خبرگزاری فارس: سامان گلریز که مهمان برنامه«باغ رمضان» بود، گفت: وقتی صبح وارد کشوری شوی صبحانه می خوری، وقتی ظهر ناهار و وقتی شب شام می خوری. پس اولین چیزی که کمک می کند با یک تمدن آشنا شوی غذا است. اینکه بتوانیم این پیشینه را حفظ کنیم و تاریخ آن را نگه داریم و به دنیا معرفی کنیم بسیار مهم است. در آشپزی عشق و محبت چاشنی کار است. تاریخ آشپزی ایران شگفت انگیز است و دارای جنبه های طبی و درمانی و هزاران جنبه شگفت انگیز دیگر دارد. شله زرد را ببینید. وقتی غم و اندوه به شما وارد می شود زعفران شادی می شود و قندی که هست انرژی به شما می دهد.
او در ادامه افزود: لبنانی ها در مدیریت رستوران ها و هتل ها و آشپزی شاهکار و بی نظیرهستند. اما متاسفانه ما با وجود تنوع بسیار در آشپزی، به این بخش از تمدن کم اهمیت داده ایم. ما نیاز به موزه آشپزی داریم. هر کتاب و سنگ نبشته ای که از ایران رفته را باید برگردانیم. ابزار و آلات آشپزی را که در موزه های جهان است به نمایش بگذاریم.
این آشپز ایرانی در ادامه درباره تاثیرات کرونا گفت: هر چیز منفی نکات مثبتی هم دارد. ایرانی بعد از کرونا بیشتر متوجه تمدن خود شدند. همینکه کتک کاری نکردند برای چیزهای کوچک. فهمیدند وقتی مشکلات برای همه جای دنیا پیش می اید فرهنگ خود را زیرپا می گذارند. این باعث شد بفهمیم مناظرزیبا و افراد باهوش و آشپزی و تاریخ داریم. بیشتر روی صبحانه خوردن دقت کنیم. به جای وعده ناهار وشام برای صبحانه مهمان دعوت کنیم. عادت غذا خوردن را تغییر بدهیم. در غذا خوردن عجله داریم.
او همچنین بیان کرد: ما خیلی اسراف می کنیم و بسیار دور ریز داریم. وقتی خرید می رویم یک کدو را برمی داریم و پرت می کنیم و یکی دیگر را برمی داریم. شاید این اتفاقات باعث شود جلوی اسراف را بگیریم و انرژی و خاک را مراقبت کنیم. بیشتر مراقب ریخت و پاش باشیم. جلوی دوریز نان و گندم را بگیریم. خیلی به سمت مواد غذایی دامی رفته ایم و جهان در خطر است. ما مهم ترین ریه کره زمین یعنی جنگل های امازون را به خاطر پالم و پرورش گاو ازدست می دهیم. مراتع شمال را به خاطر چرای گوسفندان ازدست می دهیم.
وی تاکید کرد: مردم وعده های غذایی را گیاهی کنند به خاطر سلامت خودشان. خوش اخلاقی و سالم بودن با رژیم گیاهی ثابت شده است. میلیون ها میلیون تن ماهی بی دلیل هر سال دور ریخته می شود، به دلیل اینکه فاسد می شود. این زیاده خواهی ما است. ما ایرانی ها شاید از کشورهایی هستیم که حواس جمع هستیم.
سامان گلریز اظهار کرد: در تبریز یکبار دستپخت یک روحانی فیلسوف را خوردم. سرباز بودم در دوران آموزشی خاسابان تبریز بودم.او شاعر نویسنده بود. یک غذایی با بادمجان و سیب زمینی درست کرد و بی نظیر بود هنوز مزه اش زیر زبانم است.
او در ادامه توضیح داد: اینکه چرا هر قرمه سبزی در هر مبطخی یک طعم می دهد برمی گردد به آشپزی ایرانی که مادرانه است. آشپزهای فوق العاده مرد ایرانی و زن ایرانی داریم. ولی آشپزی ایرانی زنانه و مادرانه است. صبر، حوصله، زمان و طولانی بودن رمز عاشقانه بودن آشپزی ایرانی است.
او در ادامه در پاسخ به اینکه چطور آشپزی ایران را معرفی کند، گفت: اولین چیزی که به دنیا می گویم این است که خیلی از آشنایی ها را با مواد غذایی مدیون تاریخ کهن ایران هستید و آشپزی ایران طب است و جنبه های درمانی دارد.
گلریز تاکید کرد: 20سال پیش وقتی بستنی را در روغن سرخ کردم یک سونامی بود اما امروز یک کارخانه بزرگ در شمال این بستنی تولید می شود.
وی درباره فودبلاگرها ایرانی گفت: از تمام خانم ها و آقایانی که در فضای مجازی در قرنطینه آشپزی صحیح به مردم یاد دادند ممنونم از اینکه تلاش کردند مردم را شادتر کنند. هر دو کسانی که آموزش می دهند و کسانی که آموزش می بینند کارشان با ارزش است. به این جسارت رسیده اند که آموزش دهند. بلاگرهایی که رستوران معرفی می کنند درگیر یک هیجان و بیزینس و تجارت جدید هستند. فودبلاگرها را می شناسم. همه دارند زحمت می کشند. نقد کردن کار ساده ای است. شما خودتان حق انتخاب دارید. آنها به ما معرفی می کنند و زمان می گذارند و پولش را هم می گیرند. ممکن است برای شما یک غذا جالب نباشد اما برای همسایه شما باشد. من به سمت گیاه خواری گرایش پیدا کرده ام و به شدت برنامه خودم و خانواده ام را به سمت گیاه خواری برده ایم. امیدوارم دفعه بعد جوجه هایی که قرار است معدوم شوند را هدیه بدهند. هر کسی دوست دارد بیاید ببرد. شاید بزرگ شوند و عشق ایجاد کنند.
