خواب سنگین کالای خواب ایرانی

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، امروزه این کارها دیگر مد نیست و عروس و دامادها وقتی سرویس خواب انتخاب می‌کنند، اغلب در همان فروشگاه نیز تشک دلخواه و متناسب با تخت را هم سفارش می‌دهند یا اینکه به فروشگاه‌های کالای خواب می‌روند و آنجا تشک، لحاف و بالش را یکجا انتخاب می‌کنند. هرکدام از اقلام کالای خواب چندین برند تولیدکننده دارد که هر برند طرح‌ها و مدل‌های متنوعی ارائه می‌دهد. یک جست‌وجوی ساده در فضای مجازی می‌تواند اطلاعات زیادی درباره برندهای کالای خواب و تنوع طرح و مدل‌های هر برند در اختیار خریداران قرار دهد؛ ازجمله اینکه اجناس کدام شرکت و کارخانه تولیدکننده ایرانی یا خارجی در بازار وجود دارد و یا اینکه حدود قیمت کالاهای هر شرکت چقدر است و کدام با سلیقه و بودجه شما متناسب است. البته واقعیت این است که صرف‌نظر از ایرانی یا خارجی بودن برند، قیمت کالای خواب بسیار بالاست و این اقلام، کالای لوکس محسوب می‌شوند. یک واقعیت دیگر هم وجود دارد؛ اکنون در بازار کالای خواب هیچ برند واقعا خارجی وجود ندارد.

طی سال‌های اخیر برندهای ترک به انتخاب اول مشتری‌های کالای خواب تبدیل شده‌اند؛  برندهایی مانند تاچ، ازدیلک، برن، سارو، استقبال، ایکیا و... با طرح‌ها و رنگ‌های بسیار متنوع و کیفیت ‌بالا و به لطف تبلیغات ماهواره‌ای پرتقاضاترین‌های بازار کالای خواب هستند، اما در داخل کشور هم برندهای مطرح و شناخته شده‌ای سال‌های سال است که فعالند و اتفاقا محصولات بسیار با کیفیتی تولید می‌کنند. لایکو، پارلا، ورونیکا، گلبافت و نرمینه ازجمله برندهای شناخته‌شده ایرانی هستند که در زمینه تولید لحاف و روتختی و ملحفه فعالیت دارند و 2برند آخر هم فقط پتو تولید می‌کنند. در زمینه تشک‌ هم نام‌هایی که بیشتر شنیده‌ایم و قدیمی‌ترند، رویا، خوشخواب و رویال هستند. قدمت و معروفیت برند خوشخواب به اندازه‌ای است که هنوز هم بیشتر مردم تشک‌های طبی را به‌نام خوشخواب می‌شناسند و این برند تبدیل به نامی برای این کالا شده است. در سال‌های اخیر هم نام‌هایی مثل زِست، یاتاک، زنیت و ویستَر به اسامی قبلی اضافه شده و بازار را پر کرده‌اند. بعضی از این اسامی خارجی هستند؛ مثل زست و یاتاک و بعضی ایرانی‌اند مثل ویستَر که در گویش تات در قزوین به معنی تشک است. لحاف و روتختی معمولا براساس طرح و رنگ و دوخت انتخاب می‌شود و کیفیت آن هم بستگی به مواد مورد استفاده در آن، مثل پارچه و الیاف متفاوت دارد. در بالش هم براساس الیاف مورد استفاده و ارگونومیک بودن یا نبودن و مواردی از این دست دارای کیفیت متفاوت و متنوع است، اما در تشک‌ها برخلاف ظاهر شبیه‌ به هم شان، تنوع بسیار زیاد است. هر برند تولیدکننده تشک چه ایرانی و چه خارجی حداقل 10مدل دارد که براساس متریال داخل، فنر جدا یا پیوسته، جنس پارچه رویی، تعداد لایه‌ها و ارتفاع تشک با هم متفاوت هستند. کاربرد مموری‌فوم یا فوم‌هوشمند نیز یکی از مواردی است که در کیفیت و البته قیمت تشک تعیین‌کننده و تأثیرگذار است. این را هم اضافه کنیم که ارتفاع تشک‌ها بین 20تا 40سانتی‌متر متغیر است، اما ارتفاع مناسب و استاندارد یک تشک را که معمولا ملحفه‌ها و محافظ‌های تشک براساس آن تولید می‌شود، 30‌سانتی‌متر توصیه‌ می‌کنند.

قیمت‌ بالای کالای خواب

اگر در فروشگاه‌های کالای خواب گشتی بزنید می‌بینید که هم جنس خارجی دارند و هم ایرانی. خارجی‌ها دوبرابر ایرانی‌ها قیمت دارند؛ هرچند ایرانی‌ها هم چندان ارزان نیستند. قیمت‌ها در این صنف به نسبت سال گذشته افزایشی در حد 2تا 5/2درصدی داشته که گفته می‌شود کم‌بودن آن به‌دلیل لوکس بودن کالا و نبود کشش در بازار است. اکنون یک‌دست کامل لحاف یک‌نفره به همراه ملحفه، تشک و روبالشی از 350 تا 550هزار تومان قیمت دارد. اما قیمت‌های پایین‌تر، برای تولیدات ایرانی و قیمت‌های بالاتر برای انواع محصولات خارجی است. لحاف‌های دو‌‌نفره هم از 590 تا 750هزار تومان قیمت دارد. ویژگی این لحاف‌ها این است که طرح و رنگ‌های متنوع آنها باعث می‌شود به‌عنوان روتختی هم کاربرد داشته‌ باشند و می‌شود با خرید آنها، 2هزینه را در یکی جمع کرد. قیمت بالش با همه ملاحظاتی که درباره ویژگی‌ها و کیفیتش وجود دارد بین 60 تا 150هزار تومان است. تشک گران‌ترین کالای خواب است. انواع تشک یک‌نفره تولید داخل بسته به ویژگی‌ها و مواد تولید بین 600 هزار تا یک میلیون و 200هزار تومان قیمت دارد. تشک دونفره ایرانی هم از 900هزار تا 2میلیون تومان فروخته می‌شود. اما قیمت تشک‌هایی که به نام خارجی‌ فروخته می‌شوند بیشتر است؛ تشک یک‌نفره ترک از یک تا 3میلیون تومان و تشک دونفره بین 2 تا 4میلیون تومان قیمت دارد. اما درمورد اینکه آیا این تشک و آن لحاف و بالش که به نام خارجی به ما فروخته می‌شود واقعا خارجی هستند یا نه، تردید زیادی وجود دارد.

کالای ایرانی با لفاف خارجی 

واقعیت این است که تولید کالای خواب در ایران پیشرفت بسیار زیادی داشته و انواعی از برندهای داخلی از لحاظ کیفیت با انواع خارجی برابری می‌کنند. رئیس اتحادیه فروشندگان کالای خواب می‌گوید: 90درصد اجناس موجود در بازار کالای خواب تولید داخل و فقط 10درصد وارداتی است که از ترکیه و تا حدودی در زمینه پارچه از چین واردات داریم. حسین قدیانی از استقلال در زمینه تامین مواداولیه برای تولیدکنندگان داخلی هم می‌گوید و اضافه می‌کند: در صورتی که شرکتی داخلی بخواهد کالایی خاص مثلا تشکی با مموری‌فوم تولید کند مواداولیه مورد نیاز را وارد می‌کند ولی در زمینه تهیه محصولات عرف و عادی نیازی به واردات نداریم. اما فروشندگان کالای خواب آمار متفاوتی ارائه می‌دهند. به گفته آنها تمام آنچه به‌عنوان کالای ترک به مشتری‌ها معرفی و ارائه می‌شود تولید داخل کشور است و هم‌اکنون ما هیچ‌گونه واردات قانونی‌ای در زمینه کالای کالای خواب از هیچ کشوری نداریم. این ادعا به این معنی است که چیزی نزدیک به 100درصد بازار کالای خواب تولید داخل است. اما اینکه چرا آنچه در داخل تولید می‌شود به‌نام خارجی عرضه می‌کنند، به قیمت بالای تولیدات داخل و البته ذهنیت خارجی‌پسند ایرانی‌ها برمی‌گردد. یکی از فعالان این صنف که خود تولیدکننده نیز هست می‌گوید: مواداولیه کالای خواب ‌جز پتو، تماما وارداتی است. البته مواداولیه در داخل کشور هم تولید می‌شود، ولی قیمت آنها به اندازه‌ای بالا رفته که برای تولیدکننده واردات مواداولیه به‌صرفه‌تر درمی‌آید. او که تمایل به بیان نام خود ندارد، اضافه می‌کند: تولیدکننده ایرانی ناچار است محصولش را به نام خارجی عرضه کند. گرانی مواد اولیه، قیمت نهایی محصولات تولید داخل را در حد اقلام خارجی بالا برده و وقتی مشتری اختلاف اندکی بین نرخ جنس ایرانی و خارجی می‌بیند، با سابقه ذهنی مثبتی که درباره کیفیت جنس خارجی دارد، قطعا کالای خارجی را انتخاب می‌کند. اگر بخواهیم این شرایط را واضح‌تر بیان کنیم باید بگوییم واردات نداریم، اما هزینه تولید کالای باکیفیت در داخل کشور بسیار بالا رفته و از آنجا که مشتری ایرانی حاضر نیست برای برند ایرانی زیاد هزینه کند، کالای ایرانی تحت نام و برند ترک عرضه می‌شود و خوب هم فروش رفته و هم جواب پس می‌دهد.

تولیدات ایرانی با اسامی مشابه خارجی 

 شاید جالب باشد که بدانید شرکت تولیدکننده برندهای رویال و یاتاک یکی است! بی‌توجهی تولیدکنندگان به مقوله بازاریابی و تبلیغات مناسب و مشکلات تهیه مواداولیه در کنار بی‌اعتمادی تاریخی به کالای تولید داخل باعث شده برخی شرکت‌های تولیدکننده ایرانی، در کنار برند اصلی خود تولیدات دیگری داشته باشند که به‌عنوان خارجی و اغلب تحت برندهای کشور ترکیه با قیمتی بالاتر به فروش می‌رسند. ذکر یک مثال در این زمینه از فروشنده‌ای که گفت‌وگو کرد شاید همه‌‌ چیز را روشن‌تر کند: مجهزترین کارخانه تولید تشک ایران متعلق به یکی از برندهای بسیار قدیمی(رویا) است که تمام مواداولیه و حتی فوم مورد نیاز خود و سایر تولیدکننده‌ها را تولید می‌کند. یکی از برندهای تشک که تحت عنوان آلمانی در بازار موجود است(زست)، مواداولیه خود را از همان کارخانه تهیه می‌کند، اما چون تبلیغات خوبی دارد و مردم آن را به نام بهترین برند تشک می‌شناسند، هم استقبال بسیار خوبی از محصولش می‌شود و هم قیمت بالاتری دارد. در زمینه تولید لحاف هم همین وضعیت حاکم است؛ پارچه یکی از برندهای ایرانی(رزین تاژ) را با همان مواداولیه و البته با دوخت تمیزتر از برند اصلی، برای تولید لحاف استفاده می‌کنند و محصول به نام ترک(تاچ) فروخته می‌شود. کمی تبلیغات از سوی تولیدکننده‌ها و کمی اعتماد از طرف مصرف‌کنندگان، شاید بتواند بازار کالای خواب را از این وضعیت نجات دهد.

اکنون یک دست کامل لحاف یک‌نفره به همراه ملحفه، تشک و روبالشی از 350 تا 550هزار تومان قیمت دارد. اما قیمت‌های پایین‌تر برای تولیدات ایرانی و قیمت‌های بالاتر برای کالای خارجی است. لحاف‌های دو نفره هم از 590 تا 750هزار تومان قیمت دارد

نبض بازار

 انواع تشک یک‌نفره تولید داخل بسته به ویژگی‌ها و مواد تولید بین 600  هزارتا یک‌میلیون و 200هزار تومان قیمت دارد. تشک دونفره ایرانی هم از 900هزار تا 2میلیون تومان فروخته می‌شود، اما قیمت تشک‌هایی که به نام خارجی‌ فروخته می‌شوند بیشتر است. تشک یک‌نفره ترک از یک تا 3میلیون تومان و تشک دونفره بین 2تا 4میلیون تومان قیمت دارد

سهم 10 درصدی واردات

 حسین قدیانی، رئیس اتحادیه فروشندگان کالای خواب: در زمینه تامین مواداولیه تولید کالای خواب خودکفا شده‌ایم و 90درصد اجناس موجود در بازار تولید داخل و فقط 10درصد وارداتی است که از ترکیه و تا حدودی در زمینه پارچه از چین وارد می‌شود