تحریریه پزشک امروز
مطالعات جدید نشان می‌دهد انجام ورزش‌های تند و پرفشار که باعث عرق کردن و افزایش تپش قلب می‌شود می‌تواند مانعی در مقابل اثرات مخرب فشارهای عصبی بر بافت‌های در حال سالخوردگی بدن ایجاد کند. مسابقه‌های بدنی قوی یکی از نشانه‌های اصلی کاهش سالخوردگی بافت‌ها (کوتاه شدن «تلومیر») است. «تلومیر»ها نوارهای کوچکی از عنصرهای ژنتیکی هستند شبیه دم که در انتهای سلول‌ها قرار گرفته‌اند. کوتاه شدن «تلومیر»ها به منزله پیر شدن سلول‌ها شناخته می‌شود. طی پژوهشی تعداد 63 زن مسن به دو گروه فعال و غیرفعال بر مبنای میزان ورزشی که در سه روز انجام می‌دهند تقسیم شدند.
تعداد زیادی از این زنان به دلیل پرستاری از همسر یا والدی مسن که دچار «دمانس/ پیرمغزی» هستند شدیداً دچار فشارهای عصبی بوده‌اند. زنان غیرفعال و پراضطراب در این گروه دارای «تلومیر»های کوتاه‌تر بودند. در حالی که زنان پراضطراب ولی فعال همین گروه، چنین وضعیتی دیده نشد. به بیانی دیگر زنانی که به یک فعالیت پرقدرت بدنی کوتاه‌مدت پرداخته بودند حداقل 40 دقیقه طی 3 روز و تحت فشارهای عصبی نیز بوده‌اند دارای «تلومیر»های بلندتری بودند تا زنان پراضطراب غیرفعال. پژوهشگر نتیجه‌گیری می‌کند که حداقل 13 دقیقه ورزش پرقدرت روزانه مقدار ورزشی است که با داشتن «تلومیر»های طولانی قرین است.
یک پزشک بهداشت روانی در دانشگاه سانفرانسیسکوی کالیفرنیا «Eli Puterman» معتقد است فعالیت‌های بدنی برای انسان مفید و اضطراب برای انسان مضر است. ولی مطالعه اخیر نشان می‌دهد فعالیت‌های بدنی در جلوگیری از اثرات مخرب اضطراب‌های مزمن موثر است. «پوترمن» می‌گوید مردم می‌دانند اضطراب برای قلب بد است و انسان را خسته و نحیف نشان می‌دهد و در عین حال فرد را نسبت به عفونت‌ها نیز آسیب‌پذیرتر می‌کند. انبوهی از شواهد که اضطراب را با سلامتی مرتبط می‌کند وجود دارد، به همین جهت اینکه بدانیم در مواقع اضطراب چه می‌توانیم بکنیم که موجب کاهش این اثرات بشود امیدوارکننده است. وی می‌گوید تمرین‌های ورزشی کاهش‌دهنده اضطراب تا آنجا پیش می‌رود که «سی.دی.سی»های 75 دقیقه‌ای ورزش‌های تند یا 150 دقیقه‌ای ورزش‌های معتدل و نیز ورزش‌های وزنه‌برداری هفتگی برای بزرگسالان کاملا کافی خواهد بود.
منبع: Puterman E. plos one may 26.2010
