پرونده ویلموتس: یک سال بعد از نقره‌داغ شدن فوتبال ایران توسط این شیاد بلژیکی و در حالی که همین امروز وضعیت تیم‌ملی برای صعود از مرحله پیش‌مقدماتی جام‌جهانی بسیار نگران‌کننده است، هنوز کسی خبر ندارد مارک ویلموتس چطور آمد و رفت. مازیار ناظمی، سخنگوی سابق فدراسیون فوتبال اخیرا مدعی شده فدراسیون وقت حتی با ژوزه مورینیو هم مذاکره کرده بود؛ اما خب هیچ‌کس نیست که این مسائل را بشکافد. آنهایی هم که حرفی زده‌اند، به اندازه کافی مخاطب ندارند و دیده نمی‌شوند. پرونده سنگین‌ترین غرامت تاریخ فوتبال ایران در جریان است، دارند ساختمان فدراسیون فوتبال و باشگاه پرسپولیس را به مزایده می‌گذارند، اما تیغی که باید این زخم را می‌شکافت، مدت‌هاست به غلاف سپرده شده.
مربیان خارجی: قانون انحصاری و ضدرقابتی حذف خارجی‌ها از فوتبال ایران را هم همزمان با خاموشی نود تصویب و اجرا کردند. هیچ کجای فوتبال حرفه‌ای دنیا شما چنین چیزی را نمی‌بینید. روشن نیست که وقتی موفق‌ترین فصل فوتبال باشگاهی و ملی ایران در بیست سال گذشته با حضور مربیان خارجی رقم خورده، چرا ما باید فوتبال کشورمان را از این خدمات محروم کنیم. از بلاژوویچ تا کی‌روش و برانکو، هر زمان مربی خارجی مهمی وارد فوتبال ایران می‌شد گاه و بیگاه سر از استودیوی نود درمی‌آورد تا سوال و جواب شود. حالا اما خبری نیست. کی‌روش و برانکو رفتند و استراماچونی و کالدرون هم در میانه‌های فصل به سمت درهای خروجی هدایت شدند، بی‌آنکه چشم تیزبینی برای برملا کردن حقایق در کار باشد.
سلب میزبانی‌ها: مدت‌هاست میزبانی درست و حسابی به فوتبال ملی و باشگاهی ایران تعلق پیدا نکرده است. این مساله حتما دلایلی دارد که بخشی از آنها فنی و معقول و بخشی هم حاشیه‌ای و نامعقول هستند. هیچ‌یک از چهار نماینده ایران در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا میزبان نیستند و تیم‌ملی را هم تبعید کرده‌اند به بحرین تا امیدهایش برای صعود به مرحله بعد کمتر شود. این یک اتفاق نادر و حیرت‌انگیز است که تیم‌ملی هر دو بازی رفت و برگشتش را در زمین رقیب اصلی‌اش برگزار کند. یک مشت داد و قال در فضای مجازی راه انداختیم و البته شکایتی هم مطرح شد که خوش‌بینی چندانی در مورد موفقیت آن وجود ندارد. در این میان جای خالی یک بحث درست و حسابی حس می‌شود و البته کسی که باید آن را راه می‌انداخت، در کار نیست.
فدراسیون و تیم‌ملی: علی کریمی و مهدی مهدوی‌کیا مجموعا با 238 بازی ملی تنها 9 رای در انتخابات فدراسیون به دست آوردند و آخر شدند. شهاب عزیزی خادم با شعار ایجاد تغییرات اساسی در ساختار مدیریتی فوتبال ایران کارش را آغاز کرد، اما هنوز هم برخی از مدیران تاثیرگذار فدراسیون قبلی در چارت اداری حضور دارند و اثرگذار هستند. خروجی چنین شرایطی باید هم انتخاب دستیار سابق مهدی پاشازاده به‌عنوان سرپرست جدید تیم‌ملی باشد؛ کاری که شاید علی کفاشیان و مهدی تاج هم انجامش نمی‌دادند! همزمان انتخاب‌های بحث‌برانگیز در فهرست تیم‌ملی هم ادامه دارد و بازیکنی که در تیم باشگاهی‌اش رزرو است، به شکلی اعجاب‌آور به لیست دعوت‌شده‌ها راه می‌یابد. اسکوچیچ کجاست؟ چه می‌کند و ارتباطاتش چیست؟ مبادا تیم‌ملی فدای منافع افراد شود. همه اینها می‌توانست خوراک خبری و تحلیلی درجه یک برای منتقدی همچون عادل فردوسی‌پور باشد، اما او نود را از دست داده و حتی برای تولید برنامه مشابه در تلویزیون‌های اینترنتی هم مجوز لازم را به دست نیاورده است.
