پولس سلامه، حقوقدان، ادیب و شاعر سرشناس مسیحی لبنانی از مشهورترین شاعرانی به شمار می رود که بخش مهمی از شعرهای خود را به ذکر اهل بیت (ع) اختصاص داده است.
وی "مناسبت عید غدیر" را با زیباترین قصیده‌ها و در ٣٠٨٥ بیت بی‌نظیر و با دقت نظری بسیار ثبت کرده که به نام "حماسه غدیر" شناخته شده است؛ حماسه‌ای که او در بستر بیماری آن را سرود.
پولس سلامه در مقدمه کتابش "عید غدیر" می‌نویسد: «به عنوان یک مسیحی در برابر عظمت مردی سر تعظیم فرود می آورم که میلیون ها تن از مردم شرق و غرب زمین، پنج بار در روز نام او را بر زبان می آورند. مردی که در میان زادگان حوا، بزرگمردتر و پراثرتر و جاودانه‌یادتر از او یافت نمی‌شود. مردی که از تاریکی های جاهلیت سر برآورد و همراه او دنیایی برآمد که او سایه پرچم پرمجدی را بر آن افکند که روی آن با خطی از نور نوشته شده است: لا اله الا الله و الله اکبر.»
وی همچنین در این اثر ارزشمند که جزو یکی از بهترین آثار حماسی ادبیات عرب در دوره معاصر محسوب می شود و به وقایع تاریخی مقارن ظهور اسلام تا نهضت عاشورا پرداخته است، این پرسش را مطرح می کند که چرا پیامبر(ص) از میان یارانش، علی را انتخاب کرده و کسانی او را به گمراهی متهم کرده‌اند. پولس چنین پاسخ می‌دهد: «اگر بزدلی هم سیره او را بخواند، نخوت در سینه‌اش لبریز می شود و قهرمانی او را به خود می‌خواند. بر آن بازوی ستبر بود که اسلام در زمان نوپایی‌اش تکیه زد.
وی می افزاید که اگر تشیع را کسانی مایه نقص اشخاص و کینه به گروه‌هایی بشمارند و آن را ماجراجویی‌هایی در سقوط به پرتگاه‌هایی خطرناک معرفی کنند، من چنین نیستم و اگر تشیع به معنای حب علی و اهل بیت و انقلابی بر ستم و آه و دریغ بر مصیبت‌هایی باشد که بر حسین و فرزندانش رفت، من شیعی‌ام.
ترجمه ابیاتی معدود همراه با متن آن را به مناسبت عید سعید غدیر و با گرامیداشت زنده‌یاد پولس سلامه تقدیم می‌کنم:
عید بر همگان فرخنده باد...
مگو تنها شیعیان هوادار علی هستند. چرا که هر منصفی شیعه علی است.
علی فخر تاریخ است نه فخر ملتی که او را برگزید و مدعی ولایت اوست.
اگر ذکر و یاد او بر سیاهی شب چیره شود، صبح صادق نمایان شود.
ای علی! زمانه‌های روزگار این رشته سخنم را از وحی تو گرفتم.
ای سالار سخن! این سروده به‌عنوان وفاداری به توست و خدا را شاکرم که وفادارم.
ای سالار دین اسلام مایه بسی افتخار من است که نام ترا بر زبان آورم.
حقانیت چنان در دل یک مسیحی تجلی یافت که از شدت عشقش علوی شد.
من آن عاشق دلاوری و الهام باطنی و عدل و خوی علی هستم.
گرچه علی پیامبر نیست، اما خلق و خوی پیامبری دارد.
ای پروردگار دو جهان، مهر پدرگونه خود را شامل حال اهل بیت بفرما!
و مرا پاداش آنچه دستم قلم زده و اشک دیدگانم را جهیده عطا بفرما!
جهان پس از حضرت رسول انسانی مانند علی به خود ندیده است.
ای آسمان و زمین شاهد باشید و فروتنی کنید که من ذکر علی را زمزمه کرده‌ام...
متن عربی ابیات پولس سلامه:
لا تَقُـل شیعةٌ هواةُ علــٍّی إنَّ کلَّ منصفٍ شیعـیـًا
هُوَ فخرُ التاریخِ لا فخرَ شعبٍ یَصطَفِیهِ ویَدعِیهِ وَلِـیَّـًا
ذِکْرُه إن عَری وجومَ اللیالی شقّ فی فلقة الصباح نَجیّا
یا علیَّ العصورِ هذا بیانی صِغتُ فیه وحیَ الإمام جلیّا
یا أمیرَ البیان هذا وفائی أحمَدُ اللهَ أن خُلِقتُ وفیّا
یا أمیرَ الإسلام حَسْبیَ فخراً أنّنی منک مالئٌ أصغَرَیّا
جَلجَلَ الحقُ فی المسیحی حتی صَارَ مِن فَرطِ حُبِهِ عَلَویّـًا
أنا مَـن یَعشقُ البطولةَ والإلهامَ والعدلَ والخلقَ الرَضِیّـَا
فإذا لم یکن عَلــیٌّ نَبیّـًـا فَلَقَد کانَ خُلُقَهُ نَبوّیــَا
أنتَ ربٌ للعالمـینَ الهــی فَأَنِلهُم حَنَانَکَ الأَبَویــًا
وأَنِلنی ثوابَ ما سَطـَـرَت کَفِّی فهاجَ الدموع فی مقلتیا
سِفرُ خیرُ الأنامِ مِن بعدِ طَـهَ مَا رَأَی الکونُ مِثلَهُ آَدمیـًا
یا سماءُ اشهَدِی ویَا ارضُ قَرِّی واخشَعِی إنَنی ذَکَرتُ عَلیِّـًا
