از تغذیه تا سندرم متابولیک (۲)

5- منیزیم

گرما و فرآوری مواد غذایی باعث تخریب منیزیم می‌شود و کمبود آن احتمال مقاومت نسبت به انسولین، بالا رفتن فشارخون و اختلال در متابولیسم کربوهیدرات‌ها را افزایش می‌دهد. منیزیم یکی از موادمعدنی مهم در کنترل ضربان قلب است و موجب حفظ عملکرد طبیعی غلات، اعصاب، جذب کلسیم و معدنی شدن استخوان می‌شود.

منیزیم باید به همراه کلسیم و به نسبت یک به دو دریافت شود. دریافت 500 میلی‌گرم منیزیم به همراه 1000 میلی‌گرم کلسیم برای پیشگیری از استئوپوروز توصیه می‌شود. منابع غذایی غنی از منیزیم عبارتند از: سبزیجات برگ سبز تیره مانند اسفناج، کاهو، انواع لوبیا و عدس، آجیل‌ها به ویژه بادام.

6- ویتامین  C

ویتامین C با مهار گلیکاسیون، جلوگیری از تجمع سوربیتول و محافظت در مقابل رادیکال‌های آزاد به کاهش سطح گلوکز CRP خون کمک می‌کند. CRP یکی از شاخص‌های پیشگویی دیابت است. سطح CRP در بیماران مبتلا به مقاومت به انسولین افزایش می‌یابد. دریافت روزانه 1000 تا 3000 میلی گرم ویتامین C طی چند روز، مقاومت به انسولین را کاهش داده و به بهبود پیش‌آگهی سندروم متابولیک کمک می‌کند.

7- ویتامین E

ویتامین E موجب کاهش استرس اکسیداتیو، تقویت حساسیت به انسولین و توان انتقال گلوکز به داخل سلول و جلوگیری از عوارض ناشی از التهاب می‌شود. این تاثیر در صورت دریافت 400 تا 1200 واحد بین‌المللی ویتامین E در روز مشاهده می‌شود.

8- اسید فولیک و ویتامین B12 

درمان با اسید فولیک و ویتامین B12 به افزایش حساسیت به انسولین، بهبود اختلال عملکردی اندوتلیال و کاهش هموسیستئین در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک کمک می‌کند. لذا باید از مصرف کافی این ویتامین‌ها اطمینان حاصل شود.

مواد غذایی غنی از اسیدفولیک عبارتند از: انواع لوبیا، کلم بروکلی، مارچوبه، اسفناج، چغندر و منابع غنی از ویتامین B12 عبارتند از: شیر، تخم‌مرغ، ماهی و پنیر.

9- اسید لینوئیک کونژوگه (CLA)

CLA با افزایش حساسیت به انسولین منجر به کاهش سطح انسولین خون می‌شود. افزایش سطح انسولین خون با افزایش ذخایر چربی همراه است. CLA با فعال کردن برخی از آنزیم‌هایی که در انتقال گلوکز به داخل سلول شرکت می‌کنند، در کاهش گلوکز و انسولین خون موثر است. این ماده از بروز دیابت بزرگسالی جلوگیری می‌کند.

CLA مانع تجمع چربی شکمی شده و به کاهش توده چربی و افزایش توده عضلانی کمک می‌کند. دریافت 3 تا 6 گرم CLA در روز توصیه می‌شود.

10- اسید الفالیپوئیک

این ماده به کاهش سطح گلوکز و انسولین، کاهش مقاومت به انسولین و افزایش حساسیت به آن کمک می‌کند. سطح کلسترول را کاهش داده، از اکسیداسیون LDL و ابتلا به سندرم متابولیک جلوگیری می‌کند و در درمان دیابت و سندرم متابولیک سودمند است. دریافت روزانه 250 میلی‌گرم اسید آلفالیپولیک پیشنهاد می‌شود.

در خاتمه می‌توان گفت شواهد علمی مبنی بر نقش مکمل‌های تغذیه‌ای از طریق تاثیر بر هایپرگلایسمی، مقاومت انسولین، چاقی و دیس‌لیپیدمی در کاهش ریسک فاکتورهای سندرم متابولیک می‌باشد.

با توجه به افزایش سریع و روز افزون شیوع سندرم متابولیک که از مشکلات عمده سلامت عمومی امروزه جوامع محسوب می‌شود، بسیاری از سازمان‌های مرتبط با سلامت و بهداشت از جمله WHO توصیه‌هایی جهت پیشگیری و کاهش این سندرم از جمله آموزش جامع بیماران، پیگیری‌های منظم و پایش منظم افراد مبتلا، محدودیت کالری برای اطمینان از رژیم سالم و کاهش وزن تدریجی ارائه نموده‌اند.

برای خواندن بخش اول- از تغذیه تا سندرم متابولیک- اینجا کلیک کنید.