بیمارى از مسلمانان که سخت در آتش تب مى سوخت بسترى بود، امام حسین علیه السلام به عیادت او رفت ، همین که از در خانه وارد منزل شد، تب از بدن بیمار خارج گردید.
امام حسین علیه السلام کنار بستر بیمار نشست و از او احوالپرسى کرد، بیمار عرض کرد: ((از قدم مبارک شما بسیار خشنودم که آمدید و به برکت قدم شما، تب از من فرار کرد.))
امام حسین علیه السلام فرمود:
والله ما خلق الله شیئا الا و قد امره بالطاعه لنا به خدا سوگند، خداوند چیزى را نیافریده مگر این که او را امر به اطاعت ما کرده است .))
سپس فرمود: ((اى تب !))
راوى گوید!: ما صداى مى شنیدیم ولى صاحب صدا را نمى دیدیم که ) گفت : ((لبیک یا اباعبدالله ؛ فرمانبردارم اى اباعبدالله .))
امام حسین (ع) فرمود: ((آیا امیر مومنان على (ع) به تو امر نکرده نزد کسى نروى مگر آن کس که از دشمنان ما باشد، یا گنهکارى باشد تا تو کفاره گناهان او باشى .
منبع : تبیان
