحبت کنند در نتیجه پاسخهایشان به سوالات شما در حد یکی دو کلمه است و این احتمالا به دلیل ذات شلوغ آنها و علاقه نداشتن به یک جا نشستن و صحبت کردن است.
به پسر بچهها راه و رسم زندگی را بیاموزید و به آنها کمک کنید زندگی را به معنای واقعیاش درک کنند تا عمر و جوانی خود را بیهوده تلف نکنند.
پسران باید یاد بگیرند به مسائل عمیقتر نگاه کنند تا بتوانند در آینده علاوه بر ایجاد آرامش برای خود و شریک زندگیشان، روابط زناشویی با کیفیتی را تجربه کنند.
با دختران و پسران خود عادلانه رفتار کنید و تفاوت جنسیتی و شخصیتی آنها را به درستی بشناسید و هیچگاه دختران و پسران را با هم مقایسه نکنید و به آنها بیاموزید به جنس مخالف چه در مقام پدر و مادر، خواهر و برادر، زن و شوهر به یکدیگر احترام بگذارند و حقوق یکدیگر را به درستی رعایت کنند.
در کل احترام گذاشتن، همدلی و مهربانی به دیگران را به فرزندانتان چه دختر و چه پسر آموزش دهید.
کودکانی که یاد میگیرند دلسوز باشند و قوانین را رعایت کنند در آینده مردان و زنانی خواهند شد که با شیوهای محترمانه با دیگران برخورد میکنند و این موضوع در کاهش خشونتها تاثیرگذار خواهد بود.
و اما از آنجا که پسران در آینده موقعیتی خاص خواهند داشت و باید مسئول و مدیر خانواده باشند نیاز به اعتماد به نفس و شادابی دارند، بنابراین هیچگاه با گفتن جملات منفی ارزش آنها را پایین نیاورید و با این کار باعث نشوید پسرها اعتماد به نفس خود را از دست بدهند، چرا که این گونه آنها مشکلات را ناشی از جنسیت خود دانسته و باور میکنند پسرها باعث دردسر هستند و با این تفکر در آینده قدرت خود را در احقاق حق و عزت نفس از دست میدهند.