ماهان شبکه ایرانیان

درخواست معاون رییس جمهور از قوه قضاییه درباره پیگیری لایحه «منع خشونت علیه زنان»

آزارهای زنان در خانه و خیابان همچنان ادامه دارد

لایحه منع خشونت علیه زنان هم سرنوشتی مانند لایحه حمایت از حقوق کودکان پیدا کرده است. مدت هاست که در قوه قضاییه به سر می برد و هیچ خبری هم درباره آن منتشر نمی‌شود

آزارهای زنان در خانه و خیابان همچنان ادامه دارد

لایحه منع خشونت علیه زنان هم سرنوشتی مانند لایحه حمایت از حقوق کودکان پیدا کرده است. مدت هاست که در قوه قضاییه به سر می برد و هیچ خبری هم درباره آن منتشر نمی‌شود. این در حالی است که رییس انجمن روانپزشکان ایران با اشاره به آمار شیوع همسرآزاری در ایران گفته است:«آمارهای همسرآزاری در ایران، متفاوت است اما 20 درصد زنان در طول زندگی خود تجربه خشونت فیزیکی و حدود 50 تا 60 درصد نیز تجربه خشونت عاطفی دارند».

به گزارش به نقل از قانون ،دیروز معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده در خصوص لایحه منع خشونت علیه زنان اعلام کرده است: «به طور مجدد از قوه قضاییه خواستیم تا در اعلام نظر نهایی‌شان تسریع کنند و امید است که این لایحه به مجلس برود. معصومه ابتکار 24 شهریور در بازدید از اورژانس اجتماعی شهرکرد، گفت: اورژانس اجتماعی در سطح کشور در شهرهای بالای 50 هزار نفر جمعیت ایجاد شده و دارای بیش از 400 مرکز در کشور و 6 مرکز در چهارمحال و بختیاری است».

اما نکته مهم این است که باید در زمینه اورژانس اجتماعی اطلاع‌رسانی شود تا مردم بدانند که خدماتی به عنوان اورژانس اجتماعی وجود دارد و هرکجا همسرآزاری، کودک آزاری یا مسائلی همچون خودکشی صورت گرفت به آن مراجعه کنند. ابتکار درباره این موضوع نیز گفته است: افرادی که در جریان این وقایع قرار می‌گیرند، مسئولیت دارند آن را به اورژانس اجتماعی اطلاع دهند که اگر این اقدام را انجام ندهند، ممکن است به نوعی شریک جرم تلقی شوند.

اورژانس اجتماعی 123 نوعی مداخله موثر در پیشگیری از این وقایع است. معاون رییس جمهور در خصوص اقدامات دولت در این زمینه، تاکید کرد: به طور خاص در برنامه‌ها حمایت از اورژانس اجتماعی 123 در سراسر کشور وجود دارد و برنامه‌ها و حمایت‌های خاصی با همکاری سازمان بهزیستی در سال گذشته داشتیم و امسال نیز خواهیم داشت.

دولت مدت‌هاست که نسبت به این آسیب‌ها زنگ خطرش را اعلام کرده اما هیچ اقدامی برای آن انجام نمی شود.

ابتکار درباره فعالیت‌های دولت در این زمینه نیز گفته است:« در آسیب‌های اجتماعی دولت برنامه‌های کلان دارد و در موضوعاتی همچون اعتیاد و سایر موضوعاتی که در کشور وجود دارد، فعالیت‌هایی به ویژه در بحث اشتغال در حال انجام است.مهم‌ترین مساله جدی در بحث خانواده و زنان مساله اشتغال پایدار و نیاز به‌کار دختران جوان است که تلاش‌هایی در حال انجام است.در مسائل حقوقی خشونت و ابعاد مختلف که یکی از مهم‌ترین آنان مسائل اشتغال است برای خانواده و زنان اقداماتی در حال انجام است. اما لایحه منع خشونت علیه بانوان مدت‌هاست که در مجلس خاک می خورد و حالا در قوه قضاییه. گویا مشکلات زنان اهمیتی ندارد».

وی ادامه داد:« به طور مجدد از قوه قضاییه خواستیم تا در اعلام نظر نهایی‌شان تسریع کنند و امید است که این لایحه به مجلس برود». چندی پیش مریم رسولیان، رییس انجمن روان‌پزشکان ایران همسر آزاری جسمی ، عاطفی و جنسی را از انواع مصادیق همسرآزاری نام برد و گفت: «بخش زیادی از خشونت عاطفی مبتنی بر این موضوع است که در زندگی بین دو فرد روابط منطقی و درستی وجود ندارد و اگر مهارت های ارتباطی بین زوج ها بیشتر شود خودبه‌خود این نوع از خشونت کاهش می یابد و اصلاح می‌شود». او همچنین درباره آزارهای عاطفی زنان گفت: «آزارهای عاطفی شامل رفتار بین فردی، رفتار کلامی، عدم توجه و قهر کردن است.

همچنین بی توجهی به اینکه فرد به خواسته‌هایش مانند ارتباط با خانواده اش، دکتر رفتن و ادامه تحصیل برسد نیز از مصادیق همسرآزاری عاطفی به شمار می‌رود.همسرآزاری فیزیکی شامل صدمه زدن است؛ این صدمه زدن به هر طریقی مانند پرت کردن شیء ، هل دادن تا تهدید با ابزار خطرناک مانند چاقو می تواند اتفاق بیفتد». رییس انجمن روان‌پزشکان ایران درباره همسرآزاری جنسی نیز گفت: «برخی مردان طبق فرهنگ شکل گرفته در گذشته ، تمتع جنسی حتی به زور را حق خود می‌دانند و نسبت به همسر خود نگاه ابزاری دارند، این مساله نیز از مصادیق همسرآزاری است که افزایش آگاهی در این زمینه می‌تواند تاحدی کمک کننده و پیشگیرانه باشد. به آن معنا که اگر فرد بداند این رفتارش چه آسیبی می زند و چه عوارضی دارد، دیگر آن کارها را نمی کند. همسرآزاری منجر به بروز آسیب های اجتماعی دیگر می‌شود و نخستین تاثیر آن روی کودکان است و کودکان آن خانواده، آسیب می بینند».

این در حالی است که چندی پیش شهلا اعزازی، مدیرگروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران در یک نشست خبری با موضوع آزارهای خیابانی زنان گفته بود:«آزار خیابانی باعث ایجاد محدودیت برای زنان در عرصه اجتماعی می‌شود؛ یعنی به زنان گفته می‌شود چه زمانی و کجا می‌توانند از خانه خارج شوند، چگونه زندگی کنند و به‌این ترتیب امکانات زندگی آنان تحت سلطه قرار می‌گیرد».این جامعه‌شناس با اشاره به دو مزاحمت گفتاری و رفتاری ادامه داد: «مزاحمت گفتاری شامل توهین، کنایه، تمسخر و استفاده از الفاظ با نیت شهوانی، فحش و ناسزا و تهدید می‌شود.

همچنین مزاحمت‌های رفتاری بوق زدن رانندگان، تعقیب کردن و ... را شامل می‌شود». وی با بیان اینکه این مزاحمت‌ها توسط مردان غریبه که متعلق به نسل، قومیت یا طبقه اجتماعی خاصی نیستند اتفاق می‌افتد، تصریح کرد: واکنش زنان به مزاحمت‌ها از نوع بی‌توجهی درخصوص آزارهای کلامی است، چراکه آزارهای کلامی آن‌قدر عادی شده‌اند که زنان از کنار آن‌ها به راحتی گذر می‌کنند.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان