دکتر سمیرا اسماعیلی - روانشناس بالینی
تحریریه زندگی آنلاین : همه چیز را با هم برابر نکنید
در یک خانواده، چیزی مانند همسانی کامل وجود ندارد. به یک بچه بزرگ‌تر ضرورتاً اجازه داده می‌شود تا کاری را انجام دهد، که خواهر یا برادر کوچک‌ترش نمی‌تواند. به جای تلاش برای همسان کردن بچه‌هایتان، با آنها به عنوان افراد منحصر به فرد و خاص رفتار کنید.
حق تملک بچه‌هایتان را بدهید
اشتراک مهم است، اما نباید بچه‌ها برای تقسیم کردن هر چیزی تحت فشار قرار بگیرند. هر بچه‌ای باید چیزهای مختص به خودش را داشته باشد که کاملاً برای خودش باشد.
بیشتربخوانید:
نشست‌های خانوادگی را حفظ کنید
* هفته‌ای یکبار با تمام اعضای خانواده دور یکدیگر جمع شوید، تا هر مسئله‌ای را بررسی کنید.
*به هریک از اعضای خانواده فرصت دهید تا شکایت‌هایش را بیان کند و سپس با همدیگر راه‌حل را پیدا کنید.
به هر کودک توجه جداگانه داشته باشید
* ممکن است دشوار باشد که زمانی را با هر بچه‌ای به تنهایی بگذرانید، مخصوصاً هنگامی که خانواده بزرگی دارید، اما یکی از دلایلی که خواهر برادرها از هم می‌رنجند، این است که آنها احساس کنند که توجه کافی از شما دریافت نمی‌کنند. برای اینکه فرزندان‌تان بفهمند که شما برای هرکدام از آنها ارزش قائل هستید، برای هر بچه‌ای یکی‌یکی، وقت بگذارید.
*روزهای خاصی را برای بردن دخترتان به خرید یا پسرتان به سینما دست و پا کنید. حتی توجه 10 تا 15 دقیقه‌ای روزانه شما، باعث می‌شود بچه‌ها احساس خاصی داشته باشند.
زمانی که دعوای خواهر- برادرها غیرقابل کنترل می‌شود
کاملاً طبیعی است، که خواهر برادرها لحظه به لحظه با یکدیگر دعوا کنند، اما هنگامی که دعوا افزایش پیدا می‌کند، تا جایی که بچه‌ای از نظر احساسی یا فیزیکی قربانی می‌شود، لازم است که دعوا متوقف شود.
ضربه پی‌در‌پی، گاز گرفتن یا رفتارهای زجرآور (مثل غلغلک دادن پی‌در‌پی، سر به سر گذاشتن و تحقیر کردن)، انواع رفتارهای بد دخترها است و توجیهی برای شما برای پادرمیانی است، ولی فقط پادرمیانی کنید و در آن لحظه از قضاوت یا محرومیت یا هر نوع عمل دیگر پرهیز کنید.
بیشتربخوانید:
بگو مگوی خواهر برادرها را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد
1- بگو مگوهای مزاحم
وقتی بچه‌ها کسل یا ناراحتند روی می‌دهد. این بگومگوها پر سروصدا هستند و بی‌دلیل شروع می‌شوند، سریع تمام شده و معمولاً آسیب یا صدمه‌ای در پی ندارند.
2- بگومگوهای لفظی
این نوع بگومگوها شامل مخالفت‌های منطقی یا عقلی می‌باشند که به داد و فریاد و خشونت کشیده می‌شوند. در این نوع از اختلافات یکی از فرزندان حرفش را به زور به کرسی می‌نشاند.
3- بگومگوهای مخرب
حداقل یکی از طرفین صدمه فیزیکی یا عاطفی می‌بینند.
نتیجه‌گیری
بحث‌های خواهر و برادرها معمولاً نتیجه رقابت و چشم و هم‌چشمی است. با این حال خواهر و برادرها برای یکدیگر زمینه‌ساز انجام رفتارهای اجتماع‌پسند نیز هستند و نیازهای روانی یکدیگر را برآورده می‌نمایند. آنها با هم بازی می‌کنند و در غم و شادی یکدیگر شریکند و گاهی حکم پدر و مادر را برای خواهر و برادر کوچک‌تر خود دارند. یکی دیگر از عوامل اختلاف خواهر و برادر وجود تبعیض بین آنان از سوی والدین است. آنها انتظار دارند والدین به یک اندازه آنها را تشویق و تنبیه کنند. این در حالی است که والدین معمولاً به فرزند کوچک توجه بیشتری دارند و همین عامل زمینه‌ساز دعوا و اختلاف می‌گردد.
والدین باید فقط در مشاجرات شدیدی دخالت کنند که به خشونت فیزیکی، فحاشی یا از دست رفتن کنترل کودکان کشیده می‌شود. آنها باید از جانب‌داری کودکان پرهیز نمایند و دخالت‌هایشان در حل مشکل و تشویق کودکان به آشتی منجر شود. والدین عزیز فرزندان خود را به خاطر مشاجره و دعوا با هم تنبیه بدنی نکنید. در مشاجره فرزندان از دختر یا پسر طرفداری نکنید. اختلاف و مشاجره فرزندان خود را در حضور دیگران مطرح نکنید. میان فرزندان خود تفاوت قائل نباشید.
