روش‌های تمدد اعصاب (۱)

تحریریه دنیای سلامت

برای بسیاری ازما، در زندگی مدرن و پر استرس امروزی، آرامش به معنای دراز کشیدن جلوی تلویزیون در پایان روز و یا خوابیدن در تعطیلات آخر هفته است؛‌ در حالی که متاسفانه از این اصل غافل هستیم که هیچ‌یک از این کارها به کاهش اثرات مخرب استرس بر ذهن و بدن کمکی نمی‌کنند.

برای مبارزه با استرس باید واکنش طبیعی بدن که همانا آرامش است، فعال شود و این واکنش با تمرین تکنیک‌های تمدد اعصاب همچون تنفس عمیق، تجسم، مدیتیشن، یوگا و ورزش‌های ریتمیک همچون دو، دوچرخه‌سواری و یا پیاده‌روی صورت می‌گیرد.

پیدا کردن روش مناسب برای انجام این فعالیت‌ها، به کاهش استرس روزمره و تقویت انرژی و روحیه شما کمک می‌کند و شما در مواجه با حوادث غیر طبیعی زندگی، آرامش بیشتری خواهید داشت.

نوع واکنش به استرس

انتخاب روش تمدد اعصاب به چگونگی واکنش هر فرد به استرس بستگی دارد.  پاسخ به استرس و هیجان زیاد: هیجان زده، منجمد شده، (فشار دادن بر روی گاز و ترمز به‌طور همزمان)  نشانه‌ها: نیت و آشفتگی، افسرده، تمایل به دوری از استرس، احساسات دوگانگی  روش مناسب: مدیتیشن، تنفس عمیق و تجسم، ورزش‌های ریتمیک، یوگا، تمرکز توجه داشته باشید که این قاعده برای همگان یکسان نیست و از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود.

اگر خواهان تنهایی هستید، در فضایی آرام و به تنهایی روش‌های تمدد اعصاب را انجام دهید و باتری خود را شارژ کنید و اگر تعامل اجتماعی با دیگران را می‌پسندید، در کلاس‌های گروهی شرکت کنید که تعامل با دیگران انگیزه پیگیری را در شما بیشتر می‌کند.

به تعادل رساندن سیستم عصبی

استرس برای زندگی، خلاقیت، یادگیری و بقای انسان لازم است. اما هنگامی طاقت‌فرسا می‌شود که حالت تعادل سیستم عصبی را با وقفه مواجه کند. متاسفانه استرس شدید به طور فزاینده‌ای از ویژگی‌های زندگی امروزه  است. هنگامی که عوامل استرس‌زا، سیستم عصبی را از حالت تعادل خارج می‌کنند، تکنیک‌های تمدد اعصاب به کمک می‌آیند و عکس آن عمل می‌کنند.

وقتی استرس بیش از حد می‌شود، سیستم عصبی بدن با مواد شیمیایی پر می‌شود که به بدن کمک می‌کنند از استرس فرار کند و یا با آن بجنگند. گاهی پاسخ به استرس در موقعیت‌های اضطراری می‌تواند جان افراد را نجات دهد. تکنیک‌های تمدد اعصاب همچون ترمز‌هایی عمل می‌کنند که تعادل را به ذهن و بدن باز می‌گردانند.

رسیدن به آرامش به معنای خوابیدن بر روی نیمکت نیست، بلکه یک فرایند ذهنی فعال است که بدن را آرام و متمرکز می‌کند. یادگیری اصول اولیه تکنیک‌های تمدد اعصاب دشوار نیست و فقط به تمرین نیاز دارد. بیشتر کارشناسان توصیه می‌کنند روزانه دست‌کم 10 تا 20 دقیقه و اگر می‌خواهید به آرامش بیشتری برسید، 30 دقیقه تمرین کنید.

برخی از این تکنیک‌ها را حتی می‌توان درون اتوبوس و در مسیر رفتن به محل کار و یا پشت‌میز ناهار انجام داد. هیچ‌تکنیک تمدد اعصابی وجود ندارد که انجام آن برای همه افراد تأثیری مشابه داشته باشد.

در هنگام انتخاب یکی از روش‌ها باید نیازهای خاص خود همچون ترجیحات زندگی، تناسب اندام و واکنش‌تان به استرس را در نظر بگیرید انتخاب درست و متناسب تکنیک تمدد اعصاب، انتخابی است که با شیوه زندگی شما متناسب باشد و موجب تمرکز ذهن و آرامش شما شود. در بسیاری از موارد ممکن است ترکیبی از چند روش مختلف، بهترین انتخاب برای شما باشد.

 مراقبه تنفسی

این روش ساده و در عین حال قدرتمند است. یادگیری آن آسان بوده و تقریباً می‌توان آن را در هر جایی انجام داد. تنفس عمیق زیر بنای بسیاری از شیوه‌های تمدد اعصاب است و می‌‌توان آن را با سایر عناصر آرامبخش همچون آروماتراپی و موسیقی ترکیب کرد. آنچه که برای انجام آن نیاز دارید، تنها چند دقیقه وقت است.

در این روش به‌طور عمیق و تا آنجا که می‌‌توانید اکسیژن وارد ریه‌های خود می‌کنید. با تنفس عمیق از شکم، از قسمت بالای قفسه سینه خود، اکسیژن بیشتری وارد بدن می‌شود و این اکسیژن بیشتر، تنش را کمتر می‌کند و تنگی نفس و اضطراب را کاهش می‌دهد. مستقیم بنشینید و یک دست را روی قفسه سینه و دست دیگر را روی معده خود قرار دهید...

برای خواندن بخش دوم- روش‌های تمدد اعصاب- اینجا کلیک کنید.