راز مواضع مبهم بهزاد نبوی و سعید حجاریان!

هسته سخت به دنبال انقلاب نرم در ایران/ فرماندهان فتنه آینده برای که می‌نویسند؟

آنها در وصیتنامه‌های اشاره شده حتی برای حیات خود در دوران نظام‌های دیگر نیز تئوری‌سازی کرده و بی‌هیچ خجالتی از این گفته‌اند که نظام اسلامی باشد یا نباشد اما "اصلاحات" در فردای براندازی زنده می‌ماند.

سرویس سیاست مشرق "اعضای هسته سخت اصلاحات" یا همان ستادی‌های جریان چپ، مدتیست که صحبت‌هایی از جنس «وصیتنامه‌های سیاسی» را می‌نویسند و مطرح می‌کنند.

صحبت‌هایی که گویی قرار است برای یک عده چراغ راه آینده باشد و تا قیام قیامت تعیین کند که جریان اصلاحات قرار است بر کدام سبیل راه بسپرد و نسبتش با جهان پیرامون در نظام جمهوری اسلامی ایران یا هر نظام دیگری! چگونه باشد.

بله! آنها در وصیتنامه‌های اشاره شده حتی برای حیات خود در دوران نظام‌های دیگر نیز تئوری‌سازی کرده‌اند و بی‌هیچ خجالتی از این گفته‌اند که نظام جمهوری اسلامی باشد یا نباشد اما اصلاحات در فردای براندازی زنده خواهد ماند.

*نبوی: ما نبودم که به روحانی رأی دادم! / مؤمنی: اندیشه نظام حکمرانی ایران ورشکسته است

ما در ادامه به بخش‌هایی از گفته‌ها و نوشته‌های مذکور، که هریک به مثابه ترسیم راهبرد آینده برای چپ‌های تازه‌جوان نیز هستند اشاره می‌کنیم:

1_ بهزاد نبوی: دولت روحانی یک دولت قدرتمند نیست. من در سال 92 به روحانی رأی ندادم و تعصب خاصی هم در دفاع از دولت او ندارم .[1]

2_ فرشاد مؤمنی (اقتصاددان اصلاح‌طلب): نظام تصمیم‌گیری کشور متأسفانه قابلیت درخوری به ویژه طی پانزده ساله‌ی گذشته از خود نشان نداده است؛ البته اگر نگوییم آنچه بیشتر نشان داده عمدتاً ضد قابلیت است…اندیشه‌ی نظام حکمرانی ایران طی 30 سال گذشته ورشکسته بوده است .[2]

3_ سعید حجاریان: اضلاع اردوگاه اصلاحات شامل چپ‌های خط امامی، اصلاح‌طلبان و جنبش سبزی‌ها هستند! باید شعار «رأی من کو» را به‌عنوان گفتار شاخص تغییرخواهی (اصلاح‌طلبی)، بازترجمه کرد .[3]

4_ محمدرضا خاتمی: اصلاح‌طلبی نیاز این کشور است. چه در چارچوب جمهوری اسلامی یا هر نظام دیگری که در کشور مستقر شود. پرچم اصلاح‌طلبی با تغییر شرایط بر زمین نخواهد افتاد .[4]

*آیا کسی به مردم خواهد گفت…؟! / یک انقلاب نرم در ورای سیاه‌نمایی از وضعیت کشور و بر محمل «فتنه اقتصادی»

اینکه با خوانش و تأمل در این گزاره‌های چه مفاهیمی به ذهن متبادر می‌شود روشن است.

مسئله اما اینجاست که آیا اذهان خوانش‌گر این گزاره‌ها، به رخدادهای پسین و پیشین این جملات نیز توجه خواهند کرد؟!

آیا نسل‌های جوان و نسل‌های آینده اصلاح‌طلبان خواهند دانست بهزاد نبوی در حالی می‌گوید به روحانی رأی نداده و از او دفاع نمی‌کند که اصلاح‌طلبان برای رأی آوردن روحانی «تَکرار» کردند، از این گفتند که ما «فدائیان روحانی» هستیم و به مردم تأکید کردند که «ما تضمین روحانی هستیم .»[5]

آیا آنها خواهند دانست گزاره مورد اشاره محمدرضا خاتمی مبنی بر اینکه اصلاحات با تغییر شرایط هم زنده است! یک گزاره خائنانه است که در هیچ فرهنگ سیاسی در جهان پذیرفته نیست؟

چه کسی بر خلاف فرشاد مؤمنی به دیگران خواهد گفت که اتفاقاً اندیشه نظام حکمرانی ایران خاصّه در بحث اقتصادی دستاوردهای بزرگی داشته است و اگر نبود مشکلاتی که دولت اصلاح‌طلبان بوجود آورده است؛ امروز می‌شد با وضوح بیشتری به این دستاوردها اشاره کرد و مثلاً از این گفت که بر خلاف فرانسه و آمریکا، مسئله «گرسنگی» به هیچ وجه در ایران اسلامی شایع نیست .[6]

و یا همینطور حرف‌های حجاریان که با اهمیت دادن به شعار مختل‌المعنی «رأی من کو؟» برای همیشه ماجرای معارضه با نظر اکثریت را در ایران پی‌ریزی می‌کند...

اصرار بر تسرّی دادن این وصایا به ذهن افکار عمومی در حالی است که آگاهان سیاسی معتقدند هسته سخت جریان چپ قصد دارد تا زنده است کار کارستان خود را انجام دهد. و این سخنان نیز اگرچه نیم‌نگاهی هم به آینده دارد اما می‌رود تا هیمه بیشتری برای آتش آن کارستان موعود فراهم آورد.

کارستان موعودی که انگاره‌های تحلیلی، سمت آنرا در ورای سیاه‌نمایی از وضعیت کشور و بر محمل «فتنه اقتصادی» نشان می‌دهند.

***

1_ mshrgh.ir/968871

2_ mshrgh.ir/968871

3_ mshrgh.ir/967236

4_ mshrgh.ir/880914

5_https://www.isna.ir/news/96021206977/

6_ mshrgh.ir/944980

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان