در مکتب تربیتی اسلام برای جبران گذشته و اصلاح و رهایی از گناه، موضوع توبه به عنوان یک اصل مهم مطرح شده است. توبه صفحة قلب را از آلودگی ها پاک و تیرگی ها را مبدل به روشنایی می کند. خوشبختانه این راه برگشت همیشه و برای همه کس فراهم است. امام سجاد(ع) با اشاره به این حقیقت در دعای خود می گوید: الهی انت الّذی فتحت لعبدک باباً الی عفوک سمیّته التوبة؛ خدایا تو کسی هستی که به روی بندگانت دری به سوی عفوت گشوده ای و نامش را توبه نهاده ای.
باز آی باز آی هر آن چه هستی باز آی
گر کافر و گبر و بت پرستی باز آی
ایـن درگـه مـا درگـه نومیـدی نیسـت
صـدر بار اگـر توبه شکسـتی باز آی
با توبه واقعی اولاً: گناهان محور نابود می شود چنان که در قرآن مجید آمده است: امید است با توبه پروردگارتان گناهانتان را بپوشاند.
ثانیاً: علاوه بر آمرزش الهی، با توبه گناهان تبدیل به حسنه می شود چنان که قرآن مجید فرموده اند: کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند که خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدل می کند. و حتی برای توبه کار حقیقی حاملان عرش الهی نیز استغفار می کنند و تقاضای ورود او و خانواده اش را در بهشت برین و جنات عدن می نمایند.
حقیقت توبه همان پشیمانی عمیقی است که فضای روح را فرا می گیرد با این ندامت ترک عمل ناشایسته در زمان حال و تصمیم بر ترک گناه در آینده و جبران خلاف گذشته میسور می گردد. در طول تاریخ افراد زیادی بوده اند که به فسق و فجور و شرارت شهرت داشته اند، اما با یک تصمیم آگاهانه و شجاعانه به فطرت پاک خویش بازگشتند و حتی به زمرة اولیاءالله پیوستند.
منبع : پاسخگو
