سرویس جنگ نرم مشرق - ژنرال مایکل لانگلی قرار است نخستین افسر چهار ستاره سیاهپوست نیروی تفنگداران دریایی و دومین فرمانده سیاهپوست ستاد فرماندهی آفریقای آمریکا شود. ستاد فرماندهی آفریقای آمریکا یک نیروی نواستعماری و هدف اصلی‌اش امکان‌پذیر ساختن تاراج آفریقا به دست شرکت‌های غربی است. ما در گذشته شاهد آن بوده‌ایم که سیاه‌پوستان به تحت سلطه درآوردن مردم خود کمک کرده‌اند و چنین چیزی نمی‌تواند مایه مباهات باشد.
رهبران آفریقایی پسااستعماری گوش‌به‌فرمان قدرت‌های استعماری
فرانتس فانون روانپزشک الجزایری در سال 1952 در کتاب خود با عنوان «پوست‌های سیاه، نقاب‌های سفید» درباره ظهور آن دسته رهبران آفریقایی پسااستعماری که گوش‌به‌فرمان قدرت‌های استعماری سابق هستند، هشدار داده است.
اگر فانون اکنون زنده بود، تعجب نمی‌کرد از اینکه می‌دید آخرین بازمانده قدرت‌های امپریالیستی می‌خواهد یک سیاهپوست ــ مایکل لانگلی نظامی 37 ساله‌ای که در افغانستان، سومالی، و اوکیناوا خدمت کرده ــ را به فرماندهی ستاد فرماندهی خود در آفریقا (آفریکام) منصوب کند.
نقش اوباما در استعمار مجدد آفریقا
این باراک اوباما نخستین رئیس‌جمهور سیاهپوست آمریکا بود که تعداد پایگاه‌های نظامی ستاد فرماندهی آفریقای ایالات متحده آمریکا را از سه پایگاه به 84 پایگاه افزایش داد[1] و بدین ترتیب عملاً به استعمار مجدد آفریقا کمک کرد.
ستاد فرماندهی آفریقای آمریکا در حال حاضر با 53 کشور آفریقایی دارای پیوند است و حدود 9000 نیروی نظامی آمریکایی را در قاره آفریقا تحت پوشش دارد. [2]
دریاسالار رابرت مولر بنیانگذار ستاد فرماندهی آفریقای آمریکا اذعان کرده که یکی از اصول هدایتگر این ستاد فرماندهی همانا «حفاظت از جریان آزاد منابع طبیعی از آفریقا به بازار جهانی» است. [3]
برنامه آفریکام برای غارت معادن کشورهای آفریقایی
ستاد فرماندهی مزبور در ماه آوریل اعلام کرد که در راستای بسط و گسترش حضور خود، یک دفتر در کشور زامبیا که دارای ذخایر بزرگ مس است راه‌اندازی خواهد کرد. [4]
امانوئل موامبا نماینده سابق زامبیا در اتحادیه آفریقا بسط و گسترش ستاد فرماندهی آفریقای آمریکا را به منزله خیانت به تلاش‌های رهبران سابق زامبیا به منظور حفظ بی‌طرفی آن کشور دانسته است.
نقشه پایگاه‌های نظامی آمریکا در سطح قاره آفریقا طبق اسناد برنامه‌ریزی ستاد فرماندهی آفریقای آمریکا مربوط به سال مالی 2015 که از حالت محرمانه خارج شده‌اند.
مقاومت در برابر تأسیس پایگاه‌های نظامی در آمریکا
اتحادیه آفریقا و جامعه توسعه جنوب آفریقا سال‌ها تلاش کردند تا در برابر تأسیس پایگاه‌های نظامی آمریکا و سایر کشورها خارجی در آفریقا مقاومت کنند و قوای نظامی ذخیره و ساختار امنیت مختص خود[5] را به وجود بیاورند. اینها با هدف ممانعت از بازگشت دوران استعمار طراحی شده بودند.
یک انتصاب تاریخی!؟
روزنامه «نیویورک تایمز» در خصوص انتصاب احتمالی لانگلی مبالغه کرده و آن را «تاریخی» خوانده است[6] ــ لانگلی توسط لوید آستین وزیر دفاع آمریکا بعنوان فرمانده بعدی ستاد فرماندهی آفریقای آمریکا پیشنهاد شده است. اما این انتصاب برای چه کسی تاریخی قلمداد می‌شود؟
نیروهای مسلح آمریکا بی‌شک در زمینه ارتقای درجه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار از کارنامه خیلی بدی برخوردار است: سران ارشد و ژنرال‌های چهار ستاره نیروی تفنگداران دریایی را همواره سفیدپوست‌ها تشکیل داده‌اند و در کل فقط 30 سیاهپوست به درجه ژنرالی نائل آمده‌اند. [7]
ژنرال رونالد بیلی نخستین فرمانده سیاهپوست لشکر اول تفنگداران دریایی
«نیویورک تایمز» به نقل از ژنرال رونالد بیلی افسر بازنشسته و نخستین فرمانده سیاهپوست لشکر اول تفنگداران دریایی نوشته که اهمیت ارتقای لانگلی «فقط به لانگلی محدود نمی‌شود. این امر برای کشور ما مهم است. چنین چیزی سال‌ها غیرممکن بوده است و اکنون اعضای سیاهپوست نیروی تفنگداران دریایی شاهد آن هستند که چنین چیزی امکان‌پذیر است.»[8] او لانگلی را از زمانی که ستوان یکم بوده، می‌شناخته است.
شتاب بخشیدن به استثمار سیاه‌پوستان آفریقا
با این حال، لانگلی اکنون در جایگاهی قرار دارد که می‌تواند استثمار سیاه‌پوستان در سرتاسر آفریقا را شتاب بخشد. او در مقایسه با یک فرد سفیدپوست به نحو مؤثرتری می‌تواند اینکار را صورت دهد، چرا که این توهم را به وجود می‌آورد که سیاست آمریکا به منظور کمک به آفریقایی‌ها طراحی شده است.
پنهان شدن آمریکا پشت یک چهره دروغین
کریستین سورنسن در کتاب سال 2020 خود با عنوان «شناخت صنعت جنگ» تأکید کرده که چگونه صنعت جنگ آمریکا از طریق انتصابات از میان اقلیت‌ها و تأکید بر تنوع نیروی کار خود، ظاهر مترقی دروغین خود را حفظ کرده است. [9]
در پایان باید گفت انتصاب احتمالی لانگلی آخرین مورد از اینگونه موارد نیست. این امر برای آفریقایی‌هایی که تحقیر شده‌اند و کشورشان توسط یک قدرت خارجی سفیدپوست اشغال شده است، چندان مایه تسلی خاطر سال‌ها غارت و کشتار مردم آفریقا نیست.
[6] اریک اشمیت و هلن کوپر، «تائید تاریخی فرمانده آمریکایی در آفریقا»، نیویورک تایمز، 21 مه 2022.
