به گزارش ایسنا، شاخص آزادی اقتصادی که از سال 1996 میلادی توسط این موسسه منتشر میشود بر تاثیر باز بودن فضای اقتصادی کشورها بر جذب سرمایهگذاری، رشد اقتصادی، سطح درآمد سرانه و خط فقر متمرکز است. امسال 3 کشور عراق، بلاروس و سودان برای نخستین بار در این رده بندی لحاظ شدهاند و اطلاعات اقتصادی در بازه زمانی 2000 تا 2016 مورد مطالعه قرار گرفتهاند.
این شاخص بر اساس 5 زیرمجموعه: اندازه دولت (مخارج دولتی، نرخ مالیات، سهم دولت از اقتصاد)، نظام قضائی و حقوق مالکیت، نرخ تورم و قدرت پسانداز، تجارت بین الملل و قوانین تجاری در طی 16 سال، کشورها را رتبهبندی کرده است.
آزادترین اقتصادهای جهان
به مانند سالهای گذشته، هنگ کنگ و سنگاپور رتبه های اول و دوم را از آن خود کردهاند. نیوزلند، سوئیس، ایرلند، آمریکا، گرجستان، موریشس، انگلیس، استرالیا و کانادا در ردههای سوم تا دهم جای گرفتهاند. شاخص اقتصادی عددی از 1 تا 10 بوده و هنگ کنگ با عدد 8.97، بیشترین نمره را کسب کرده است.
بسته ترین اقتصادهای جهان
ونزوئلا با نمره 2.88، بستهترین اقتصاد جهان است و پس از این کشور، لیبی، آرژانتین، الجزایر، سوریه، کنگو، آفریقای مرکزی، آنگولا، گینه بیسائو و سودان در جمع 10 کشور با بستهترین نظام های اقتصادی قرار دارند.
رتبه ایران و سایر کشورها
ایران در این ردهبندی با 6.03 امتیاز، بالاتر از کشورهایی چون اکراین، برزیل و مصر و پایینتر از کشورهایی چون ویتنام و یونان و چین در رده 130 ام قرار گرفته است. در این رتبه بندی آلمان در رده بیستم، اتریش بیست و هفتم، کره جنوبی سی و پنجم، ژاپن چهل و یکم، فرانسه پنجاه و هفتم و ترکیه هشتاد و ششم عنوان شده است.
متوسط درآمد سرانه کشورهای بالای جدول 40 هزار و 376 دلار در سال و برای کشورهای فقیر 10 هزار و 660 دلار در سال است. هم چنین متوسط امید به زندگی کشورهای برتر 79.5 سال و برای کشورهای انتهای جدول 64.4 سال است.