سرویس دفاع و امنیت مشرق _ روز گذشته حادثه ای تلخ و اقدام تروریستی ناجوانمردانه از سوی رژیم صهیونیستی فضای عمومی کشور لبنان را ملتهب کرد.
از حوالی ساعت 15:30 دقیقه به وقت بیروت گزارشات عجیبی از انفجار در دستگاه های گیرنده پیام موسوم پیجر در مناطق مختلف لبنان مخابره شد؛ یک اقدام تروریستی گسترده از سوی صهیونیست ها که جان هزاران نفر از مردم غیرنظامی لبنان را به خطر انداخته بود.
این حادثه دست کم منجر به شهادت 12 نفر و زخمی شدن بیش از 4 هزار نفر از شهروندان لبنانی شده است که دست کم حال چند صد نفر از آنها وخیم بوده و به ویژه دچار مصدومیت از ناحیه چشم شده اند.
دستگاه های منفجر شده از چه مدلی بودند؟
اگرچه هنوز اطلاعات دقیق و تایید شده ای از سوی منابع رسمی منتشر نشده است اما بررسی گزارش منابع محلی و تصاویر منتشر شده از بقایای برخی پیجرهای منفجر شده در حادثه روز گذشته نشان می دهد 3 مدل خاص از این دستگاه ارتباطی به عنوان مضنون اصلی ماجرا حضور دارند؛ این سه مدل عبارتند از : Motorola LX2، Teletrim و Gold Apollo Rugged Pager AR924
در این میان مدل Gold Apollo Rugged Pager AR924 که ساخت یک شرکت الکترونیکی در تایوان است ظاهرا بیشترین موارد انفجار را به خود اختصاص داده است؛ شرکت تایوانی شب گذشته مدعی شد دستگاه های خریداری شده در لبنان تولید یک شرکت اروپایی است که تحت لیسانس کمپانی اصلی تایوانی مشغول تولید این پیجرها بوده است؛ در واقع احتمال می رود سازمان های جاسوسی اسرائیلی با همکاری یا بدون اطلاع شرکت BAC Consulting Kft اقدام به جاسازی مقادیری ماده منفجره در پیجرهای مربوطه کرده و سپس آنها را به خریدار تحویل داده است که در خاک لبنان توزیع شوند.
از چه ماده منفجره ای در پیجرها استفاده شده است؟
در ابتدا برخی مدعی بودند حادثه رخ داده بر اثر انفجار باتری های لیتیومی به کار رفته در پیجرها بوده است اما تصاویر منتشر شده از میزان انفجار و آسیب های شدید وارد شده به شهروندان لبنانی نشان دهنده استفاده از مواد انفجاری در این دستگاه ها بوده است؛ هر چند احتمالا از باتری های لیتیومی به عنوان آغازگر واکنش انفجاری و عمل کردن به مثابه یک چاشنی استفاده شده است.
در این گونه موارد و خرابکاری ها معمولا از مواد ویژه شدیدالانفجار استفاده می شود که با حجم بسیار کم (در حد چند گرم) قدرت انفجاری چند برابر مواد عادی نظیر TNT داشته باشند؛ به عنوان مثال ماده منفجره RDX که بارها توسط موساد در خرابکاری های رخ داده در کشورمان یا سایر کشورهای در حال نبرد با رژیم صهیونیستی استفاده شده است.
اما به گفته برخی کارشناسان با توجه به کوچک بودن دستگاه پیجر و قدرت بالای انفجارهای روز گذشته احتمال می رود از ماده منفجره پتن (PETN) در این عملیات تروریستی استفاده شده باشد؛ حدود 3 تا 5 گرم از این ماده انفجاری می تواند مطابق با الگوی انفجاری تصاویر روز گذشته و میزان آسیب وارده به اشخاص درگیر باشد.
ویدئویی از تست انفجار یک گرم ماده پتن
ادعای المانیتور در مورد چرایی انجام عملیات تروریستی اسرائیل
وبسایت المانیتور به نقل از منابع خود مدعی است روز گذشته دو تن از نیروهای حزب الله لبنان پس از داغ شدن یکباره دستگاه های پیجر خود به این موضوع مشکوک شده اند اما پیش از اینکه به مقامات بالادستی هشدار بدهند دستگاه ها منفجر شده و موجب شهادت یکی از اعضا می شود؛ سپس صهیونیست ها که متوجه لو رفتن اقدام گسترده خود شده اند ناچار به انفجار دست جمعی تمامی دستگاه ها می شوند.
در واقع بر اساس ادعای المانیتور صهیونیست ها قصد داشتند تا در زمان مناسب تری نظیر روز نخست شروع یک جنگ تمام عیار اقدام به منفجر کردن دستگاه ها و گرفتن بالاترین تلفات از فرماندهان و رهبران حزب الله شوند اما به دلیل کشف این موضوع از سوی یک رزمنده لبنانی ناچار شدند عملیات را روز گذشته اجرا کنند.
چرا به هشدار مهم سید حسن نصرالله بی توجهی شد؟
هنگامی که مرداد ماه سال جاری اسماعیل هنیه دبیرکل جنبش حماس در تهران توسط رژیم صهیونیستی ترور شده و به شهادت رسید، سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در سخنرانی خود پس از شهادت ایشان به نکته مهمی اشاره کرد که بی ارتباط با نحوه ترور شهید هنیه نبود.
سید حسن نصرالله در صحبت های خود از گوشی های موبایل به عنوان "جاسوس قاتل" نام برد که ابزار اصلی دشمن برای ترور و کشف محل حضور فرماندهان مقاومت است؛ این موضوع بارها در سخنرانی های رهبر مقاومت لبنان تکرار شده و زمستان سال گذشته نیز ایشان خطاب به شهروندان لبنانی گفته بودند که گوشی های موبایل و دوربین های مدار بسته شما ابزار بینایی و جاسوسی دشمن صهیونیستی است.
با اینکه یکی از سناریوهای مربوط به چگونگی کشف محل حضور شهید اسماعیل هنیه در تهران بحث نصب یک نرم افزار (واتساپ) و جاسوسی از آن توسط موساد بوده است، عجیب به نظر می رسد که چرا حتی پس از این موضوع و هشدار سید حسن نصرالله نیز به مسئله استفاده نیروهای مقاومت از دستگاه های الکترونیکی وارداتی از کشورهای غربی بی توجهی شده است.
انتخاب یک یا دو مدل خاص از یک وسیله ارتباطی (پیجر، گوشی موبایل، لپ تاپ و ...) برای تمامی اعضای یک سازمان نظامی که مشغول نبرد با مجهزترین ارتش و سازمان های امنیتی تحت حمایت کامل غرب هستند اشتباهی عجیب و غیر قابل پذیرش است؛ در واقع اگر انتخاب مدل دستگاه های مورد استفاده به عهده خود اعضای مقاومت بود امکان دسترسی به زنجیره تامین و کارگذاری مواد منفجره در تمامی آنها برای دشمن بسیار سخت و شاید غیرممکن می شد و حتی مسئله شنود احتمالی دستگاه ها نیز با توجه به تنوع مدل ها دشوارتر می شد.
همچنین بی توجهی به منبع سازنده پیجرهای مورد استفاده نیز سهل انگاری بزرگی محسوب می شود؛ هرگونه اعتماد به کمپانی های الکترونیک غربی که تماما وابسته به سازمان های امنیتی امریکایی یا صهیونیستی هستند و خرید ادوات ساخت آنها به منظور استفاده میان اعضای یگ سازمان نظامی هیچ گونه توجیه منطقی نخواهد داشت.
چندین نمونه بارز از خرید تجهیزات نظامی یا صنعتی از کشورهای غربی در گذشته منجر به وقوع فاجعه شده یا در آستانه یه خرابکاری بزرگ، موضوع کشف و خنثی شده است؛ مسئله وجود قطعات معیوب مانند کانکتورها در صنایع موشکی وابسته به وزارت دفاع کشورمان یکی از مهمترین این موارد است که سال گذشته این قطعات معیوب و انفجاری کشف شده و به نمایش گذاشته شد.
ترور یحیی عیاش رهبر مشهور فلسطینی در سال 1996 نیز از طریق جاگذاری مواد منفجره در گوشی تلفن همراه حساس به صدای او انجام شده بود.