/نقد کتاب/

داستان زندگی لیلی و مادری که مهربان نیست

ایسنا/البرز نشست نقد، بررسی و تحلیل جامعه شناختی  رمان «لیلی که بود» به قلم معصومه نیکویی تبار  در دانشگاه خوارزمی برگزار شد.

داستان زندگی لیلی و مادری که مهربان نیست

خسرو عباسی، رئیس انجمن  داستان نویسی البرز  در این  نشست و در خصوص نویسنده این رمان گفت: نویسنده این کتاب، طرح و پس زمینه این رمان را از حدود سه سال پیش آغاز کرده بود و اکنون به ثمر نشسته است که جای تبریک و شادباش دارد.

به گزارش ایسنا، رئیس انجمن داستان نویسان البرز در خصوص موضوع و چگونگی پرداخت رمان به آن اظهار داشت: داستان این کتاب در خصوص پدیده‌ای به نام ملال و ملالت‌های انسانی است، مشکلات انسان‌ها و روش‌های تقابل با مسائل و اتفاقات پیش آمده. شخص اول این داستان مدام در مشکل و  پیچیدگی‌هایی قرار دارد که سرنوشت سر راه وی  می‌گذارد.آزارها و دردهایی که شخص اول داستان یعنی همان لیلی از کودکی به دوش می‌کشد، آزارهای جسمی و روحی که لیلی دیده است حتی باعث مشکل تکلم در بزرگسالی او می‌شود و روابط اجتماعی او را محدود می‌کند. موضوع این رمان راه حل‌هایی است که شخص اول داستان برای التیام دردهایش استفاده می‌کند.

لیلی برای رهایی به نوشتن پناه می‌برد

وی در ادامه افزود: فوت پدر و وجود مادری با روابط نابسامان و ولنگارانه با مردان دیگر، باعث عزلت گزینی لیلی می‌شود. لیلی با وجود تمامی این مشکلات برای رهایی از آن به نوشتن و خیال پردازی پناه می‌برد تا مگر با نوشتن دردش را التیام و تحمل کند.

عباسی در ادامه در خصوص بعد روانشناسانه و روانشناختی رمان گفت: جوشش استعداد درونی لیلی و موفقیت‌های او در ادامه رمان به عنوان نویسنده موفق کودک و نوجوان که باعث تحمل و صبوری بیشتر بر رنج‌ها می‌شود این پیام فلسفی و روانشناسانه را دارد که برای حل مشکلات خود باید به درون خویشتن سفر کنیم.

وی ادامه داد: انسان برای گریز از مهلکه و مشکلات پیش آمده  و ارتباط با جهان اطراف سه روش انتخاب می‌کند؛ اول، زیست زیبایی‌شناسانه، دوم زیست اخلاقی، سوم زیست دینی، در این رمان لیلی زیست زیبایی شناسانه را در پیش می‌گیرد.

رئیس انجمن نویسندگان البرز در پایان افزود: ساختار رمان «لیلی که بود»  داستان در داستان است یعنی داستانی در قالب داستانی دیگر روایت می‌شود.

«لیلی که بود» رمانی اجتماعی است

ناصر سارلی استاد دانشگاه خوارزمی در نشست نقد و بررسی رمان لیلی که بود، در خصوص این کتاب گفت: این رمان کتابی است که با دیدی اجتماعی نگارش شده است.

وی در ادامه افزود: لیلی همیشه در ادبیات ما متبادر کننده مفاهیمی خاص است، با به زبان آوردن نام لیلی موضوعاتی متفاوت از موضوع رمان در ذهن انسان نقش می‌بندد، رمان به نوعی نگارش شده که انگار به راستی از دید یک جامعه شناس و یا آسیب شناس نوشته شده است.

نثر کتاب ساده و روان است

سارلی افزود: یکی از بخش‌های مهم در رمان ، تجربه آزار های جنسی در کودکی است که تاثیر آن را تا حتی بزرگسالی در لیلی می‌بینیم. در برشی دیگر از رمان ما وقوع انقلاب اسلامی  را از نگرشی متفاوت می‌بینم که کمتر کسی و یا هیچ کسی به آن نپرداخته است. یکی دیگر از نکات مثبت کتاب، نثر تقریبا ساده و روان آن است.

این استاد دانشگاه خوارزمی در خصوص نکات منفی این رمان گفت: طبق یک نظریه روانشناسی، طرز صحبت  هر فرد بنا بر مکان و روابطی که با شخص مقابل دارد متفاوت می‌شود و این یک امر تا حدودی غیر ارادی است که در این رمان به این مسئله پرداخته نشده است.

وی افزود: وجود برخی صحنه‌های سورئالیسم و رئالیسم جادویی غیر لازم است، یعنی با حذف این بخش‌ها هیچ اتفاقی برای سیر داستان رخ نمی‌دهد، برای مثال دیدار لیلی با فروغ فرخزاد، برشی غیر لازم و غیر تاثیر گذار بر رمان است.

سارلی درپایان اظهار کرد: وجود انواع و اقسام مشکلات جسمی و روحی آن هم در تمام طول زندگی  فقط برای یک نفر حجم زیادی دارد.

زمان بندی در رمان دچار اشکال است

در ادامه صلاح الدین قادری استاد جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی در این نشست، در خصوص رمان لیلی که بود با دیدی جامعه شناسانه گفت: این رمان روایت‌گر فردیت انسان در جامعه و دنیا است و به این نکته می‌پردازد که انسان در این جهان هستی تنها است و باید فردی به حل مشکلات بپردازد.

وی در ادامه در خصوص زمان بندی و خط سیر زمانی این رمان گفت: رمان در بخش‌های مختلف دچار تناقضات زمانی می‌شود، رویدادهای سیاسی و تاریخی نامعلوم و نامشخص است و باعث می‌شود خواننده درک درستی از زمان نداشته باشد.

دیدار فروغ و لیلی تاثیر گذار است

قادری در ادامه دیدار فروغ و لیلی را بخش مهم و تاثیر گذاری از کتاب دانست و گفت: وجود روابط بین لیلی و فروغ به نوعی ادای دین است و اتفاقا به چرایی نویسنده شدن لیلی پاسخ می‌دهد. فوت کودک لیلی و آسیب‌های جسمی و روحی از کودکی تا بزرگسالی می‌تواند توجیه و پاسخ خوبی برای علت نویسنده کودک و نوجوان شدن لیلی باشد.

تفسیرهایی از کتاب من شد که من حتی به آنها فکر هم نکرده بودم

معصومه نیکویی تبار در نشست نقد اولین کتاب خود یعنی لیلی که بود در خصوص نقدهای وارده گفت: تفسیرهایی از کتاب من شد که من نه قصدش را داشتم و نه حتی به آنها فکر کرده بودم.

وی در ادامه در دفاع از نام کتاب گفت: نام رمان من پرسشی اساسی است، پرسش کیستی و در تمامی بخش‌های رمان در کشمکش برای دریافت پاسخ لیلی که بود هستیم.

مادر همیشه مهربان نیست

نیکویی تبار در ادامه صحبت های خود تاکید کرد: چند نکته اساسی در رمان وجود دارد که بنده به هرنحوی قصد پرداخت به آنها را داشتم، نکاتی مانند مادر و کودک  زمانی که ما کلمه مادر را می‌شنویم همیشه موجوی مهربان و فداکار را تصور می‌کنیم اما در خصوص مادر لیلی این تعبیر درست نیست، مادر او مادری هوس‌ران، سخت گیر و نامهربان است.

وی افزود: نکته بعدی کودکی است، بر خلاف تصور عامه کودکی همیشه جست و خیزهای شادمانه نیست و کودکی لیلی مثال نقض مناسبی برای آن است، کودکی همراه با فقر و تجاوز.

وی در ادامه در خصوص انواع فوت‌های رخ داده در داستان گفت: ما در داستان با انوع مرگ و فوت مواجه می‌شویم و با مرگ طبیعی، خودکشی و فوت کودک رو به رو هستیم که نوع برخورد افراد با هرکدام از این انواع متفاوت است و نشان دهنده آن است که نوع مرگ بر نوع دید ما به متوفی هم اثر دارد.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان