می خواهیدد چربی بدن را از دست بدهید؟ پس بخورید!

سید وهاب الدین رضوانی؛ کارشناس ارشد تغذیه

گرسنگی باعث نمی‌شود که چربی بدن از بین برود. به یاد آورید که لاغری به معنی متناسب بودن نیست.

بدن ما اگر نداند که زمان بعدی صرف غذا چه موقعی خواهد بود، راهکارهای مختلفی به کار می‌گیرد تا کالری‌ها را به صورت کارآمدتر ذخیره کند.

پاسخ به حذف وعده‌های غذایی «پاسخ به گرسنگی» نامیده می‌شود.

این حالت وقتی ایجاد می‌شود که زنان کمتر از 1200- 800 کیلوکالری و مردان کمتر از 1800- 1200 کیلوکالری در روز دریافت کنند.

پاسخ به گرسنگی منجر به متابولیسم آهسته می‌شود.

بدن‌تان از عضلات خودش به عنوان سوخت استفاده می‌کند (به یاد آورید که عضله بدون انجام کار اضافه، انرژی زیادی برای متابولیزه کردن عادی صرف می‌کند)، و کالری به سرعت به چربی تبدیل می‌شود.

اگر شما متابولیسم‌تان را با رفتن به حالت گرسنگی آرام کنید، هنوز در صورتی که تمرین بیشتری انجام دهید، می‌توانید مقدار بسیار کمی غذا بخورید، زیرا مقدار بسیار کمی کالری برای زندگی کردن استفاده می‌کنید.

یک راه مطمئن برای افزایش متابولیسم، افزایش نسبت عضله به چربی است.

برای مثال، می‌توانید از حمل وزنه استفاه کنید.

یک راه دیگر خوردن وعده‌های کوچک غذایی در هر سه ساعت است.

این دیدگاه به دلایل مختلفی کاربرد دارد

- هضم غذا، خودش به تنهایی مقدار زیادی کالری می‌سوزاند.

- جریان مداوم استفاده از چند وعده غذایی سالم در روز، مانع افت قند خون شما می‌شود.

- وعده‌های غذایی کوچک ذخیره چربی را کنترل می‌کنند.

- مواد مغذی به طور مؤثری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

- ترکیب کربوهیدرات به اضافه پروتئین ضروری و چربی‌های «سالم» سطوح گلوکز خون و انسولین را پایدار نگه می‌دارد و از کاهش انرژی بعد از غذا جلوگیری می‌کند.

- با جریان دائم پروتئین، عضلات بهتر گسترش می یابند و کمتر تجزیه می شوند.

اگر بخواهید که بهترین باشید، می‌توانید. شما باید در حالی که کاهش وزن‌های شدید را به حداقل می‌رسانید، رژیم غذایی متعادلی داشته باشید و به بدنتان به خوبی آبرسانی کنید.

امروزه بحث داغ دیگر، نقش مکمل‌های تستوسترون و هورمون رشد در افت عضلانی وابسته به سن است.

هر دوی این هورمون‌ها به طور طبیعی در بدن وجود دارند و با افزایش سن کاهش می‌یابند.

مطالعات، در حال پیشرفت به سمت اثرات مصرف طولانی مدت و کوتاه مدت این داروها است.

مکمل‌ها می‌توانند سطح دو هورمون تستوسترون و هورمون رشد را به مقدار کم افزایش دهند، ولی به بالاتر از حد طبیعی افزایش نخواهند داد.

حتی این افزایش سپس به سطح طبیعی برمی‌گردد.

البته به نظر می‌رسد که این هورمون‌ها، توده عضلانی را افزایش می‌دهند، ولی لزوماً قدرت یا عملکرد کلی را افزایش نمی‌دهند.

دو مطالعه بزرگ در ایالات متحده و هلند، کاهش قدرت و کارایی مشابهی را در مردان با سطوح بالا و پایین تستوسترون نشان دادند.

به علاوه، مطالعات نشان داد که اثرات تستوسترون تکمیلی بر روی قدرت و عملکرد عضلات بی‌ثبات بوده و ممکن است به ریسک‌های احتمالی درمان با تستوسترون مانند بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان پروستات و افزایش غلظت خون، نیارزد.

اکنون بسیاری از پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که قبل از تجویز گسترده مکمل‌های تستوسترون یا هورمون رشد، باید مطالعات بسیار بیشتری انجام شود.