حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی داعی‌نژاد، رئیس مرکز تخصصی شیعه‌شناسی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با تسلیت ایام شهادت امام سجاد(ع) تاکید کرد: دعا، گریه و اشک امام سجاد(ع) بازنمایی عمق فاجعه واقعه کربلا بود.
وی با بیان اینکه زندگی امام سجاد(ع) در ابعاد مختلف قابل بررسی است تصریح کرد: نکته مهم در هر مبارزه و اقدام انقلابی احیاگرانه استفاده از روش و شیوه‌ای کارآمد و موثر و متناسب با موقعیت زمانی و مکانی است.
داعی‌نژاد اظهار کرد: امام حسین(ع) وقتی خودش را در صحرای کربلا معرفی کرد و فرمود من فرزند علی(ع) و نوه پیامبر(ص) هستم همه دشمنانش این حرف را قبول داشتند و به آن علم و آگاهی داشتند اما این علم و آگاهی به بصیرت تبدیل نشده بود لذا با این همه در شهید کردن امام مشارکت کردند.
بی نتیجه بودن موعظه در دشمنان اهل بیت(ع)
وی افزود: این نشان می‌دهد که علم و آگاهی به تنهایی برای اقدام خوب و یا جلوگیری از اقدامی شنیع و زشت کافی نیست بلکه باید بصیرت وجود داشته باشد؛ مردمی که با آگاهی امامشان و نوه رسول‌الله را شهید می‌کنند با موعظه اثر نمی‌گیرند.
رئیس مرکز تخصصی شیعه‌شناسی بیان کرد: چنین جماعتی باید اصلاح بنیادین شوند و بصیرت پیدا کنند و بصیرت نیز نیازمند کار عمیق، وسیع و مستمر است.
وی ادامه داد: امام سجاد(ع) در چنین شرایطی تنها راه برای ایجاد بصیرت را دعا و اشک و گریه دانستند و اشک و آه و دعا و گریه امام نیز بازنمایی عمق فاجعه کربلا با رعایت اقتضائات زمانی و مکانی بود.
اشک امام برای بصیرت‌آفرینی در جامعه بود
داعی‌نژاد با بیان اینکه امام برای تحقق بصیرت اقدامات مختلفی کردند عنوان کرد: ایراد سخنرانی در مکان‌ها و زمان‌های مختلف و در مقابل دشمنان و گریه و اشک‌هایی که سال‌ها طول کشید همه برای تبیین فاجعه کربلا بود؛ در روایتی وارد شده است که گوسفندی را سر می‌بردند و امام سجاد(ع) وقتی صحنه قربانی را دید پرسید آیا به گوسفند آب داده‌اید و بعد گریه کردند تا نشان دهند و به مردم بفهمانند که امام معصوم و نوه رسول الله را در صحرای کربلا تشنه نگه داشتند.
وی افزود: ایشان همراه اسیران اردوگاه حسینى به اسیرى به کوفه و شام برده شدند و در این سفر سرپرست اسیران بودند و با سخنرانی‌هاى پرمغز و تهییج‌کننده خودشان یزید را رسوا ساختند و پس از بازگشت از شام، در شهر مدینه اقامت گزیدند و از هر فرصتی برای تبیین قیام عاشورا استفاده می‌کردند اما با توجه به خفقان و شرایط حاکم گام‌های ایشان متناسب با زمان و مکان برداشته می‌شد.
امویان و توجیه جنایاتشان
وی با بیان اینکه یکی از تلاش‌های ناشایست حکام بنی امیه، تحریف عقاید مردم بود اظهار کرد: امویان پس از شهادت امام حسین(ع)، تلاش زیادی کردند تا مسئله خلافت را اصل و بر هر چیزی مقدم کنند و قیام امام را خروج علیه خلیفه جلوه دهند.
داعی‌نژاد بیان کرد: از طرفی ترویج عقیده جبرگرایی در میان مردم باب شده بود تا از این طریق اقدامات جنایتکارانه حکومت بنی امیه به خصوص در حادثه کربلا توجیه شود و در چنین فضایی امام سجاد(ع) مجبور بودند به اقداماتی روبیاورند که بیشتر معطوف به آینده بود.
وی عنوان کرد: یکی از اقدامات امام که زمینه‌سازی برای دوره دو امام بعد از خودشان بود کادرسازی آنهم در دوره خفقان بنی امیه بود و ایشان این سیاست را با تربیت شاگردانی مانند ابوحمزه ثمالی و محمد بن مسلم دنبال کردند که از محدثان بزرگی شدند که روایات اهل بیت(ع) را به نسل بعد منتقل کردند.
رئیس مرکز تخصصی شیعه‌شناسی روآوردن امام به دعا را که ماحصل آن صحیفه سجادیه است متذکر شد و گفت: یکی از رسالت‌های امام معصوم(ع) تبیین اسلام ناب محمدی(ص) به تصریح قرآن کریم «لتبین للناس» است و مبین اصلی پیامبر(ص) و بعد از ایشان ائمه(ع) هستند و هر امامی نیز در دوره خویش متناسب با شرایط خود وظیفه تبیینی را انجام داده است.
صحیفه؛ تجلی اسلام ناب
وی تاکید کرد: روش امام سجاد(ع) نیز در تبیین اسلام ناب محمدی(ص)، دعا بود که امروز شاهدیم صحیفه سجادیه تجلی‌دهنده اسلام واقعی و آموزنده چگونگی دعا و تضرع به درگاه الهی است.
