فرادید؛ در دهه‌های قبل از انقلاب اسلامی (1979) جامعه ایران توسط حکومت پهلوی اداره می شد. این حکومت هرگونه مخالفت را نمی پذیرفت و آن را سرکوب می کرد. اما حکومت پهلوی همواره مردم ایران را تحت فشار قرار می داد تا به شیوه غربی زندگی کنند.
تحت حکومت شاه فرصت‌های آموزشی گسترش یافت و محیط های آموزشی و دانشگاهی به غرب شباهت بیشتری پیدا می کرد. بریتانیا و ایالات متحده آمریکا ایران را به عنوان متحد اصلی خود در خاورمیانه به حساب می آوردند و شاه بخش بزرگی از کشور را به شدت صنعتی ساخت.
اما اقدامات به شدت فزاینده و سختگیرانه او باعث شد تا مراحل انقلاب در طی زمان و مرحله به مرحله طی شود. با این حال طی اقدامات تقریبا 40 ساله محمد رضا شاه تحولاتی در سبک زندگی مردم و شبیه به غرب به وجود آمد.
از سال 1941 تا 1979، ایران توسط محمد رضا پهلوی اداره شد. میدان سپه، میدان اصلی تهران در اوریل 1946.
اتومبیل ها و عابرین پیاده در 20 دسامبر 1946 در خیابان فردوسی.
در سال 1953، شاه پس از یک کودتا از ایران فرار کرد. کودتای دوم موفق به سرنگونی مصدق شد که می خواست نفت ایران را ملی کند و با بازگشت شاه به تهران همراه شد.
تقاطع اصلی تهران، 1946، سمت شمال خیابان لاله و سمت چپ استانبول است.
رضاشاه، مانند آتاتورک در ترکیه، یک سری اصلاحات را با هدف تبدیل ایران به یک کشور مدرن غربی به تصویب رساند.
رضاشاه مانند آتاتورک تلاش کرد تا نظارت مذهبی را به دولت تحمیل کند.
بخشی از اصلاحات از طریق برداشتن حجاب در محیط عمومی مانند دانشگاه ممکن می شد.
حضور زنان بدون روسری و حجاب در محیط های آموزشی برای تحصیل.
گرچه رضا شاه قصد داشت ایران را به یک دولت مدرن غرب گرا تبدیل کند، اما ممنوعیت لباس های مذهبی، سنت گرایان مذهبی را بی اعتبار و ناامید کرد.
شاه بدون در نظر گرفتن جامعه اسلامی و مذهبی ایران شروع به اصلاحات غربی و جهانی کرد.
زنان و مردان به صورت مختلط می توانستند با پوشش غربی و کاملا آزاد به تفریح بروند .
پیش از پایان سلطنت شاه، خانواده سلطنتی تلاش کردند تا کشور را بر مبنای ناسیونالیستی و امپراطوری بنا کنند.
